Γράφει η Άννα Ζανιδάκη

Πυρακτωμένα τα σίδερα της αντοχής , στην θέα εκείνη της έλευσης της λαίλαπας, που ασφικτυεί το ήθος και υπερτερεί η ανηθικότητα και δη η ανευθυνότητα.

Λαβές που δεν πιάνονται έγιναν οι ψυχές μας, που τα εσωτερικά τους τοιχώματα δε λένε να καταπαύσουν εκείνη τη λάβα που γνωμοδοτεί τις σκέψεις μας για ακυβερνησία και ένα παραπάνω για μια ανεπανόρθωτη βλάβη των εγκεφάλων τους.

Ιθύνων νους που κατασκεύασε πυριτιδαποθήκες στου μυαλου του τα κύτταρα και δεν έλεγε να σφυρίξει λήξη και κατάσβεση εκείνων των εδαφίων του, που πυροδοτούσαν εξέγερση λανθασμένη και ιδιότροπη.

Παρασκευές και συσκευασίες εκείνων των τοιχωμάτων της καρδιάς τους που αδιαφορούσαν για το τι τα πλημμύριζαν δάκρυα και ενοχές μερικών ίσως και ευθυνόφοβων, αλλά ξεχώριζε η διάκριση του οχετού των σκέψεων εκείνων που εκτελούσαν τα όμβρυα ύδατα , στην κατάπαυσή τους όχι ,παρά στην διέλευσή τους από γη , ευλογημένη που την καταράστηκαν για τα δικά τους οφέλη και ιδιοχρησίες μετέπειτα.

Ποιος να σκεφτεί τον καημένο τον κοσμάκη που μαζί με τα υπάρχοντά του έχανε και την ιδιότητα του ανθρώπου, αφού εκτελώντας συμβόλαια θανατικών ποινών,σε αθώους, μ αυτόν τον τρόπο , του έθεταν τη σκανδάλη στον κρόταφο , αλλά το θέμα είναι προς τα που θα του τη γύριζαν.

Άνθρωπος που πονάει και ξερνάει ο φόβος τη λύπη , άνθρωπος που ξερνά η σκέψη το αδιαχώρητο του κακού εκείνου ξεροκέφαλου, που θέλησε να καταχραστεί δημόσια περιουσία και χρήμα, πάνω απ όλα.

Πυρακτωμένες οι λάβες των διαχειρήσεων πια , αφού τα κονδύλια παραμερίστηκαν και δεν είναι σε θέση να τους καλύψουν τις ανάγκες,αλλά τώρα , την σκυτάλη θα λάβει και ας μην το θελουν η αγανάκτηση και ένας θεός ξέρει που θα καταλήξει όλη αυτή η πυροδότηση!

* Φωτογραφία υπέροχο έργο της φίλης και μοναδικής ζωγράφου Olivia Afionis