/Ανεκπλήρωτο χρέος προς την οικογένεια Σίνα…

Ανεκπλήρωτο χρέος προς την οικογένεια Σίνα…

Γράφει ο Σπύρος Εργολάβος

Είναι αλήθεια πως η Οικογένεια Σίνα και προπαντός ο Σίμων Σίνας τιμήθηκε πρεπόντως για τη μεγάλη προσφορά προς το Έθνος, με κορυφαία τη Σιναία Ακαδημία. Τιμήθηκε ιδιαίτερα από το Ελληνικό Κράτος το οποίο κατέταξε το Γεώργιο και το Σίμωνα Σίνα στη χορεία των μεγάλων Εθνικών Ευεργετών, εκδηλώνοντας ποικιλότροπα την ευγνωμοσύνη του προς αυτούς.

Τις πρέπουσες τιμές, τέλος, «ιδιαζόντως μεγαλοπρεπείς», απέδωσε προς την οικογένεια και το δημιουργό του μεγάρου της, το Σίμωνα Σίνα, η Ακαδημία Αθηνών: «Σιναία» ονομάσθηκε η Ακαδημία, για να τιμήσει το Σίμωνα και τη σύζυγό του Ιφιγένεια. Μεγαλοπρεπής ανδριάντας του Σίμωνα Σίνα στολίζει τον εσωτερικό διάδρομο της Ακαδημίας, προτομές δε και επιγραφές, στο εσωτερικό της, αναφέρονται «ευγνωμόνως» στο ζεύγος Σίμωνα και Ιφιγένειας Σίνα. Κατά την πανηγυρική συνεδρία της 25ης Μαρτίου 1932, ο Πρόεδρος της Ακαδημίας Α. Χ. Βουρνάζος, παίρνοντας το λόγο, επισήμανε:

«Η Ακαδημία Αθηνών συν τη εορτή της Εθνικής Παλιγγενεσίας άγει σήμερον και την της εβδόμης επετείου της ανιδρύσεως αυτής, ήτις εις την διάνοιαν ημών επαναφέρει εκάστοτε αυθόρμητον όσον και ευλαβή την ανάμνησιν ενός ονόματος: Του Σίμωνος Σίνα».

Τονίζει ότι, έξω από τη Βιέννη, υπάρχει «η θερινή έπαυλις»· εκεί «ευρίσκεται κρύπτη εγκλείουσα τα κατάλοιπα της οικογενείας Σίνα, και η υδρία, εν ή απετέθη τότε η μεγάλη καρδία του Σίμωνος Γ. Σίνα, διαφυλαχθείσα διά τινά τελικόν σκοπόν». Κλείνει δε την ομιλία του με μια προτροπή προς την Ολομέλεια της Ακαδημίας:

«Εάν η Ακαδημία αύτη αποτελέση εις το μέλλον, ως ελπίζω τω όντι να συμβή, και το Πάνθεον μεγάλων Ελλήνων, ας αρχίση από τον Σίναν, ας μεταφέρη εκ της ξένης την σεπτήν υδρίαν και ας φυλάξη αυτήν εν τη πατρίω γη, υπό τον άφθαρτον βωμόν, εν τω τεμένει τούτω, ούτινος τον πυλώνα φρουρούσιν ακοίμητοι οι προϊστάμενοι Θεοί της Σοφίας και του Φωτός».

Προτροπή που παίρνει τη μορφή της υπόσχεσης για ένα ανεκπλήρωτο χρέος προς το μεγάλο αυτό Εθνικό Ευεργέτη της πατρίδας μας και την οικογένειά του.

Ως Σύνδεσμος Αποφοίτων της Ζωσιμαίας Σχολής, κατά την ερευνητική μας εξόρμηση στη Βιέννη, το 2007, συναντηθήκαμε στη Μητρόπολη της Βιέννης με το Μητροπολίτη Μιχαήλ. Αυτός είχε συζητήσει το θέμα με κάποιους από τους εξ αγχιστείας συγγενείς της οικογένειας, και ήταν πρόθυμος να βοηθήσει για τη μεταφορά της «σεπτής υδρίας» στην Αθήνα. Μεταφέραμε τις απόψεις του στον τότε Πρόεδρο της Ακαδημίας Αθηνών Κων/νο Δρακάτο, με συστημένη επιστολή μας, ενώ διατηρούσαμε επαφή με το Μητροπολίτη Μιχαήλ. Στο μεταξύ ο Μητροπολίτης Μιχαήλ απεβίωσε και το θέμα δεν είχε συνέχεια.

Πιστεύουμε ότι το θέμα είναι επίκαιρο, στα πλαίσια μάλιστα του εορτασμού των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821, και θα είναι αυτή η ενέργεια από το επίσημο Κράτος και από την Ακαδημία Αθηνών, σύμφωνα με την από 25 – 3 – 1932 επίσημη προτροπή του τότε Προέδρου της Ακαδημίας Αθηνών, εκπλήρωση ενός ανεκπλήρωτου χρέους και εκδήλωση τιμής και ευγνωμοσύνης προς την Οικογένεια Σίνα που εκπλήρωσε, στο ακέραιο, το χρέος της «προς την φιλόστοργον πατρίδα της». Η Σύγκλητος της Ακαδημίας Αθηνών και τα συναρμόδια Υπουργεία έχουν το λόγο.