Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, συγγραφέας
Όμορφος κόσμος, ο κόσμος των μοντέλων, τηε μόδας, του θεάματος γενικότερα. Φανταχτερός, φωτεινός, λαμπερός, γεμάτος εξωτερική καλαισθησία και προβολή. Αυτά βέβαια, δεν τον κάνουν και αγγελικά πλασμένο.
Όχι ότι η πλάση μας, διαθέτει ιδιαίτερα αγγελικά συστατικά. Ο άνθρωπος έχει φροντίσει να στραγγίξει κάθε σταγόνα ανιδιοτέλειας, να στραγγαλίσει κάθε ικμάδα καλοσύνης και μα την καταστήσει δυσεύρετη και ίδιον των αφελών.
Ο 21ος αιώνας, ο αιώνας “πρότυπο” της αυτοπροβολής και του αυτουθασμού, του σοσιαλμιντιακού “μεγαλείου” και της εφήμερης αναγνωρισιμότητας, παράγει πολλοί περισσότερους “σταρ” από όσους μπορεί να αντέξει το σύστημα. Προσφέρει παροδικά μια γεύση δόξας σε εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες νέα παιδιά, για να τους αφήσει μετέωρους, μετά από λίγο, συντετριμμένους από την αποτυχία που δεν θέλουν να αναγνωρίσουν.
Δρόμος επιστροφής δεν υπάρχει. Λίγοι θα αποδεχθούν την ήττα και θα επιστρέψουν στην πραγματικότητα. Πολλοί θα αναζητήσουν εναλλακτικά μονοπάτια διατήρησης στις παρυφές του μαγικού βουνού της ημι-διασημότητας. Αν δεν μπορούν να γίνουν το επίκεντρο της προσοχής επαγγελματικά θα στραφούν στην προσπάθεια συντήρησης τους στους σχετικούς κύκλους.
Και πώς θα παραμείνουν χρήσιμοι για το σύστημα;
Αν δεν αξίζουν πλέον ως εμπορικά προϊόντα, με ποιον άλλο τρόπο θα κατορθώσουν να διαθέσουν τον εαυτό τους, ώστε να προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες;
Κάπου εδώ, ο πρώην όμορφος κόσμος εκτός από σατανικός μετατρέπεται και σε κακάσχημο. Δράτεται της ευκαιρίας και καθιστά, θύματα και υπηρέτες τους, όσους ζητιανεύουν τον οίκτο του.
Κάπως έτσι, καλλίγραμμα μοντέλα και ανθυπο-μοντέλα, μπαίνουν στο χώρο των ακριβοπληρωμένων… προσωπικών υπηρεσιών και της διακίνησης… τεχνητής “χαράς”. Κάπως έτσι, συνεχίζουν να περιφέρουν την επιφανειακά απαστράπτουσα εικόνα τους, προκαλώντας θαυμασμό στα εν δυνάμει επόμενα θύματα.
Θύματα της έπαρσης, της αναξιοπρέπειας, της οκνηρίας.
Κάποιοι και κάποιες από όλους αυτούς, δεν θα αποκαλυφθούν ποτέ, άλλοι θα αθωωθούν ελλείψει επαρκών στοιχείων και υψηλών παρεμβάσεων. Ελάχιστοι θα πληρώσουν το τίμημα των επιλογών τους. Συλλογικά, γιατί σε προσωπικό επίπεδο, το πληρώνουν κάθε μέρα, όλο και βαρύτερο κι ας μην το παραδέχονται. Μέχρι σε ορισμένους να φυτρώσουν φτερά και να πετάξουν οριστικά για τον κόσμο των αγγέλων.
