Αποχαιρετώντας τη συγγραφέα παιδικής λογοτεχνίας Αγγελική Βαρελλά, που γεννήθηκε το 1930 στη Θεσσαλονίκη, μεγάλωσε στην Αθήνα και σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών κι έφυγε αυτές τις μέρες σε ηλικία 92 ετών, αναδημοσιεύουμε μια χαρακτηριστική συνέντευξή της.
1.Μετά από μια πετυχημένη μακρά πορεία με βραβεύσεις και καταξίωση στον χώρο του παιδικού βιβλίου βρίσκεστε ακόμα δίπλα στα παιδιά και ταξιδεύετε ακούραστα σε όλη την Ελλάδα. Πόσο έχουν αλλάξει τα συναισθήματά σας από τα πρώτα σας χρόνια;
Όχι μόνο δεν έχουν αλλάξει τα συναισθήματά μου, αλλά όσο περνάει ο καιρός, τόσο περισσότερο … φουντώνουν. Η επικοινωνία με τα παιδιά και τα ταξίδια μου για να τα γνωρίσω, σ΄όποια μεριά της Ελλάδος βρίσκονται, έχει γίνει πια αναπόσπαστο μέρος της ζωής, που της δίνει ένα νόημα, που την ομορφαίνει και την κάνει πιο λαμπερή.
2. Είστε βαθιά αφοσιωμένη στην παιδική λογοτεχνία, σκεφτήκατε όμως ποτέ να γράψετε για «μεγάλους»;
Το έχω σκεφτεί, αλλά με θέλγει η ιδέα. Είναι τόσο θερμή, τόσο συναρπαστική η επικοινωνία με τα παιδιά, τόσο πολύ πιστεύω ότι μπορώ να τα βοηθήσω λιγάκι με τα γραφτά μου, ώστε δεν χαλαλίζω το λιγοστό χρόνο μου για τους μεγάλους. Κάποτε βέβαια θα ήμουν απόλυτη και έλεγα γελώντας ότι δεν «μου καίγεται καρφί» για τους μεγάλους, τώρα, όσο γερνάω και γίνομαι πιο λογική, λέω: «Ποτέ μη λες ποτέ!»
3. Πόσο πιστεύετε πως έχουν αλλάξει τα παιδιά από την εποχή που ήσασταν εσείς παιδί;
Παρά τη μεγάλη χρονική απόσταση που με χωρίζει από τα παιδιά τα σημερινά, είμαι σίγουρη ότι ο αυθορμητισμός, η αφέλεια, ο χαριτωμένος τρόπος που εκφράζονται, οι ζαβολιές, κι όλα όσα δίνουν την παιδική εικόνα δεν έχουν αλλάξει. Όμως έχουν επέλθει τόσες αλλαγές στη ζωή μας, στον τρόπο που βιώνουμε την κάθε μέρα, ώστε αυτό ήταν αδύνατο να μην συμπαρασύρει και τα παιδιά. Τώρα πια δεν παίζουν στους δρόμους (πού να παίξουν;) απομονώθηκαν στα δωμάτιά τους μπροστά στην οθόνη του κομπιούτερ, μεγαλώνουν πριν από την ώρα τους μ΄αυτά που βλέπουν και ακούνε, και άλλα πολλά, που θα έλεγα ότι η παιδική ηλικία όσο πάει και περιορίζεται σε πιο στενά πλαίσια. Συρρικνώνεται στις πολύ μικρές ηλικίες.
4. Τι πιστεύετε για την εξέλιξη της τεχνολογίας (e–books) και πόσο σας επηρεάζει;
Η εξέλιξη της τεχνολογίας με εκπλήσσει, με εντυπωσιάζει και την παραδέχομαι, ως ένα σημείο. Ίσως κα φταίει η ηλικία μου. Είμαι άτομο… «παλαιάς κοπής». Από την άλλη δεν μπορώ να μένω πίσω. Δεν είμαι υποχρεωμένη να συμπορεύομαι με την εποχή μου; Για να συμπαθήσω την τεχνολογία αποκλείεται. Μπορώ όμως να την παρακολουθώ για να μην είμαι « εκτός ». Πρέπει να καταλάβω το καινούριο σύμπαν των παιδιών αφού μ΄αυτά ασχολούμαι.
5. Tι σας εμπνέει περισσότερο;
Με εμπνέουν τα περιβαλλοντικά θέματα, οι κοινωνικές αλλαγές, η ζωοφιλία, η φιλία, και κάθε τι που γίνεται γύρω μου, και μου δίνει μια … σκουντιά, σαν να μου λέει να στρωθώ και να διαχειριστώ το θέμα με τον τρόπο μου, το χιούμορ και την αγάπη μου.
6. Tι ετοιμάζετε αυτή την περίοδο; Δώστε μας μια μικρή γεύση!
Θα σας απογοητεύσω, αλλά αυτή την περίοδο δεν γράφω τίποτε. Δεν μπορώ να σας δώσω ούτε καν μια μικρή γεύση, γιατί η γεύση η δική μου είναι πικρή. ‘Όταν γεμίζω σελίδες αισιόδοξες για τα παιδιά θέλω να τα κάνω να οραματίζονται την ομορφιά της ζωής (και τα βάσανά της βέβαια ) αλλά με τρόπο που να μην απογοητεύονται. Και ομολογώ ότι ατό τον καιρό δεν μπορώ να γράψω τόσο αισιόδοξες σελίδες.
7. Ποιο ήταν το αγαπημένο σας βιβλίο όταν ήσασταν παιδί;
Τα αγαπημένα μου βιβλία, τα πρώτα, που με έκαναν λάτρη του διαβάσματος ήταν η « Μικρή Σειρήνα» του Άντερσεν, ο « Τομ Σώγερ» του Μαρκ Τουαίην και αργότερα τα μυθιστορήματα της Πηνελόπης Δέλτα που με γαλούχησαν.
8. Tι θα λέγατε στον κόσμο ότι αντιπροσωπεύει η παιδική λογοτεχνία;
Θα έλεγα ότι η παιδική λογοτεχνία είναι μια βαρκούλα που αρμενίζει τα παιδιά στο πέλαγος του κόσμου και τους δίνει την ευκαιρία να συναντήσουν τη ζωή μέσα από τον ωραίο λόγο.
9. Τι θα συμβουλεύατε έναν νέο συγγραφέα;
Θα τον συμβούλευα να διαβάζει, να διαβάζει πολύ, να μη βιάζεται να … ανέλθει (γιατί αυτό έρχεται στην ώρα του και με πολλή δουλειά) να προσέχει τα βήματά του, να παλεύει τα κείμενά του, να τα κεντά, και κυρίως να αποκτήσει το δικό του ύφος.
10. Τί θα λέγατε στους μικρούς αναγνώστες σας που περνούν δύσκολα λόγω της γενικότερης οικονομικής και μάλλον κοινωνικής θα έλεγα , κρίσης;
Θα τους έλεγα να μην το βάζουν κάτω, να είναι αισιόδοξοι, να σκέφτονται θετικά. Θα τους έδινα παράδειγμα από τη δική μου γενιά που πέρασε έναν δύσκολο πόλεμο κι ακόμα πιο δύσκολη κατοχή, και τα έβγαλε πέρα, θα τους έλεγα ακόμα ότι η ζωή έχει πολλές πίκρες αλλά και πολλές χαρές κι είναι στο χέρι μας, στο χαρακτήρα μας να τις αξιολογήσουμε για να μπορέσουμε να πορευτούμε στις δύσκολες ώρες.
Συνέντευξη στην Έρικα Αγγέλικα Γαρμπή
kosvoice
