Γράφει ο Alternative

Ένα ακόμη περιστατικό αποτρόπαιας βίας κατά ζώων. Αυτός ο τύπος, με ύφος ψευτόμαγκα και πολλά βαρύ και όχι αρσενικού, βρήκε το ανυπεράσπιστο σκυλί για να εκφράσει, με όση αγριότητα διέθετε, την διεστραμμένη αντίληψη του για την αντιμετώπιση των ζώων.

Γύρω του μια κοινωνία που έχει μάθει να ανέχεται αυτές τις συμπεριφορές, που δεν κατηγορεί τον δράστη και δεν τον καταδικάζει ανεπιφύλακτα.

Δέχεται με αδιαφορία, αν όχι και με ένα είδος κατανόησης, τη βιαιότητα. Την δικαιολογεί, την ανέχεται και παριστάνει ότι αυτές οι συμπεριφορές δεν διαταράσσουν την ισορροπία της κοινωνίας.

Ούτε βέβαια διανοούνται ότι με τέτοιες νοοτροπίες γαλουχούνται, όσοι καταλήγουν εγκληματίες κατά οποιουδήποτε αδύνατου. Τον ρόλο του άτυχου σκυλιού που βρέθηκε ευνουχiσμένο, γιατί αυτό “επέβαλαν” οι διαθέσεις του “κυρίου”¨(λέμε τώρα) κάποια στιγμή είναι δεδομένο και επιστημονικά αποδεδειγμένο, ότι θα βρεθούν μια γυναίκα, ένα παιδί, ένας σωματικά πιο αδύναμος και πάει λέγοντας.

Όση ευθύνη φέρει ο συγκεκριμένος άνθρωπος που ευτυχώς, λόγω του νέου νόμου, για τον βασανισμό ζώων, θα καταδικαστεί, άλλη τόση φέρει και ο κοινωνικός περίγυρος που κάνει τα στραβά μάτια σε κάθε μορφή κακοποίησης και έμμεσα υποθάλπει τη διάδοση και γιγάντωση του φαινομένου.

Κάπως έτσι, φτάνουμε να αποδεχόμαστε, σχεδόν ως αναγκαίες, πρακτικές αυτοδικίας, σε κάθε πεδίο της κοινωνικής δράσης.

Κάπως έτσι, μετατρέψαμε και τον κοινοβουλευτισμό σε πεδίο έκφρασης ακροτήτων και καταφέραμε “μαχαιριές” στη δημοκρατία μας που τώρα προσπαθούμε να επουλώσουμε.