Γράφει ο Ελισσαίος Βγενόπουλος
Η μνήμη είναι το τεράστιο, ατακτοποίητο, υπόγειο μας, γεμάτο με αποκόμματα εφημερίδων, αποκόμματα περιστατικών και τεμάχια γεγονότων πραγματικών ή φανταστικών. Δεν κατεβαίνουμε ποτέ να το τακτοποιήσουμε γιατί δεν αντέχουμε τη δυσοσμία των πράξεων μας, δεν μπορούμε να υποφέρουμε τη μούχλα που καταπίνει όλα αυτά που ονειρευτήκαμε και δεν καταφέρουμε να τα κάνουμε φως.
Στις «Μαύρες Πεταλούδες» που προβάλλεται στο Netflix o Αντριάν (Νικολά Ντουβοσέλ) είναι ένας συγγραφέας, ο οποίος φαίνεται να έχει χάσει την έμπνευσή του και να βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάθλιψης, αναλαμβάνει να γράψει ένα βιβλίο, με σκοπό να καταφέρει να βγει από το δημιουργικό αδιέξοδο, βασισμένο στην ιστορία που θα του εξομολογηθεί ένας ηλικιωμένος.
Ο Αλμπέρ (Νιλς Αρεστρούπ), ο «εργοδότης» είναι ένας άρρωστος συνταξιούχος και αποφασίζει να προσλάβει τον συγγραφέα για να γράψει τα απομνημονεύματά του πριν αφήσει το μάταιο τούτο κόσμο. Αλλά, η εκπληκτική ιστορία αγάπης που μοιράστηκε ο Αλμπέρ με τη Σολάνζ κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’70 αποδεικνύεται ότι είναι η ομολογία ενός ζευγαριού κατά συρροή δολοφόνων. Οι «Μαύρες πεταλούδες» είναι μια ιστορία συναντήσεων.
Τα γεγονότα φαίνονται τόσο εξωπραγματικά που ο Αντριάν θα δυσκολευτεί να τα πιστέψει και θα αρχίσει να κάνει τη δική του έρευνα. Έρευνα για όλους αυτούς τους ανεξιχνίαστους φόνους όμως, ξεκινά και ένας αστυνομικός, ο οποίος μετά από χρόνια βρίσκει επιτέλους κάποια σημαντικά στοιχεία και προσπαθεί να ξετυλίξει το κουβάρι των ανεξιχνίαστων φόνων, ένα κουβάρι γεμάτο σκοτεινά μυστικά, κρυφά σχέδια και αναπάντεχες ανατροπές.
Ο Αλμπέρ πάσχει από νεφρική ανεπάρκεια και θέλει να αφήσει την ιστορία του πριν πεθάνει. Δεν τον ενδιαφέρει να γράψει την ιστορία της ζωής του από την παιδική του ηλικία, αλλά, από τη στιγμή που γνώρισε την αγάπη της ζωής του, τη Σολάνζ. Αυτός δεχόταν bullying ως παιδί. Όπως κι εκείνη. Η μητέρα της αγαπημένης του ήταν σεξεργάτρια και είχε αποκτήσει την κόρη της αφού πέρασε μια νύχτα με έναν Γερμανό στρατιώτη κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Άλμπερτ αναδεικνύεται ως ένας πολύπλοκος χαρακτήρας, με την ευγενική του συμπεριφορά να κρύβει τα σκοτεινά μυστικά που κρύβει. Η σχέση του με τη Σολάνζ, την παιδική του αγάπη που μετατράπηκε σε συνεργό, αποτελεί τον πυρήνα της αφήγησης. Η Σολάνζ, που απεικονίζεται με ίσα μέρη ευπάθειας και απειλής, προσθέτει στρώματα στην ιστορία αγάπης και σκοταδιού.
Οι Μαύρες πεταλούδες (Les papillons noirs, στα γαλλικά) είναι μία μίνι γαλλική σειρά 6 επεισοδίων, διάρκειας 50-60 λεπτών το καθένα. Ουσιαστικά, πρόκειται για ένα θρίλερ με συνεχείς ανατροπές.
Η σειρά πλέκει με ενδιαφέροντα τρόπο στοιχεία ψυχολογικής αγωνίας, ρομαντισμού και μυστηρίου, γοητεύοντας μας με τη συνεχή πλοκή και τη λεπτή ανάπτυξη των χαρακτήρων της. Μέσα από την οπτική γωνία του Αντριάν, οι θεατές λαμβάνουν μια γεύση από την πολύπλοκη δυναμική της σχέσης του Άλμπερτ και της Σολάνζ, η οποία ταλαντεύεται μεταξύ τρυφερής στοργής, κακόβουλης εμμονής και δολοφονικής ανάγκης.
Στο επίκεντρο της αφήγησης βρίσκεται η διερεύνηση της φύσης του κακού και της ανθρώπινης ικανότητας για εξαπάτηση. Καθώς αποκαλύπτεται το ενοχλητικό παρελθόν του Άλμπερτ και της Σολάνζ, η σειρά μας αναγκάζει να αντιμετωπίσουμε δυσάρεστες και σκοτεινές αλήθειες σχετικά με τη δυαδικότητα της ανθρώπινης φύσης και τα βάθη στα οποία μπορούν να βυθιστούν τα άτομα για να κυνηγήσουν τις επιθυμίες τους.
Επιπλέον, οι «Μαύρες πεταλούδες» χρησιμεύουν ως ένας οδυνηρός διαλογισμός για τη διαρκή δύναμη της αγάπης μέσα στο σκοτάδι.
Παρά την αποτρόπαια φύση των εγκλημάτων τους, ο δεσμός του Άλμπερτ και της Σολάνζ παραμένει κεντρικό μοτίβο σε όλη τη σειρά, προκαλώντας μας να αναμετρηθούμε με την πολυπλοκότητα της συγχώρεσης και της λύτρωσης.
Μέσα από την περίπλοκη αφήγηση και τους συναρπαστικούς χαρακτήρες της, η σειρά μας ωθεί να αναλογιστούμε τις σκιές που κρύβονται κάτω από την επιφάνεια της καθημερινότητας. Η οπτική αισθητική του «Μαύρες Πεταλούδες» αντικατοπτρίζει τη θεματική πολυπλοκότητά του, με σιωπηλούς τόνους και έντονες αντιθέσεις που εντείνουν την αίσθηση της ανησυχίας. Οι αναδρομές διαπλέκονται με την αφήγηση του παρόντος, θολώνοντας τα όρια του χρόνου και του χώρου. Η αφήγηση εκτυλίσσεται με μη γραμμικό τρόπο, αντικατοπτρίζοντας την κατακερματισμένη φύση της ίδιας της μνήμης. Μέσω της συναρπαστικής αφήγησης και των διαφοροποιημένων χαρακτήρων της, η σειρά προσφέρει μια ανατριχιαστική εξερεύνηση της αγάπης, της βίας και της λεπτής γραμμής που τις χωρίζει.
Οι “Μαύρες πεταλούδες” είναι μια εξερεύνηση της ανθρώπινης πανωλεθρίας, προσφέροντας μια ανατριχιαστική απεικόνιση της αγάπης, της προδοσίας και του εγγενούς σκοταδιού που κατοικεί μέσα στην μνήμη όλων μας. Γιατί τι να την κάνει κάποιος την μνήμη που θυμάται τα πάντα; Μοιάζει με τον άνθρωπο που παραπατά μέσα σε μια αχανή χωματερή. Η έξυπνη ή χρήσιμη μνήμη ξέρει να ξεχνά, ξέρει να αγνοεί τα ασήμαντα, τα τετριμμένα, τα άχρηστα και να φωτίζει τα μεγάλα και σπουδαία.