/Βιβλιοκριτική: Δέκα και δέκα (Σπύρος Κακατσάκης)

Βιβλιοκριτική: Δέκα και δέκα (Σπύρος Κακατσάκης)

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, συγγραφέας

Ο Μάριος, ένας νεαρός καθηγητής, δέχεται κάθε βράδυ την ίδια ώρα, στις δέκα και δέκα, το τηλεφώνημα μιας άγνωστης γυναικείας φωνής.

Αυτό το συμβάν είναι η αρχή για το ξετύλιγμα ενός νήματος που οδηγεί βαθιά στο παρελθόν του.

Μια διαδρομή ανάδυσης πράξεων και ενοχών. Ένα γαϊτανάκι αποκαλύψεων, επικέντρωσης σε πιθανούς εμπλεκόμενους και συνεργούς σε μια μονότονη ενόχληση από κάποιον που δείχνει να γνωρίζει όλα όσα ο Μάριος προσπαθεί να ξεχάσει. Υποψίες που πέφτουν πότε στον έναν και πότε στον άλλον. Στοιχεία που κατευθύνουν προς τη μια, η την άλλη μεριά. Αντιφάσεις, υπονοούμενα, βεβαιότητες που καταλήγουν εσφαλμένες υποθέσεις. Άνθρωποι που έρχονται να ξεμπλέξουν ή να μπλέξουν ακόμη περισσότερο το πλέγμα των κινήτρων της πλεκτάνης.

Ποιος ευθύνεται για αυτό το περίεργο γεγονός; Τι τον παρακινεί;

Οι διαχρονικές επιλογές του Μάριου διαμόρφωσαν ένα πλαίσιο που έχει ανοίξει τον ασκό του Αιόλου, καθιστώντας τον ίδιο θύτη και θύμα. Ο ρομαντικός 18χρονος Μάριος που δεν μπορεί να ξεπεράσει τον πρώτο του έρωτα για μια μεγαλύτερη γυναίκα, καταλήγει ψυχρός γυναικοκατακτητής. Ψάχνει ανάμεσα στην πλειάδα των αποτυχημένων ή παροδικών σχέσεων τον “ένοχο”. Από την τωρινή σύντροφο, την ανασφαλή συμμαθήτρια των παιδικών χρόνων, έως την παλιά αγαπημένη, ασυμβίβαστη ερωμένη που οδηγήθηκε στην έκτρωση. Αναζητεί στο θύμα ενός τραγικού ατυχήματος για το οποίο φέρει την ευθύνη, πιθανούς συνωμότες και εκδικητές.

Ο Σπύρος Κακατσάκης, στο “Δέκα και δέκα” από τις εκδόσεις Καλειδοσκόπιο, υφαίνει αριστοτεχνικά ένα πέπλο μυστηρίου, με εναλλαγές συναισθημάτων, πολυπλοκότητα στην πλοκή, διακριτούς χαρακτήρες με αντίρροπα ηθικά προστάγματα κι ένα τέλος με λυτρωτική διάθεση.

Το κυριότερο δεν είναι το απρόσμενο που διαχέεται σε όλη την πορεία της εξιστόρησης. Αυτό που κάνει ξεχωριστό το συγκεκριμένο μυθιστόρημα είναι η αφοπλιστική ειλικρίνεια. Ένας σύγχρονος Ρασκόλνικοφ που μοιάζει απρόσιτος, απρόσβλητος από ευθύνες, συνειδητοποιημένος για την αποστασιοποιημένη στάση του στη ζωή. Ένας τιμητής της ελευθερίας που αδυνατεί να διαχειριστεί τη δύναμη της. Για να κατανοήσει, τελικά, με τον πιο τραγικό τρόπο, ότι το τίμημα των επιλογών μας διαθέτει δυσβάσταχτο βάρος που μας επιστρέφεται πολλαπλάσιο, συνήθως όταν δεν το περιμένουμε.