Ο Γιώργος Βακαλό ήταν Έλληνας εικαστικός καλλιτέχνης του 20ού αιώνα που διακρίθηκε ιδιαίτερα στη σκηνογραφία και στη ζωγραφική. Έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα, το1991.

Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1902 και το πραγματικό του επίθετο ήταν Βακαλόπουλος. Πήρε τα πρώτα του καλλιτεχνικά μαθήματα στην Κωνσταντινούπολη με δάσκαλο τον Λύσανδρο Πράσινο ο οποίος τον δίδαξε ζωγραφική και μικρογραφία και το 1922 πήγε στο Παρίσι για σπουδές ζωγραφικής και σκηνογραφίας και επηρεάστηκε από το σουρεαλισμό. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του το 1928 και έπειτα παρέμεινε στη Γαλλία όπου εργάστηκε σε διάφορες θεατρικές σκηνές μέχρι το 1940 όταν λόγω της γερμανικής εισβολής αναγκάστηκε να καταφύγει στην Ελλάδα όπου συνεργάστηκε ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος με εγχώριες θεατρικές σκηνές.

Το 1944, παντρεύτηκε την ποιήτρια και κριτικό τέχνης Ελένη Βακαλό.

Στα τέλη του 1949 συμμετείχε στην ίδρυση της καλλιτεχνικής ομάδας Στάθμη. Το 1957 ίδρυσε μαζί με τους Παναγιώτη Τέτση, τον Φραντζή Φραντζεσκάκη και τη σύζυγό του Ελένη, τη Σχολή Βακαλό που ήταν η πρώτη σχολή διακοσμητικής στην Ελλάδα ενώ παράλληλα έλαβε μέρος μέρος σε σημαντικές εκθέσεις ζωγραφικής στην Ελλάδα και το εξωτερικό ενώ πραγματοποίησε και σειρά ατομικών εκθέσεων. Ήταν μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος (ΕΕΤΕ).

Η ζωγραφική του χαρακτηρίζεται από έναν ιδιότυπο προσωπικό υπερραλισμό όπου πρωτεύοντα ρόλο έχουν η γραμμή και το χρώμα σε απαλές τάσεις και είναι έντονη η διακοσμητική διάθεση.

Παρά τη συμμετοχή του το 1949 στην ομάδα Στάθμη, κράτησε αποστάσεις από το νεορεαλιστικό ρεύμα εντός των κόλπων της ομάδας και παρέμεινε πιστός στις μεσοπολεμικές αφαιρετικές τάσεις που είχε γνωρίσει κατά τη διάρκεια της μαθητείας του στη Γαλλία.

Έχει παρουσιάσει έργα του σε ατομικές εκθέσεις σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Κύπρο, Λος Άντζελες, ενώ το 1994 οργανώθηκε αναδρομική έκθεση στην Γκαλερί Νέες Μορφές στην Αθήνα. Έχει πάρει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Biennale Αλεξάνδρειας,1967 κ.ά.) και έχει τιμηθεί με το παράσημο του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής από το Γαλλικό Κράτος το 1953.

Πέθανε σε ηλικία 89 ετών και κηδεύτηκε στο Β΄ Νεκροταφείο, στα Πατήσια.