Η ερμηνεύτρια Βιολέτα Ίκαρη συνομιλεί με τον Κωνσταντίνο Μανίκα, με αφορμή την εμφάνιση της μαζί με τον Νίκο Ξύδη στη μουσική σκηνή Σφίγγα, αυτή την Παρασκευή, αλλά και τον νέο τους δίσκο “Πορτοκάλι”.
Αυτή την Παρασκευή ολοκληρώνονται οι παραστάσεις στη μουσική σκηνή Σφίγγα μαζί με τον Νίκο Ξύδη. Είναι οι ζωντανές εμφανίσεις, αυτές που καθιερώνουν έναν καλλιτέχνη;
Το σύνολο της πρότασης ενός καλλιτέχνη είναι που τον καθιερώνει και αυτό αποτελείται από τα τραγούδια που επιλέγει να στηρίζει ή τα τραγούδια που ο ίδιος γράφει, από τον ήχο του, από τον τρόπο επαφής του με τον κόσμο, από τις τοποθετήσεις του, από το στήσιμο της μπάντας του και από το στήσιμο του προγράμματος που κάνει στα live του.
Πείτε μας για τη συνεργασία με το Νίκο Ξύδη επί σκηνής αλλά και με αφορμή τον δίσκο σας “Πορτοκάλι” που κυκλοφορεί.
Τον Νίκο τον γνώρισα μέσα από τη συνεργασία μου με την Ελένη Βιτάλη, στην παράσταση ¨Η βεγγέρα της Ελένης¨, όπου ήταν μαέστρος της μπάντας ¨ΤΖΟΥΜ¨. Κάποια στιγμή μου πρότεινε να ακούσω κάποια από τα τραγούδια του, μήπως μου έδινε ένα – δύο για την επερχόμενη δουλειά μου και μου έβαλε να ακούσω σαράντα υπέροχα τραγούδια, όπου δεν ήξερα ποιο να πρωτοδιαλέξω. Χωρίς να το καταλάβουμε βρεθήκαμε να στήνουμε ολόκληρο δίσκο, γεμάτοι ενθουσιασμό και όνειρα. Αυτή η διαδικασία μας έκανε τα καλύτερα φιλαράκια και βουτήξαμε κυριολεκτικά στη δουλειά. Ο κορονοϊός μας καθυστέρησε, αλλά μετά από δυόμισι χρόνια έχουμε επιτέλους τη χαρά να μοιραζόμαστε με τον κόσμο, αυτό το έργο που λέγεται ¨Πορτοκάλι¨. Είμαι ενθουσιασμένη με το αποτέλεσμα και θεωρώ ότι εκτός από έντεκα υπέροχα τραγούδια, έχω στα χέρια μου και ένα album με ενορχηστρωτική και ηχητική πρόταση και αυτό το χρωστάω εξ ολοκλήρου στο Νίκο. Ο δίσκος έχει έντονο ρομαντισμό, ηλεκτρισμό, παράδοση, λαϊκότητα και μνήμες και τα τραγούδια μοιάζουν σαν να έρχονται από το παρελθόν, ενώ έχουν πολύ φρέσκο ήχο.
Τώρα λοιπόν, μετά την παρουσίαση του δίσκου μας, που έγινε πριν από λίγες μέρες στη μουσική σκηνή Σφίγγα, έφτασε η στιγμή να μοιραστούμε μαζί σας και ένα πρόγραμμα που ετοιμάσαμε με πολύ αγάπη και μεράκι, που έχει ως σκοπό να συναντηθούμε, να ξεχαστούμε, να προβληματιστούμε, να εκτονωθούμε, να ταξιδέψουμε και να τραγουδήσουμε παρέα όλα όσα μας ενώνουν. Μπουχτίσαμε τη μοναξιά και σας περιμένουμε αυτή την Παρασκευή 18 Μαρτίου στη μουσική σκηνή ¨Σφίγγα¨ για να χτίσουμε μία άλλη γέφυρα επικοινωνίας, πέρα από το facebook και το Instagram που με ένα τρόπο μας έχουν σκλαβώσει.
Προτιμάτε να κινείστε σε ένα συγκεκριμένο μουσικό ύφος ή είστε ανοιχτή σε διαφορετικές, ίσως και μη αναμενόμενες, επιρροές;
Αγαπώ πολύ το σμίξιμο διαφορετικών ήχων σε ένα μουσικό ύφος αλλά αυτό θα ήθελα να αλλάζει κατά το δυνατόν από album σε album. Προέρχομαι από το Ικαριώτικο πανηγύρι και εκεί παίζαμε σχεδόν τα πάντα, δε μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς το λαϊκό, ή το παραδοσιακό τραγούδι. Να φανταστείτε ότι το μόνο είδος μουσικής που μου έλειπε από το πανηγύρι ήταν η ροκ και γι΄ αυτό φρόντισα παράλληλα να τραγουδάω και σε ροκ μπάντες, οπότε δεν είμαι ο χαρακτήρας που θα μπορέσω εύκολα να περιοριστώ σε ένα ύφος.
Τι είναι αυτό που καθιστά μοναδική μια ερμηνεία;
Δεν το γνωρίζω, αλλά πιστεύω πολύ ότι αν διαβάσεις καλά το στίχο ενός τραγουδιού και μπορέσεις να ταυτιστείς, σίγουρα θα δώσεις κάτι παραπάνω στο σύνολο του τραγουδιού.
Πώς κρίνετε την πορεία της ελληνικής δισκογραφίας στην εποχή του YouTube;
Η δισκογραφία είναι κιόλας νεκρή. Το YouToube και το Spotify είναι η νέα πραγματικότητα στη μουσική βιομηχανία και ενώ πριν από λίγα χρόνια έβρισκα τα καλά της, στο ότι τουλάχιστον υπήρχαν ίσες ευκαιρίες για όλους, εφόσον υπάρχει ελεύθερη πρόσβαση σε όλους, τώρα με τις χορηγούμενες διαφημίσεις άλλαξε πάλι το πράγμα κι αν έχεις λεφτά έχει καλώς, αν δεν έχεις …καλή τύχη.
Τι θα συμβουλεύατε ένα νέο παιδί που θέλει να ασχοληθεί με τη μουσική;
Να μείνει πιστό σκυλί στον τρόπο με τον οποίο θέλει να υπάρχει στον χώρο με κάθε κόστος, να δέχεται συμβουλές αλλά να τις φιλτράρει ανάλογα με τα ¨θέλω¨ του, να λέει ναι μόνο όταν νιώθει ότι δεν πουλάει τα ιδανικά του και την αισθητική του, να έχει υπομονή και επιμονή, να μελετάει σκληρά και να μένει υπηρέτης του τραγουδιού, να μην έχει το τραγούδι για υπηρέτη.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο καλλιτεχνικό σας όνειρο
Το μεγαλύτερο καλλιτεχνικό μου όνειρο νομίζω ότι το πέτυχα με το album ¨Πορτοκάλι¨. Αυτό που θέλω από δω και πέρα είναι πάντα να βρίσκω και να τραγουδάω ψυχωμένα τραγούδια. Αν καταφέρω να γράψω και μερικά, ίσως τότε να έχω ξεπεράσει τα όρια των πιο τρελών ονείρων μου.
