Η συγγραφέας Ελένη Τούσια απαντά στις ερωτήσεις που της θέτει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, με αφορμή την κυκλοφορία του νέου της μυθιστορήματος “Ο Φύλακας του Κλουβιού”.
1.Κυκλοφόρησε το νέο σας μυθιστόρημα “Ο Φύλακας του Κλουβιού” από τις εκδόσεις Πηγή. Πώς θα το περιγράφατε συνοπτικά και γιατί επιλέξατε τον συγκεκριμένο τίτλο;
Ο Φύλακας του Κλουβιού είναι μια ιστορία σκοτεινής φαντασίας και τρόμου που μπλέκει τα δράματα της θνητής παραγματικότητας με το άγνωστο και το παραφυσικό και καλεί τον αναγνώστη να βουτήξει μέσα στην ιστορία, αναγκάζοντάς τον να ακολουθήσει μυστηριακά μονοπάτια, να αντικρίσει την ωμή πλευρά της ανθρώπινης ύπαρξης και να ψηλαφίσει τα δικά του ηθικά όρια. Πολύ περισσότερο όμως είναι μια ιστορία αγάπης, μια γοτθική ιστορία αγάπης θα μπορούσαμε να πούμε, όπου ένα αθάνατο όν ανακαλύπτει με τρόμο ότι όχι μόνο είναι ικανό να αγαπήσει αληθινά αλλά και ότι είναι άξιο να αγαπηθεί από κάποιον άλλο. Οι τρείς βασικοί χαρακτήρες του βιβλίου πλέκονται σε ένα θανατηφόρο ερωτικό τρίγωνο που θα τους οδηγήσει σε άγνωστα μονοπάτια γεμάτα ανατροπές, θάνατο, συγκρούσεις και ανέλπιστα θαύματα. Μέσα από ένα ξέφρενο κυνηγητό που διαδραματίζεται από τα σκονισμένα μπετό της Λάρισας μέχρι τους βάλτους του Μισισιπή και από την μεσαιωνική πόλη του Λίμπεκ μέχρι την γραφική Δρακότρυπα Καρδίτσης, καλούνται να αντιμετωπίσουν και να αναθεωρήσουν αξίες όπως η φιλία, η οικογένεια, ο έρωτας και η αγάπη αλλά και η δίψα για εξουσία, ο ναρκισσισμός και ο πόθος.
Οι Φύλακες των Ωων Κα είναι πλασμένοι για ένα και μόνο σκοπό: την φύλαξη του πολύτιμου φορτίου τα οποία έχουν μοιραστεί μέσα σε κάποιους άτυχους θνητούς, τα λεγόμενα Κλουβιά. Το καθήκον του δικού μας Φύλακα, του Νίκου Παπαδόπουλου που έχει καταλάβει το κορμί ενός αγοριού που σκοτώθηκε 13 χρόνια πριν, είναι η φύλαξη του Ωων Κα που βρίσκεται μέσα στο Κλουβί με το όνομα Ουρανία Κούσα. Για πρώτη φορά όμως μέσα στα αέναα λίκνα του Χρόνου ο Φύλακας μας αρχίζει να κατακλύζεται από ανθρώπινα συναισθήματα για το Κλουβί του και εκεί αρχίζουν τα προβλήματα. Μέσα από τις περιπέτειες τους τα συναισθήματα του τον αποσυντονίζουν σε τέτοιο βαθμό έτσι ώστε καταλήγει από Φύλακας του περιεχομένου του Κλουβιού να μετατρέπεται σε Φύλακας του ίδιου του Κλουβιού, της γυναίκας που τον έκανε να αγαπήσει για πρώτη φορά. Εξού και ο τίτλος του βιβλίου «ο Φύλακας του Κλουβιού» η στορία του οποίου ολοκληρώνεται στο δεύτερο βιβλίο.
2. Μιλήστε μας για τους βασικούς ήρωες σας. Ποιοι είναι οι στόχοι και τα κίνητρά τους;
Μέσα από την σκοπιά του Παντογνώστη Αφηγητή, ο αναγνώστης έχει την δυνατότητα να περιηγηθεί μέσα στις πιο μύχιες σκέψεις και επιθυμίες των πολυάριθμων χαρακτήρων του βιβλίου, να προΐδεαστεί και να γευθεί συναισθήματα. Παρ’ όλα αυτά τρείς είναι οι βασικοί ήρωες που διέπονται από όλες τις αποχρώσεις του γκρί: Ο Φύλακας, το Κλουβί και ο σφετεριστής μάγος Ζουλιέν.
Ο Φύλακας, ένα ον παγιδευμένο ανάμεσα στο καθήκον και το άγνωστο, προσπαθεί με νύχια και με δόντια να σώσει την Ράνια όχι μόνο από τα νύχια του αρχαίου μάγου αλλά και από το ίδιο το σκότος που κρύβεται μέσα της. Εν τέλει, το μοναδικό του κίνητρο είναι η αγάπη του για μια θνητή. Ένα συναίσθημα που ατόφιο και αγνό, τελικά δεν είναι απλώς θνητό αλλά περικλύει μέσα του ολόκληρο το σύμπαν.
Η Ράνια, είναι μια βασανισμένη έφηβη, ένα φρικιό που κουβαλάει στην πλάτη της την οικογενειακή τραγωδία ενός διπλού θανάτου. Μιας τραγωδίας για την οποία αισθάνεται υπεύθυνη. Διέπεται από αυτοκαταστροφικότητα και πεσιμισμό. Μέσα από τις περιπέτειές της και τον έλεγχο των δυνάμεων που της δίνει το φορτίο της, θα βρεί ξανά το κουράγιο να συγχωρέσει τον εαυτό της και να δεί για πρώτη φορά το μέλλον που απλώνεται μπροστά της. Το δικό της κίνητρο είναι η διόρθωση πραγμάτων που όταν γίνουν δεν μπορούν να ξεγίνουν και που όμως εκείνη ίσως μπορέσει κόντρα σε όλες τις πιθανότητες και σε πείσμα όλων των κανόνων, να αλλάξει στο τέλος.
Ο αρχαίος μάγος, ο Ζουλιέν όπως αποκαλείται αυτήν την περίοδο, είναι ένα δισυπόστατο όν, που διέπεται από την τρελή επιθυμία να πάρει στα χέρια του το Ωων Κα και να γίνει θεός. Οι σκέψεις του, οι επιθυμίες του και ολόκληρος ο χαρακτήρας του έχουν διαποτιστεί από μια σκοτεινή οντότητα, το Παράσιτο, που προσκολλήθηκε μέσα του και τον ακολουθεί τα τελευταία 2000 χρόνια, δίνοντάς του φρικτές παραφυσικές δυνάμεις. Τα κίνητρά του εναλλάσσονται ανάμεσα στην επιθυμία για θεοποίηση και στην αποδοχή της παραμελημένης θνητής πλευράς του ευατού του που ανήκει σε μια δολοφονημένη αγάπη.
4. Τι πιστεύετε ότι θα αποκομίσει ως απόσταγμα ο αναγνώστης;
Αν μπορούσα να αποτυπώσω με μια φράση το απόσταγμα που εύχομαι να μείνει στον αναγνώστη θα ήταν αυτή: «keep whistling past the graveyard my friend!»
Τι θέλω να πω: όσο δυνατό και αν είναι το σκότος γύρω μας, πάντα υπάρχει ελπίδα. Σαν πυγολαμπίδες μέσα στη μαύρη νύχτα που φωτίζουν έστω και αμυδρά, δείχνοντας μας ότι είναι εκεί. Ότι αυτό που φαντάζει αδύνατο είναι δυνατό και ότι μέχρι το τέλος ποτέ δεν ξέρεις πόσα θαύματα θα βρεθούν στον δρόμο σου.
4. Ποιο ήταν το ερέθισμα για να ασχοληθείτε με τη συγγραφή;
Ένιωθα από πολύ μικρή μέσα μου, μια επιτακτική ανάγκη να δημιουργήσω. Η συγγραφή για μένα είναι πάθος. Το αισθάνομαι να μου αναμοχλεύει τα σωθικά και τις σκέψεις και να πιέζει για διέξοδο. Τότε θέλω δε θέλω, πρέπει να κάτσω και να αποτυπώσω στο χαρτί αυτά που κοχλάζουν μέσα μου. Να δώσω υπόσταση σε χαρακτήρες και γεγονότα που ύστερα θα γυρίσουν και θα με ρωτήσουν: «είσαι ευχαριστημένη τώρα; Ησύχασες;»
5. Ποιον ορισμό θα δίνατε στην έννοια της λογοτεχνίας;
Υπάρχουν παγιωμένοι ορισμοί που αποδίδουν επιτυχώς την έννοια της λογοτεχνίας. Για εμένα προσωπικά είναι αυτό: Η πιο υπέροχη βαλβίδα αποσυμπίεσης και θεΐκό κλειδί για ταξίδια σε άπειρους κόσμους και άπειρες ζωές.
6. Διαθέτει ταυτότητα το ελληνικό μυθιστόρημα ή επηρεάζεται απόλυτα από τις διεθνείς τάσεις;
Το ελληνικό μυθηστόρημα όχι μόνο διαθέτει ταυτότητα αλλά είναι και ικανό μέσα από τον πλούτο της ελληνικής γλώσσας, να εκφράσει συναισθήματα με ένα μοναδικό τρόπο. Έναν τρόπο που σε κάνει να νιώθεις μέχρι το μεδούλι την ουσία των γεγραμμένων λέξεων. Σίγουρα υπάρχει επιρροή από διεθνείς τάσεις, αν όμως ο συγγραφέας το επιλέξει, το ελληνικό μυθηστόρημα μπορεί να σταθεί ανεπηρέστο με ατόφιο χαρατήρα.
7. Γιατί οι Έλληνες διαβάζουν λογοτεχνία λιγότερο από τον μέσο Ευρωπαίο;
Γιατί ο Έλληνας έχει προβλήματα που δεν έχει ο μέσος Ευρωπαίος. Εγώ η ίδια διαμένω εδώ και 13 χρόνια στο εξωτερικό και το βλέπω κάθε μέρα. Σε εποχές οικονομικής αναταραχής και ανασφάλειας, υποφέρουν και οι τέχνες και όμως ο Έλληνας πάλι βρίσκει τον τρόπο! Μπορεί να διαβάζει λιγότερο από τον μέσο Ευρωπαίο αλλά και πάλι θα δώσει κάτι από το υστέρημα του για να αγοράσει ένα βιβλίο και θα βρεί και τον χρόνο να το διαβάσει! Είμαι πολύ περίφανη γι’αυτό.
8. Τι ρόλο έχει πλέον το βιβλίο, στην ψηφιακή εποχή μας;
Θεωρώ, αναντικατάστατο και πλέον τραγικά απαραίτητο. Στην εποχή του λεγόμενου doomscrolling, όπου η τεχνολογία μας απορροφά μέσα από θελκτικές οθόνες γεμάτες εικόνες που ξεχυλίζουν από έντονα χρώματα, πες μου γιατί να επενδύσω το χρόνο μου στο διάβασμα ενός βιβλίου; Θα σου πω γιατί: γιατί μόνο έτσι αποκλείεται το ενδεχόμενο του εκφυλισμού του ανθρώπινου εγκεφάλου. Το διάβασμα ενός βιβλίου δεν ζωντανεύει μονάχα την φαντασία, δεν προωθεί μονάχα την κριτική σκέψη και την συναισθηματική ευαισθησία και ενσυναίσθηση αλλά συμβάλλει απεριόριστα και στην ανανέωση εγκεφαλικών κυττάρων. Μονάχα μέσα στον μυστικό κόσμο των βιβλίων μπορείς να μεταμορφωθείς και να εγκαταλείψεις τον θόρυβο της ψηφιακής εποχής.
9. Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποια είναι τα πέντε βιβλία που θα θέλατε μαζί σας;
Μόνο πέντε; Άντε καλά…
Το πράσινο μίλι Σ.Κινγκ
Αδερφοφάδες Ν.Καζαντζάκης
Dracula Μ.Στόκερ
Ο μικρός Φίλος Ν.Τάρτ
Angel Heart Γ.Χγιόρτσμπεργκ
10. Πιστεύετε στη μοίρα ή στην τύχη;
Πιστεύω στο αρχαίο ρητό “συν Ἀθηνᾷ καὶ χεῖρα κίνει”. Οι τύχες των ανθρώπων καθορίζονται από τις ενέργειες που θα αναλάβουν να κάνουν οι ίδιοι. Από την άλλη, αφήνω και ένα ανοιχτό παραθυράκι στην μοίρα, μιας και δεν μπορούμε να ελέγχσουμε τα πάντα στη ζωή μας και πολλές φορές κάποια γεγονότα είναι απλώς «μοιραία». Φυσικά δεν λείπουν και οι φορές που κάποιος πρέπει να έχει και λίγη καλή τύχη να ακολουθεί τις ενέργειες που αποφασίζει να αναλάβει…
