Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, συγγραφέας

Είναι σπάνιες στη λογοτεχνία οι φορές που η έννοια της αλληγορίας αποκτά πλήρη και ουσιαστική υπόσταση σε ένα έργο. Το “Τοκ ζώου” του Γιώργου Μπιλιού από τις Εκδόσεις Γραφή σίγουρα αποτελεί μια από αυτές.

Σε ένα μεταθανάτιο μπαρ οι ιστορίες που εξιστορούν τα ζώα που βρίσκονται εκεί, στον πρωτότυπο εξομολογητή τους ένα πρόβατο που δεν άντεξε να επιτελεί τον… συνήθη ρόλο του στα όνειρα των ανθρώπων, αποτελούν μύθους με ξεχωριστούς συμβολισμούς και σαφή μηνύματα για τις ζωές μας, τις σύγχρονες επιλογές και προτεραιότητες της ανθρωπότητας.

Το bullying, το body shaming, τα στερεότυπα, η καταστροφή του περιβάλλοντος, η ποιότητα και η υποκρισία των σχέσεων, είναι μόνο μερικά από τα ζητήματα που αναδεικνύονται με έναν εξαιρετικά χιουμοριστικό αλλά και στοχευμένα αιχμηρό και δεικτικό λόγο.

Οι ήρωες – ζώα αναπαριστούν με γλαφυρό τρόπο τις εμπειρίες τους, τις παρεξήγησεις, τις παρερμηνείες και κάπως έτσι δίνουν μάθημα σε όλους μας για την ανοχή, την αλληλεγγύη, την αγάπη που δεν δείχνουμε όχι μόνο σε όλα τα υπόλοιπα πλάσματα του πλανήτη αλλά ούτε καν στον συνάνθρωπο, ειδικά όταν τον εκλαμβάνουμε, ως διαφορετικό, ως απειλή στο δεδομένο, στο αποδεκτό.

Ο Μπιλιός εναλλάσσεται με μαεστρία ανάμεσα στον ατακαδόρικο σχολιασμό και τη φιλοσοφική περίσκεψη. Το κείμενο έχει ροή, ρυθμό και κεντρίζει το ενδιαφέρον του αναγνώστη με την ποικιλία των θεμάτων, τη σύγχρονη προσέγγιση του και την απρόσμενη εξέλιξη. Η μουσικότητα, μεγάλο κεφάλαιο της ζωής του συγγραφέα, χρωματίζει με νότες, αστείες ή συμβολικές αναφορές σε τραγούδια, τον μύθο του.

Το “Τοκ ζώου” είναι μια φρέσκια ματιά στη διήγηση, με την ιλαρότητα της μεταμοντέρνας ζωής να μας αποκαλύπτεται με τον πιο εφευρετικό τρόπο.