Γράφει ο Τάκης Γεράρδης, συγγραφέας
Κάποτε έζησε μια αριστοκράτισσα μάνα, η Ευρώπη με το όνομα. Στα νιάτα της ήταν πανέμορφη και στην υπόλοιπη ζωή της αρχόντισσα. Διαφέντευε όλο τον κόσμο σαν μια μοναδική Βασίλισσα, τα αρσενικά τα είχε υποχείρια, οι γυναίκες τη φθονούσαν. Σε μια σκοτεινή αποστροφή του όχι και τόσο ενάρετου βίου της, ένα βράδυ οργίων στο λιμάνι, έμεινε έγκυος. Γεννήθηκε ένα αγοράκι προϊόν έντονης σεξουαλικής διεγέρσεως αλλά αγνώστου πατρός.
Το αγόρι στα νεανικά του χρόνια έδειχνε χαζό και προβληματικό, σαν βλαμμένο ένα πράγμα και η μάνα του στενοχωριόταν γιατί αναλογιζόταν πώς θα βγει το κακόμοιρο αργότερα στον κόσμο να ζήσει μόνο του; Γι’ αυτό κι εκείνα τα χρόνια του συμπαραστάθηκε με αυταπάρνηση, το κηδεμόνευε μέχρι εξαντλήσεως, ώσπου το παιδί αγανάκτησε και σήκωσε επαναστατική παντιέρα.
Μετά από κάποιους αιώνες ήρθαν δίσεκτοι καιροί για τη μάνα. Κάποιος Αδόλφος έσφαζε ανελέητα κόσμο, κόντευε να πνίξει την γριά Ευρώπη και ο νεαρός Αμέρικο σεβόμενος το γάλα που ρούφηξε από τα βυζιά της μάνας του ήρθε από τα ξένα και τη βοήθησε να απαλλαγεί από το φασιστικό βραχνά.
Αλλά κύλισε ο καιρός, το βλαμμένο στρουμπουλό αγοράκι άντρεψε και λησμόνησε την καταγωγή του. Αφού ΤΡΑΜΠαλίστηκε λίγο καιρό, τώρα θέλει να βάλει τη μάνα του σε ίδρυμα ευγηρίας, της στέλνει το λογαριασμό για τα έξοδα που έκανε για εκείνη τη βοήθεια και επιδιώκει να της φάει όλη την εναπομείνουσα περιουσία, γι’ αυτό και δημόσια τη χλευάζει και την προσβάλει. Καρφώνει στα περήφανα στήθια της ένα φονικό μαχαίρι.
Όμως η Γη κάνει κύκλους σαν τις μεγάλες ρόδες των Λούνα Παρκ. Κι όποιος είναι ψηλά στην κορυφή και νομίζει πως από εκεί μπορεί να ατενίζει τον Ήλιο και το Σύμπαν με την Αρμονία του νομοτελειακά θα κατέβει στην σκοτεινιά και στο κρύο και θα περάσει στην αγκαλιά της άσπλαχνης Νέμεσης.
Σας τα λέω αυτά εγώ, που κάποτε βασίλεψα στον κόσμο και χρυσάφι αμέτρητο και σμαράγδια είχα και σκόρπαγα. Όμως παρόλο που με τον Ισκεντέρ κατέκτησα όλο τον κόσμο, σήμερα στέκομαι σε μια γωνιά και ζητιανεύω για να βγάλω άλλη μια μέρα με λίγο φαγητό και κάθε τόσο ρωτάω απελπισμένα τους περαστικούς αν κανείς είδε τη Γοργόνα, την αδερφή του Ισκεντέρ. Έτσι ακριβώς θα γίνει και με το θρασύ αγόρι και τη χώρα του. Όσοι ζείτε θα το δείτε και θα με μνημονεύσετε….
