Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, συγγραφέας

Όσοι έχουν έρθει σε οποιαδήποτε επαφή με κάποιο έργο του Στέλιου Χαλκίτη, θα περιμένουν μια βαθιά ανθρωπιστική και φιλοσοφική προσέγγιση σε κάθε θέμα με το οποίο καταπιάνεται.

Όλοι οι άλλοι είναι σίγουρο ότι διαβάζοντας το “Μάργκινους Μόριους” θα βυθιστούν σε ένα πρωτόγνωρο, πολυεπίπεδο ταξίδι εσωτερικής αναζήτησης.

Με λογοτεχνικό φόντο τον ιδιαίτερο λόγο του, που κινείται με χαρακτηριστική άνεση ανάμεσα στην ανεπιτήδευτη αμεσότητα και την λυρική ποιητικότητα, καταγράφει μέσω των ηρώων του τα αξιακά αδιέξοδα της εποχής μας, τα βαθιά υπαρξιακά ερωτηματικά και τις αγωνίες που ταλανίζουν τον σύγχρονο άνθρωπο.

Οι ήρωες του εξαιρετικά δείγματα προσώπων με άλυτα εσωτερικά διλήμματα, αναζητούν τον κατάλληλο δρόμο προς τη θέωση. Συγκρούονται με κατεστημένες αντιλήψεις, προκατασκευασμένες λύσεις και εύκολες αποφάσεις, βρίσκοντας ασφαλές καταφύγιο στο επίπονο μονοπάτι ενός ουσιαστικά θρησκευτικού δρόμου που στοχεύει στην ανάταση αισθήσεων, σκέψεων και νόησης.

Σε μια κοινωνία συνειδησιακής διάρρηξης, ο Στέλιος Χαλκίτης δεν ηθικολογεί, δεν δογματίζει, δεν κινδυνολογεί.

Ως γνήσιος κοινωνικός καταγραφέας αναλύει τα δεδομένα κι αφήνει τους πρωταγωνιστές του να καταθέσουν τα βιώματά τους για την ταξική ανισότητα, το χάσμα των γενεών, το ψυχικό και φιλοσοφικό τέλμα των καιρών μας.

Η μυθιστορηματική πλοκή αγγίζει το πεδίο του μυστικισμού όχι με διδακτική διάθεση ή συνωμοσιολογική εμμονή αλλά ως πορεία αυτοπραγμάτωσης. Οι ήρωες, άνθρωποι με διαφορετικές αφετηρίες και κοινωνικές αναφορές προσβλέπουν στην κατάκτηση της εσωτερικής ισορροπίας ως κατάκτηση της καθ’ ομοίωσης κι ο συγγραφέας προσφέρει τελικά στον αναγνώστη μια καλοδουλεμένη αξιακή ατραπό καταφυγής.