/Βιβλιοκριτική: Αγκούσα (Μαντώ Μάκκα)

Βιβλιοκριτική: Αγκούσα (Μαντώ Μάκκα)

Γράφει ο Γιώργος Δόλγυρας, συγγραφέας – αρθρογράφος

Η Μαντώ Μάκκα, μετά το πετυχημένο της ντεμπούτο με τη συλλογή διηγημάτων «Όταν η ζωή σου δίνει λεμόνια», επανέρχεται με μία δεύτερη συλλογή, με τίτλο «Αγκούσα» από τις εκδόσεις Νίκας.

Αγκούσα (angusa) σημαίνει δυσκολία στην αναπνοή, δυσφορία, δύσπνοια, αγκομαχητό και οι 20 ιστορίες της είναι γεμάτες από δυσκολίες απλών, καθημερινών ανθρώπων που φτάνουν μέχρι τον θάνατο, δοσμένες μέσα από την εξαιρετική οπτική της ικανότατης διηγηματογράφου. Η συγγραφέας μας αφηγείται περίτεχνα τις ιστορίες της σκιαγραφώντας ταυτόχρονα το ηθογραφικό πλαίσιο της εποχής. Μίας εποχής ζόρικης και σκοτεινής. Θα περιπλανηθούμε κυρίως στην ελληνική επαρχία κατά την περίοδο της Κατοχής – και μετέπειτα μέχρι το 80 και 90 – ανταμώνοντας τη φτώχεια, τόσο υλική όσο και πνευματική όπως αποδεικνύεται από τον τρόπο που αντιμετωπίζουν ένα κορίτσι με φωτοφοβία στο διήγημα «Και εγένετο φως» (σελίδα 29).

Όλες οι ιστορίες, πότε με μελαγχολικό ύφος και πότε με νότες χιούμορ, έχουν σκοπό να προβληματίσουν τον αναγνώστη ενώ αποπνέουν έναν διδακτικό χαρακτήρα,

ώστε τα λάθη του παρελθόντος να μην επαναλαμβάνονται και η κοινωνία να εξελίσσεται, κάτι το οποίο βέβαια η ανθρωπότητα δε διαφαίνεται να μαθαίνει εύκολα.

Η Μαντώ Μάκκα δεν έχει ανάγκη από περίτεχνα λογοτεχνικά σχήματα και βερμπαλισμούς, με την απλή, λιτή γραφή της κεντρίζει τον αναγνώστη αγγίζοντάς τον κατευθείαν στην καρδιά και καλώντας τον να περιηγηθεί διαβάζοντας τα διηγήματά της, που είναι το καθένα ένα μικρό σφηνάκι ρεαλιστικών βαθιά ανθρώπινων μελαγχολικών ιστοριών. Το δράμα της ανθρώπινης φύσης θα ξεδιπλωθεί μπροστά σας, ενώ στο τέλος θα νιώσετε την κάθαρση σε όλο της το μεγαλείο.

Οι συλλογές διηγημάτων αποτελούν ευχάριστα λογοτεχνικά σφηνάκια και η παρούσα σίγουρα αξίζει ιδιαιτέρως την προσοχή σας.

Επιλογή σας αν θα επιλέξετε να πραγματοποιήσετε αυτό το αναγνωστικό ταξίδι…

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

«Οι δυο πιο σημαντικές μέρες στη ζωή σου είναι η μέρα που γεννιέσαι και η μέρα που ανακαλύπτεις γιατί» είχε πει ο Μαρκ Τουαίην. Τι γίνεται όμως με τις μέρες που μας σημαδεύουν; Με εκείνα τα γεγονότα που μας στοιχειώνουν;

Είκοσι ιστορίες, είκοσι διαφορετικές φωνές, είκοσι μέρες κωμικοτραγικών γεγονότων που έμειναν ανεξίτηλες στη μνήμη των πρωταγωνιστών.

Γίνεται να μισήσεις το λάδι; Κοστίζουνε οι λίρες; Τι κρύβουμε στα υπόγεια; Πόσο πονάει ένας κόκκινος κύκλος; Χτίζουν οι προίκες εκκλησίες; Πόσο ζυγίζουν οι αλυσίδες; Γεννιόμαστε με χρυσές κλωστές; Γιατί οι μύγες δεν κάνουνε διακρίσεις; Πλένονται τα βιβλία; Πώς μυρίζουν τα σάπια μήλα με ξινισμένα καλαμάρια; Γιορτάζουν οι νεκροί; Εσείς ακούτε φωνές;