Γράφει η Άννα Ζανιδάκη

Οι κλώνοι της σκέψης ας έρθουν κι ας διανθίσουν τους συρφετούς της, μέσα απ’ τα ξεκαθαρίσματα και τους δικούς τους διαχωρισμούς.

Της σκέψης τα κλωνάρια, ας θελήσουν να διαδραματίσουν τις δικές τους προσδοκίες, ώστε να αναπτυχθούν και να αναρριχηθούν οι βλαστοί εκείνοι με δημιουργίες και ωφέλιμες προς όλους καλλιέργειές τους.
Διάνθισμα του τόπου και του χρόνου, σε καίρια και σημαντικά ζητήματα, ώστε να μην αφήνουμε το χρόνο να κάνει τα δικά του τερτίπια, παρά με την πάροδό του, να δρομολογούμε τις δικές μας θέσεις και καταθέσεις της ζωής μας.

Ένα ξεκαθάρισμα της σκέψης, του νου, σε εφόδια και μόνο της δικής μας ζωής και δικής μας αντιμετώπισης, με όπλα τη γαλήνη και την ηρεμία μας, ας δώσουμε εμείς το παράδειγμα στους άλλους, που τα θέλουν όλα ή τίποτα.

Το να εργαλειοποιούμε ανθρώπους, ψυχές , να τους έχουμε αναλώσιμα για δική μας ευχαρίστηση και ύστερα να τα πετάμε ..να τους πετάμε, ποτέ δε θα ναι προς τιμήν μας.
Μα να σας πω και το άλλο.

Όποια τιμή και να ψάξω, δε θα τη βρω, γιατί οι άνθρωποι φτήνυναν, οι αξίες ξεφτιλίστηκαν και οι ψυχές τους αναλώνονται ως καταναλωτικά όντα, όχι σε δημιουργίες ,παρά σε συνονθυλεύματά τους, που ούτε κι αυτοί οι ίδιοι είναι σε θέση να διακρίνουν.

Απάνθισμα της ώριμης νιότης, μέσα απ τα εργοστάσια δημιουργίας απάνθρωπων ψυχών και άκυρων και άσκοπων καρδιών, ας βλαστήσει για μια φορά, εκείνη η καλλιέργεια του νου, που θα επιφέρει προσοδοφόρες επιχειρήσεις, αγάπης, νοιαξίματος και φροντίδας.

Μα πριν απ’ όλα θα φροντίσουμε να δείξουμε και να εξελίξουμε τους ανθρώπους, καθώς η στασιμότητά τους, τους έχει κάνει να δρομολογούν λάθος κατευθύνσεις και να χάνονται μέσα σ αυτές τους τις πορείες και απορίες τους.

Πρέπει να σταθούμε ουραγοί τους ,καθώς μέσα στη δική τους πορεία, έκριναν πως πρέπει να φοβούνται τα συναισθήματά τους και να διοχετεύουν τα δικά τους, σε πάγωμα ή και προσκαιρη και ευκαιριακή δόση, ανάρμοστων και ανίκανων να δούν και να καταλάβουν τα δικά τους.

Διάνθισμα της σκέψης και της ευφορίας της, μ απάνθισμα τα δικα΄μας θέλω και χαρακτηριστικά τους, για συστάσεις με τη ζωή μας , που μας ανήκει και οφείλουμε για δικό μας καλό να της δείξουμε τα δόντια της ψυχής μας!!
ο