Ο ερμηνευτής Θοδωρής Τσάτος μιλά στον Κωνσταντίνο Μανίκα, με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του single “Απόψε”, από τον δίσκο του “Το πιο δικό μου ψέμα”.
1. Νέο single το “Απόψε”, από έναν δίσκο με τίτλο “Το πιο δικό μου ψέμα”. Τι περιλαμβάνει αυτή η κυκλοφορία;
Είναι ένας δίσκος εννέα τραγουδιών. Οι στίχοι των οκτώ από αυτά είναι δικοί μου και σε ένα έχει γράψει στίχους η Αθηνά Σπανού. Την παραγωγή και την ενορχήστρωση έχει κάνει ο συνθέτης Γρηγόρης Πολύζος που υπογράφει και τέσσερις από τις συνθέσεις της δουλειάς. Οι υπόλοιποι συνθέτες είναι ο Κώστας Γάκης, ο Σπύρος Παρασκευάκος, ο Γιώργος Κυριάκος και ο Δημήτρης Ιλεμόσογλου. Στο δίσκο συμμετέχει και η ερμηνεύτρια Πολυξένη Καράκογλου σε δύο τραγούδια.
2. Θεωρείτε ότι σας ταιριάζει περισσότερο ένα μουσικό ύφος ή είστε ανοιχτός σε διαφορετικές επιρροές;
Αν ακούσει κανείς αυτή την πρώτη μου δισκογραφική προσπάθεια, θα ανακαλύψει πως υπάρχει αρκετά μεγάλη ποικιλία στο ύφος των κομματιών. Αυτό είναι κάτι που με χαροποιεί πολύ. Αγαπάω πολλά είδη μουσικής, αρκετά διαφορετικά μεταξύ τους και έτσι δεν νιώθω την ανάγκη να βάλω μια συγκεκριμένη ταμπέλα σε αυτά που θέλω να κάνω. Το πιο σημαντικό είναι τα κομμάτια να αρέσουν σε εμένα και να μπορώ να τα υποστηρίξω ερμηνευτικά.
3. Ο στίχος προηγείται της μελωδίας ή το αντίστροφο;
Εγώ είμαι στιχουργός και δεν γράφω μελωδίες οπότε δεν αντιμετωπίζω αυτό το δίλλημα. Κάθε φορά που γράφω ένα στίχο δεν έχω στο μυαλό μου ένα συγκεκριμένο μουσικό ύφος που φαντάζομαι ότι θα του ταιριάζει. Αυτό είναι δουλειά του συνθέτη που θα επιλέξει να το μελοποιήσει.
4. Ποιο θα είναι το επόμενο δημιουργικό βήμα;
Αυτή τη περίοδο είμαι σε διαδικασία συλλογής του υλικού για την επόμενη δισκογραφική δουλειά. Υπάρχουν πολλές ιδέες αλλά είναι ακόμα νωρίς.
5. Το πιο μεγάλο καλλιτεχνικό σας όνειρο;
Υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες με τους οποίους θα ήθελα να συνεργαστώ είτε πάνω στη σκηνή είτε σε επίπεδο δημιουργίας. Συνηθίζω να εμπιστεύομαι τις συγκυρίες και το δυναμικό της κατάστασης. Μακάρι να μου δοθεί η ευκαιρία να συνεργαστώ με κάποιους από αυτούς στο μέλλον.
6. Τι ρόλο έχει πλέον η μουσική, στην ψηφιακή εποχή μας, όπου σχεδόν όλα κινούνται μέσω YouTube;
Είναι ένα θέμα που μπορεί να το δει κανείς από πάρα πολλές διαφορετικές πλευρές. Κάθε μεγάλη αλλαγή φέρνει μαζί της πολλά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Το σίγουρο είναι πως όποιος θέλει να δημιουργεί χρειάζεται να προσαρμοστεί σε αυτό το νέο περιβάλλον και να προσπαθήσει να βρει το κοινό του. Προσωπικά έμαθα να ακούω μουσική ανακαλύπτοντας τη δισκογραφία κάθε καλλιτέχνη που αγαπάω. Αυτό είναι κάτι που συνεχίζω να κάνω παρόλο που ο τρόπος που η μουσική που ακούγεται πια γίνεται όλο και πιο αποσπασματικός.
7. Είναι οι live εμφανίσεις αυτές που τελικά καθιερώνουν ένα καλλιτέχνη στη συνείδηση του κοινού;
Σίγουρα οι live εμφανίσεις είναι πολύ σημαντικές. Ακόμα σημαντικότερο πιστεύω πως είναι το υλικό που κάθε καλλιτέχνης έχει στα χέρια του και η πρόθεση με την οποία το προσεγγίζει.
8. Ποια είναι η γνώμη σας για τα μουσικά reality shows;
Μου λείπει η βιωματική εμπειρία και η γνώση καθώς δεν τα παρακολουθώ. Δεν είμαι αρνητικός. Πιστεύω πως αν έχεις ένα ξεκάθαρο λόγο για τον οποίο θέλεις να συμμετέχεις και είσαι ανοιχτός, ενδεχομένως μια τέτοια κίνηση να είναι ωφέλιμη.
9. Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποιοι είναι οι πέντε δίσκοι που θα θέλατε μαζί σας;
Αν απαντούσα δέκα φορές σε αυτή την ερώτηση οι πεντάδες θα ήταν σίγουρα κάθε φορά διαφορετικές. Για τώρα όμως το ‘Νυν και Αει’ του Σταύρου Ξαρχάκου, την ‘Κλασσική συνταγή του Κραουνάκη και τη Σπείρας, το ‘From the inside’ του Alice Cooper, το ‘RAM’ του Paul McCartney και το ‘52nd Street’ του Billy Joel.
10. Διαλέγετε παρέα για ολιγοήμερη απόδραση. Ποιους καλλιτέχνες, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου δράσης, θα συμπεριλαμβάνατε;
Σκέφτομαι να ξαναφτιάξω μια ετερόκλητη πεντάδα. Τον Oscar Wilde, τον Τζίμη Πανούση, τον Φοίβο Δεληβοριά, την Τζένη Καρέζη και τον Ozzy. Ένα διήμερο με τον καθένα ξεχωριστά και σε καμία περίπτωση με όλους μαζί ταυτόχρονα.
11. Με ποιο τραγούδι ή και άλμπουμ θα “ντύνατε” μουσικά την πιο σημαντική στιγμή της ζωής σας;
Μου αρέσει να σκέφτομαι πως οι πιο σημαντικές στιγμές της ζωής μου είναι οι επόμενες. Άλλωστε αν προσπαθήσεις να σκεφτείς πια είναι η σημαντικότερη στιγμή της ζωής σου αδικείς πολλές άλλες. Ένα τραγούδι που ταιριάζει με αυτές τις σκέψεις είναι το ‘Γενικές Προστακτικές’ της Δήμητρας Γαλάνη σε στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου.
