«Αν το δάκρυ από το ανθρώπινο δράμα μπορούσε να συγκεντρωθεί, θα έσβηνε τη μεγαλύτερη φωτιά του κόσμου»
Μια ακόμα «μαύρη επέτειος,» αυτή της 23ης Ιουλίου, κοντοζυγώνει. Τρία χρόνια πριν, το 2018, ζήσαμε μια εξαιρετικά οδυνηρή τραγωδία. Τις πυρκαγιές στο Μάτι και την Ανατολική Αττική γενικότερα, που άφησαν πίσω τους μια εκατόμβη θυμάτων (102 για την ακρίβεια), και υπήρξαν η αφορμή για τη γένεση του βιβλίου «Της Φωτιάς και της Ελπίδας»
Μια συλλογή 15 διηγημάτων που επιχειρούσε να βοηθήσει σε μια κατάδυση αυτογνωσίας, ώστε να αποφευχθούν -όσο είναι δυνατόν- παρόμοιες μελλοντικές συμφορές. Ο ζόφος και η καταστροφή των πραγματικών γεγονότων, λειτούργησαν ως αφετηρία αντιπαράθεσης μιας συλλογικότητας κι ενός επαναπροσδιορισμού των αξιών που διέπουν τις ζωές μας, επιχειρώντας την όξυνση του αισθήματος ευθύνης, τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο. Ενώ παράλληλα –πέρα από τον ελάχιστο φόρο τιμής προς τα θύματα- ωθούσε σε μια επαναδιαπραγμάτευση του τρόπου που συνδεόμαστε με το περιβάλλον.
Οι ιστορίες του βιβλίου, γροθιά στο στομάχι μα και βελούδινο χάδι, επαναστατικές και συνάμα τρυφερές, ισορροπούν ανάμεσα στην ιαχή και το λυγμό, ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι, αναμένοντας την μετά θάνατο Ανάσταση. Ό,τι μοιάζει ακατόρθωτο, μπορεί να γίνει εφικτό, σαν «ένα μικρό πράσινο χορταράκι» που ξεπετιέται ανάμεσα στα καμένα. Η συλλογή «Της Φωτιάς και της Ελπίδας» υμνεί τη ζωή χωρίς να λησμονεί το χθες. Γιγαντώνει τον άνθρωπο, πιστεύοντας βαθιά στο Α της Αλήθειας που εκείνος φέρει μέσα του. Δημιουργεί από την αρχή έναν πρωτόπλαστο Παράδεισο επιχειρώντας να αναδείξει και να φωτίσει τα πλέον ευγενή συναισθήματα: τον έρωτα, την αλληλεγγύη, τη φιλία, τη στοργή, την αγάπη, την ανιδιοτέλεια, τον αλτρουισμό των εθελοντών και των καθημερινών ανθρώπων της βιοπάλης. Κόντρα στην Κόλαση, μέσα από τη Φωτιά, ξεπηδά η Ελπίδα. Γιατί η Ελπίδα είναι το χέρι που απλώνεται να στηρίξει. Είναι ο ίδιος ο Άνθρωπος, είμαστε όλοι Εμείς μαζί, Ενωμένοι!
(Σημ.: Το εξώφυλλο του βιβλίου έχει φιλοτεχνηθεί από τη ζωγράφο Αγγελική Κούρκουλου)
ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΩΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ
Xrisa Nikolaki: «Έχεις γράψει ένα αριστούργημα. Δεν εκθειάζω. Μιλώ εκ βάθους ψυχής και αληθείας. Μέσα από το σκοτάδι ανέδειξες το φως! Μέσα από τη γραφή σου γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι»
Julie Parotidou: «Ολοκλήρωσα την ανάγνωση! Μου άρεσε πολύ! Τα γεγονότα στο Μάτι με είχαν συγκλονίσει και συγκινήσει πάρα πολύ, ίσως και γιατί ήμουν κοντά… Μου αρέσει ο τρόπος που γράφεις έχει αυτήν την αμεσότητα για τον αναγνώστη! Ωραίες εικόνες παρά το δύσκολο θέμα… Πραγματικά συγκινητικό, χωρίς υπερβολές και χωρίς φανφάρες! Το αγαπημένο μου, αν θα μπορούσα να διαλέξω ένα μόνο, είναι το «Ένα μικρό, πράσινο χορταράκι»… Για την αγάπη και την ελπίδα στο τέλος! Εύχομαι να συνεχίσεις με επιτυχίες!»
Maria Sotiriadou: «Μόλις τελείωσα το βιβλίο! Και πιστεύω πως είναι γραμμένο όπως θα έπρεπε να ήταν ένα βιβλίο γραμμένο, για ένα τέτοιο γεγονός. Με μια απλότητα που τείνει να γίνετε αιχμηρή κάποιες φορές, περιγράφεις τη σκληρή πραγματικότητα. Και εμένα μου αρέσουν πολύ τέτοιου είδους διηγήματα με απλότητα και αλήθεια! Το βρίσκω πραγματικά εξαιρετικό και δεν υπάρχει τίποτα που να μη μου αρέσει! Και νομίζω ότι μπροστά στο νόημα που απορρέει από το βιβλίο είναι περιττό να πω κάτι για τον λόγο ή το ύφος κτλ (Που επίσης βρίσκω εξαιρετικό) Ο δε επίλογος… υπέροχος! Ενώ μου άρεσε πολύ το βρίσκω επίσης περιττό να σου πω «συγχαρητήρια» γιατί είναι απλά μια λέξη επιβράβευσης… λίγη για το βιβλίο σου»
Ελένη Χριστοφοράτου: «Θα ήθελα να σου πω συγχαρητήρια όχι μόνο για τη γραφή σου, αλλά και για την πρωτοβουλία σου να αγκαλιάσεις ένα τόσο λεπτό και ευαίσθητο θέμα που σημάδεψε ανεξίτηλα την πατρίδα μας. Τέτοιες τραγωδίες που έχουν τόσα αναπάντητα «γιατί» δεν πρέπει να λησμονούνται. Όλα τα κείμενα με άγγιξαν κυρίως όμως το «Σούλα και Κόκος», ίσως γιατί θεωρώ τα ζώα πολύ αθώες ψυχές που συχνά ταλανίζονται από τις αμαρτίες των ανθρώπων. Επίσης, το «Καλύτερος άνθρωπος» είναι ένα απ’ τα δυνατότερα της συλλογής και φόρος τιμής στο κοριτσάκι της Βαρβάρας Φύτρου»
Μαρία Προδρόμου: «Της φωτιάς και της ελπίδας. Κυρία Νούλη Τσαγκαράκη ξεπεράσατε τον εαυτό σας για ακόμη μια φορά. Συγχαρητήρια! Το βιβλίο είναι συγκλονιστικό. Οι πυρόπληκτοι άνθρωποι και κάποιοι από εμάς, τα ζήσαμε. Ο υπόλοιπος κόσμος, οφείλει να το διαβάσει…»
Αγγελική Μάκρα: “Το διάβασα…Πολύ ωραίο και πολύ ανθρώπινο…”
Αναστασία Αναστασίου: «Το βιβλίο το διαβάζει κανείς μονορούφι, που λένε. Η περιγραφή με ρεαλισμό και λυρισμό των γνωστών τραγικών γεγονότων του καλοκαιριού του 2018 στο ΜΑΤΙ ΑΤΤΙΚΗΣ, που τείνουν να ξεχαστούν, κάνει το βιβλίο αυτό σημαντικό. Μας ξαναθυμίζει την βιβλική καταστροφή με τις τραγικές απώλειες ανθρώπων (ψυχών και συναισθημάτων) σπιτιών, πράσινου….. Συνέχισε ΝΟΥΛΗ και ίσως η ελπίδα να μη χαθεί…..”
Elen Louka: «Ένα ξεχωριστό βιβλίο της φίλης συγγραφέως Νούλης Τσαγκαράκη!! Το Μάτι ένα χρόνο μετά την εθνική τραγωδία! Ένα βιβλίο θυμάται και τιμά του 102 νεκρούς και στέλνει τα δικά του μηνύματα. Μέσα από μαρτυρίες αυτόπτων παθόντων μαρτύρων και συμμετεχόντων μπορεί κανείς να συναισθανθεί την φρίκη των παθών εκείνης της θλιβερής μέρας του πύρινου Όλεθρου!»
Μάρω Κουρουνιώτη: «Καλημέρα Νούλη συγχαρητήρια για το βιβλίο σου, μέσα από τις 15 ιστορίες των ανθρώπων καταλαβαίνει κάποιος την φρίκη που ζήσαμε και ζούμε ακόμα βλέποντας τα καμένα δίπλα μας!! Εύχομαι καλή συνέχεια και επιτυχία στην συγγραφική σου προσπάθεια και αν θελήσεις να γράψεις και άλλο βιβλίο για αυτή την πρωτοφανή καταστροφή θα μπορούσα να σου πω και εγώ κάποιες εμπειρίες!!!!»
