Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, συγγραφέας

Η ποίηση ήταν, είναι και θα συνεχίσει στο διηνεκές να είναι το στερνό καταφύγιο κάθε ανομολόγητης, κάθε υπαρξιακού συλλογισμού, κάθε συμβολικού αναστοχασμού. Η βραβευμένη ποιητική συλλογή “Πορείες κατάδυσης” της Χρύσας Αλεξοπούλου από τις εκδόσεις Περισπωμένη, υπηρετεί με συνέπεια όλους αυτούς τους σκοπούς της ποίησης.

Τα ποιήματα μοιράζονται σε τρεις ενότητες, τρεις τομείς σκέψης που καλύπτουν ολόκληρο τον ανθρώπινο βίο μέσα από ένα σταδιακό ταξίδι αυτογνωσίας.

Η ροή της συλλογής μοιάζει με μια σουρεαλιστική κινηματογραφική ταινία που οι πρωταγωνιστές της καταδύονται πρώτα στο “Υγρό στοιχείο”, την αρχή της ύπαρξης, το καλωσόρισμα στην πηγή της ζωής. Περνούν μέσα από τη συνειδητοποίηση της αρχικής αισθητικής προσέγγισης του κόσμου για να περάσουν στο επόμενο στάδιο προσωπικής ανάπτυξης “Εντός”. Η αντιμετώπιση των φόβων, των προσδοκιών, των ανεκπλήρωτων πόθων, γίνονται η απαραίτητη δίοδος για την χαρτογράφηση των αδυναμιών αλλά και των δυνάμεων μας.

Φυσική κατάληξη της εξελικτικής πορείας η αναζήτηση ενός γιατί για την ύπαρξη, μιας απάντησης απέναντι στη φθαρτότητα μας, η αγωνία για το “Επέκεινα”, για το αιώνιο και μόνιμο.

Στην τρίτη ενότητα, η ποιήτρια καλύπτει με σκεπτικισμό, ανοιχτό πνεύμα και καμιά διάθεση τελεολογικής καθοδήγησης, το υπέρτατο υπαρξιακό ζητούμενο.

Συμβολική αλλά όχι κρυπτογραφημένη. Λυρική αλλά όχι χλιαρά συναισθηματική. Σκωπτική αλλά όχι κυνική. Ο λόγος της σε παρασύρει σε ένα μοναχικό ταξίδι ταυτοποίησης και ανέλιξης και αποτελεί ένα εξαιρετικό δείγμα ποιητικής καταγραφής με ζηλευτή εννοιολογική σαφήνεια και συγκρότηση.