Γράφει η Εύα Μαράκη, φιλόλογος – blogger
Θα σου γράψω με μία λέξη ποιος φταίει όταν δυο άνθρωποι θέλουν ο ένας τον άλλον και δεν είναι μαζί. Ο εγωισμός . Αυτός που μας τρώει τα σωθικά, καίει τα εγκεφαλικά μας κύτταρα και μας «παγώνει» . Δεν μας αφήνει να δούμε καθαρά και να αντιδρούμε σωστά. Νομίζουμε πως έχουμε μόνο εμείς δίκιο και πως η άλλη μεριά δεν αισθάνεται το ίδιο μα κυρίως νιώθουμε πως έχει ο άλλος το πάνω χέρι στη σχέση. Βέβαια, θα μου πεις πως πάντοτε κάποιος από τους δυο είναι σε πλεονεκτική θέση και αυτό δεν είναι κακό. Αρκεί να μην το εκμεταλλεύεται και όταν κάποιος αγαπά δεν σε χρησιμοποιεί ούτε σε μειώνει ούτε θέλει να είσαι υπό.
Όταν θολώνει το μυαλό, σαν να μπαίνει ένα σύννεφο καπνού στην ατμόσφαιρα αρχίζουν τα λάθη.
Πολλές φορές τα έντονα συναισθήματα προκαλούν και δυναμικές αντιδράσεις μα κυρίως φουσκώνουν το θυμό και τον εγωισμό. Όταν αποστασιοποιείται ένα ζευγάρι λόγω κάποιων θεμάτων που ωστόσο λύνονται , όταν σκεφτόμαστε μόνοι μας χωρίς κάποιον φίλο που μας νοιάζεται και είναι αντικειμενικός παρατηρητής τότε τα πράγματα ζορίζουν. Κάνουμε λάθη από το πάθος. Νομίζουμε πως ο άλλος δεν μας θέλει και δεν κινούμαστε να προσεγγίσουμε τον άλλον. Μένουμε απαθείς και δήθεν χαρούμενοι περιμένοντας ο άλλος να κάνει κάτι να μας πλησιάσει. Του ρίχνουμε τεράστιο μερίδιο ευθύνης λες και φταίει μόνον αυτός. Μα είναι δυνατόν να είναι έτσι;
Φίλε/η αν αγαπάς, αν γουστάρεις, αν έχεις αισθήματα για κάποιον και δεν είστε πλέον μαζί, πάλεψε το.
Άσε στην άκρη το πείσμα και τον εγωισμό, γιατί το μόνο που θα καταφέρεις είναι να μείνεις μόνος, χωρίς αυτόν και κυρίως δυστυχισμένος. Ο έρωτας είναι συναίσθημα παράλογο επειδή νιώθεις ικανός να πετύχεις τα πάντα -μέχρι και στα ουράνια πετάς-ωστόσο μην κάνεις παράλογες ενέργειες. Μην βλέπεις σαν εχθρό τον άλλον, μην θεωρείς αδυναμία να δείξεις τα αισθήματα σου.
Πολλές φορές την πατάμε όταν παρασυρόμαστε από τις κρίσεις όσων είναι στο περίγυρο που μας λένε να προχωρήσουμε, γιατί κάτι τελείωσε.
Όσοι μας αγαπάνε πραγματικά, θα μας ακούσουν και θα μας συμβουλεύσουν για να μας ανοίξουν τις κουρτίνες του νου και να μπει το φως. Με αυτό ξανά θα έλθει και η χαρά. Οι καλοί φίλοι χαίρονται με την ευτυχία σου και πικραίνονται με τον πόνο σου. Μια καλή συζήτηση με κάποιον , θα σε σπρώξει να βγάλεις από μέσα σου τους φόβους και θα ξεμπλοκάρει το μυαλό σου.
Το εύκολο είναι να τα παρατάς και να το παίζεις άνετος. Όταν κάτι χαλά το επιδιορθώνουμε , δεν το πετάμε , εκτός και αν έχει καταστραφεί. Θα το λέω συνέχεια . Η ζωή είναι λίγη και λήγει. Για την δική σου ευτυχία υπεύθυνος είσαι μόνος εσύ. Γι αυτό βγες από το καβούκι σου και κυνήγησε την . Πλησίασε τον άλλον, χωρίς φόβο και τόλμησε όσα νιώθεις. Ξεστόμισε όσα αισθάνεσαι. Κερδισμένος εξάλλου θα βγεις. Ακόμα και να μην είστε μαζί , πράγμα που δεν το πιστεύω -την κατάλληλη στιγμή θα είστε – ανακουφισμένος θα συνεχίσεις. Πέτυχες μια νίκη απέναντι στο μεγαλύτερο θηρίο. Στον δράκο που καίει τις σχέσεις. Τον εγωισμό. Αν δεν κάνεις τίποτα από όλα αυτά μετά μην ρωτάς ποιος φταίει που δεν είσαι μέσα σου καλά. Εσύ και μόνον εσύ.
