Ρίφαατ Σαλάμ – Ίσως

Περιμένω, ίσως

Τους ανέμους που θυμίζουν μια γυναίκα του βορρά

“άραγε ήσουν αγκάθι ξεχασμένο στο χέρι μου;

Με αντικρούει

και εξαπολύει τα παγωμένα της ρόδα στο κορμί μου

Τότε εγώ αφήνω το βρεγμένο πουλί να πετάξει

στον αγκάθινο ουρανό της

για να επιστρέψει σαν βράχος θυσιαστηρίου

ή σαν ξεφτισμένο αγκάθι. Για να της πει:

” Ας συναντηθούμε την προηγούμενη νύχτα”

Θα σε περιμένω.