/Δεν είναι εύκολο

Δεν είναι εύκολο

Γράφει η Άννα Ζανιδάκη

Το θέμα δεν είναι να ζητήσουμε απ τον άλλον να δείξει τον κακό του χαρακτήρα και με δική μας ανάληψη ευθύνης , να το δεχτούμε και να υποταχτούμε σ όλο αυτό.

Το θέμα είναι ο άλλος, να ναι σε θέση να αλλάξει το χαρακτήρα του και για χάρη, για όφελος μιας αληθινής σχέσης, να δείξει τα δικά του δείγματα μεταμέλλειας κα ανάληψης ευθύνης για καλυτέρευσή του.

Το θέμα δεν είναι να ζητήσουμε να φανεί ντόμπρος για τα δικά μας επιπεδα αλήθειας και να παραμείνει όπως είναι σκληρός, αμέτοχος. Ανεύθυνος και με οτιδήποτε άσχημο στοιχείο του εαυτού του.

Σημασία έχει να καταλάβει τα δικά μας αληθινά συναισθήματα και να προλάβει να σταθεί δίπλα μας, αντάξιά μας και να πορευθούμε σε κοινές πορείες ζωής, με αλήθεια ψυχής και ντομπροσύνη βελτίωσης της καρδιάς του.

Το ζήτημα δεν είναι να αφήσει αμέτοχα τα στοιχεία του κακού του χαρακτήρα και να ζητήσει ή να απαιτήσουμε εμείς να μην τα αλλάξει, απλά να αναμετρηθούμε με τις δικές μας αντοχές και ανοχές μας.
Αυτό είναι ότι το χειρότερο, το πιο καταδυναστευτικό κριτήριο, για να κρατήσουμε κάποιον δίπλα μας ,έστω να μείνουμε εμείς κοντά του.

Ξέρετε ο οργανισμός μας, μετά από πιέσεις και καταπιέσεις , με τα δίκια του κι αυτός τολμά και εκρήγνυται , με αποτέλεσμα να μας βρίσκει ευάλωτους και καταπονημένους.

Τότε το μόνο που θα γίνει , θα ναι να εμφανιστούν τα ψυχοσωματικα μας, να ταλαιπωρείται το μυαλό μας και να ταρακουνιέται η σκέψη μας.

Ας αναλογιστούμε αν τα αξίζουμε όλα αυτά και ακόμα περισσότερα και ας αναλογιστούμε και τις δικές μας ευθύνες απέναντι σ αυτούς, αυτές , που θέλουμε να βάλουμε στις ζωές μας.

Αγάπη είναι όμορφο, συναρπαστικό συναίσθημα ,θα μας πουν και θα χουν δίκιο.

Αλλά η αγάπη που πονά , που δεν είναι σε θέση να γεμίσει τις αποθήκες τις κενές των τόσων δικών μας χρόνων,μηνών, θα ναι καλύτερα να μένει εκεί που είναι και εμείς να μένουμε με τα πιστεύω μας και τις πεποιθήσεις μας.

Ένας άνθρωπος υπομονετικός , δε θα ναι πάντα κι όταν αρχίσουν τα δείγματα να γίνονται ορατά, τότε καλύτερα να μην τα χαν δει, όσοι ή όσες τα προκάλεσαν
Αξίζουμε τα καλύτερα, απλά γιατί εμείς ξέρουμε και σεβόμαστε, ενώ εκείνοι , εκείνες, παίζουν και μεθοδεύουν καταλήξεις που χουν ήδη προσλάβει νωρίτερα στις μηχανοραφίες του νου τους.