Όπως πολλοί Αμερικανοί μιας συγκεκριμένης ηλικίας, για μένα, Andy Kaufman ήταν η πρώτη και με κάποιους τρόπους για πάντα, Latka Gravas, ο αξιαγάπητος μηχανικός γκαράζ με την εντυπωσιακή κατάχρηση της αγγλικής γλώσσας και την ενοχλητική πολλαπλή διαταραχή της προσωπικότητας στη βραβευμένη κωμική σειρά Ταξί . Ο Kaufman παρακάμπτει την ενστικτώδη δυσαρέσκεια και τη δυσπιστία του για τη μορφή sitcom με την ελπίδα για ευρύτερη επιτυχία, την οποία σύντομα απολάμβανε, αλλά στην τιμή της δακτυλογράφησης, την οποία πολεμούσε για πάντα.
Σχετικά με τη δημιουργία πραγματικότητας, από τον Andy Kaufman , μια έκθεση στη Νέα Υόρκη, προσπάθησε να ξαναγράψει την πραγματικότητα του Latka-izing του Kaufman, παρουσιάζοντας το πλήρες έργο του Andy με έναν τρόπο ατομικό, μη συμβατικό και ίσως να προκαλεί έκπληξη ως ο ίδιος ο άνθρωπος, του οποίου ο ισχυρισμός για μεγαλοφυία πέρα από την κωμωδία φαίνεται τελικά να συνεχίζεται μαζί του σχεδόν 30 χρόνια μετά το θάνατό του. Ίσως είναι καιρός να ρωτήσουμε αν ο Andy Kaufman ήταν ο μεγαλύτερος καλλιτέχνης της Αμερικής.
Η έκθεση συγκέντρωσε τα αντικείμενα και τα στοιχεία των σύντομων 35 ετών του Kaufman σε αυτήν τη Γη. Ο καλλιτέχνης Τζόναθαν Μπέργκερ συνεργάστηκε με το Κτήμα του Andy Kaufman , Lynne Margulies , Μπομπ Ζμούδα , και Τόνι Κλίφτον σχετικά με το περιεχόμενο και τη διάταξη της έκθεσης. Εάν γνωρίζετε τη δουλειά του Kaufman, θα πρέπει να χαμογελάτε στη συμπερίληψη του Tony Clifton σε αυτήν τη λίστα. Ο Kaufman δημιούργησε τον χαρακτήρα του Clifton ως τραγουδιστής στο σαλόνι που καθόρισε τη λέξη «μη επαγγελματικός» εμφανιζόμενος μεθυσμένος, ξεχνώντας τις γραμμές στα τραγούδια και προσβάλλοντας το κοινό με ρατσιστικό «μπάστερ».
Αντί για επεξηγηματικό κείμενο στις 17 γυάλινες θήκες που περιέχουν τα πάντα, από το αρχικό σακάκι Clifton του Kaufman μέχρι την πραγματική αλληλογραφία μίσους που έλαβε από γυναίκες που τον προκάλεσαν να παλέψει για Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Πάλης μεταξύ Φύλων. Ποιος είναι πίσω από τα προσθετικά; Bob Zmuda, ποιος έπαιξε επίσης το ρόλο; Ο αδερφός του Άντυ, Μάικλ; Ή ο ίδιος ο Άντι, απολαμβάνοντας ένα ακόμη γέλιο από το ψεύτικο θάνατό του, όπως κάποιοι πιστεύουν ότι το έκανε; (Το πιστοποιητικό θανάτου του Kaufman είναι δημόσιο αρχείο, αλλά, όπως και το τέλος της βιογραφίας Ανθρωπος στο φεγγάρι προτείνει, δεν θα ήταν η απόλυτη πράξη Kaufman-esque να παρευρεθείτε στη δική σας κηδεία;)
Όσο και τα δισδιάστατα αντικείμενα (η συλλογή δίσκων του, η επιστολή του θαυμαστή του Έλβις ) να φωτίσει τη ζωή και την καριέρα του Kaufman, ο Andy ήταν ο Andy περισσότερο με 3-D, σε ταινίες και σε ζωντανές εμφανίσεις. Μόνο τότε θα έχετε μια πλήρη μέτρηση για το πώς ο Kaufman εισέβαλε στον κόσμο της ψυχαγωγίας από μέσα και αποκάλυψε όλη την ψευδαίσθηση και την ευκρίνεια μέσα σε αυτόν. Αν ο Ντουκάμπ θα μπορούσε να είχε μια εντύπωση Elvis, θα ήταν ο Andy Kaufman.
Αλλά όλα αυτά κάνουν τον Andy Kaufman τον μεγαλύτερο Αμερικανό καλλιτέχνη παράστασης; Η παράσταση παραμένει ένα ευρωπαϊκό πεδίο ως επί το πλείστον, ξεκινώντας από Τζόζεφ Μπέις και συνεχίζουμε μέχρι σήμερα με Μαρίνα Αμπράμοβιτς . Αμερικανοί όπως Λόρι Άντερσον , Karen Finley , και Κρις Μπέρντεν (όπως επίσης και πολλοί άλλοι) όλοι μπορούν νόμιμα να διεκδικήσουν το στέμμα του μεγαλύτερου αμερικανού καλλιτέχνη ερμηνείας, αλλά κανένας από αυτούς δεν έδειξε την απόλυτη γκάμα και ευελιξία του Kaufman, ο οποίος κατάφερε να σημειώσει περισσότερα στη σύντομη καριέρα του από όσα οι περισσότεροι καλλιτέχνες καταφέρνουν να κάνουν σε μια ζωή.
Σχετικά με τη δημιουργία πραγματικότητας, από τον Andy Kaufman αγνοεί έντονα τον Λάτκα, επιλέγοντας αντ ‘αυτού να τον ανατρέψει λοξά μέσω του προσώπου του ‘Ξένος Άνθρωπος’ του Κάουφμαν που τελικά έγινε Λατκά. Αλλά ο Λάτκα συνεχίστηκε στο Ταξί να αντιπροσωπεύει μια από τις λίγες φορές που η τέχνη αιχμής κατάφερε να φτάσει στην επικρατούσα Αμερική μέσω του πιο κυρίαρχου μέσου – της τηλεοπτικής σειράς. Οι Αμερικανοί μπορεί να μην το γνώριζαν τότε (και ίσως να μην το γνωρίζουν), αλλά ο Andy Kaufman, μέσω του Latka Gravas, έφερε τη σύγχρονη τέχνη και, συγκεκριμένα, τη σύγχρονη τέχνη στα σπίτια και τη συνειδητοποίηση της με έναν αξέχαστο, διαρκή τρόπο. Αυτό το επίτευγμα μόνο, κερδίζει την κορυφαία εκτίμηση για τον Kaufman.
Ακόμα και σήμερα, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ‘γνωρίζουν’ τον Άντι με την έννοια ότι δεν είναι ένας κατανοητός καλλιτέχνης που μπορείτε άνετα να τον αποκρυπτογραφήσετε. Αλλά για να «ξέρεις» τον Άντι πρέπει να ξέρεις ότι είναι σκόπιμα ακατανόητος, σκόπιμα ανθεκτικός είτε διανοητικά είτε συναισθηματικά. Ο Andy Kaufman μας υπενθυμίζει ότι οι μόνες πραγματικές συνδέσεις είναι πρόσωπο με πρόσωπο, από άτομο σε άτομο, και όχι μέσω ψεύτικων οικείων συνεντεύξεων στο talk show ή του σημερινού τεχνολογικού ισοδύναμου, Facebook. Ο Andy Kaufman είναι ο σπουδαιότερος Αμερικανός καλλιτέχνης ερμηνείας, γιατί τόλμησε να μας ωθήσει, έναν βήμα κάθε φορά, από τις ζώνες άνεσής μας και σε μια πραγματικότητα πιο ανθρώπινη και ικανοποιητική από αυτήν που προσποιούμαστε ότι απολαμβάνουμε.
