/Βιβλιοκριτική: Οι απαράφθορες (Στέλιος Χαλκίτης)

Βιβλιοκριτική: Οι απαράφθορες (Στέλιος Χαλκίτης)

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, συγγραφέας

Ο Στέλιος Χαλκίτης αποτέλεσε μια πολύ ιδιαίτερη περίπτωση στο χώρο των γραμμάτων. Ένας άνθρωπος με βαθιά πνευματικότητα κι ένα έργο που διαπνέεται από υπαρξιακές αγωνίες και φιλοσοφική αναζήτηση. “Οι απαράφθορες” από τις Εκδόσεις IANOS, το πιο πρόσφατο σχετικά μυθιστόρημά του, διαθέτει όλα αυτά τα στοιχεία που καθιστούν ένα βιβλίο άξιο ερέθισμα ευρύτερων συζητήσεων για το νόημα της ζωής, τη φύση της ευτυχίας, τα μυστικά της ύπαρξης.

Η Κάλυμνος ως φιλόξενη μάνα γη, αποτελεί το σκηνικό μεγάλων ερώτων, επισφαλών σχέσεων, εσωτερικών συγκρούσεων, ενδοσκοπικού επαναπροσδιορισμού.

Ενα φαινομενικά ετερόκλητο ζευγάρι, ηλικιακά και πνευματικά κι ο ανεκπλήρωτος έρωτας μιας νεαρής κοπέλας για τον βασικό ήρωα, χρησιμεύουν ως η βάση για την ανάδειξη κρυμμένων παθών, κοινωνικών στερεοτύπων, αδιέξοδων.

Η ψυχίατρος – πρωταγωνίστρια έρχεται αντιμέτωπη με την αμφισβήτηση του ορθολογισμού της και ελκύεται από τον μυστικισμό των απαράφθορων γυναικών της Καλύμνου, μιας κλειστής ομάδας που μοιάζει να μεταφέρει ανείπωτα μυστικά και αξίες μέσα στον χρόνο. Η επιστήμη συναντά το υπερφυσικό και αγωνίζεται να διατηρήσει την ακεραιότητά της.

Η ηθογραφία της καλυμνιακής κοινότητας, οι αδυναμίες των χαρακτήρων, οι ανασφάλειες και τα απωθημένα, η αλήθεια που αντιμάχεται το ψέμα, όπως και το όνειρο την πραγματικότητα. Ο Χαλκίτης βουτά στα άδυτα του ψυχισμού μας, σκαλίζει τον πάτο των πεποιθήσεων και των αμφιβολιών μας, φέρνει στο φως μύχιες προθέσεις.

Με γραφή που ισορροπεί τον λυρισμό με την παράνοια, τον συναισθηματισμό με την ευθύτητα, το πράττειν με το φιλοσοφείν,

“Οι απαράφθορες” προσφέρουν κάτι παραπάνω από μια ιστορία αγάπης. Μας επιτρέπουν να αναρωτηθούμε για τα κίνητρα μας, τους στόχους και τις επιθυμίες μας, να νιώσουμε συμμέτοχοι ενός διαρκούς ταξιδιού γύρω από τον πυρήνα του είναι.