Γράφει ο Γιάννης Ρούντος*
Το φετινό εικαστικό καλοκαίρι της Αίγινας κοσμείται από τα τέλη Ιουνίου έως και τον Οκτώβριο από μια έκθεση ιστορικής συνείδησης και αναφοράς στην αναζήτηση της ελευθερίας, της αλληλεγγύης και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Αυτός είναι ο θεματικός πυρήνας των έργων του Γιάννη Ψυχοπαίδη που παρουσιάζονται στο νησί, με το οποίο ο σημαντικός ζωγράφος και χαράκτης της “γενιάς της αμφισβήτησης” συνδέεται από τα παιδικά χρόνια του. “Ασθενείς και Οδοιπόροι” διεκδικούν, εξαθλιωμένοι και στοιβαγμένοι σε λέμβους ή πίσω από συρματοπλέγματα, το κατά Οδυσσέα Ελύτη “νόμιμον του ανέλπιστου”.
Η σύνθετη εικαστική αφήγηση του Γιάννη Ψυχοπαίδη σχολιάζει και αποκαλύπτει έναν κόσμο αφιλόξενο και βάρβαρο απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους. Σε μια εποχή ανόητης φλυαρίας και κενής επίδειξης του τίποτα για τη βιωσιμότητα και το μέλλον της ανθρωπότητας όπου ενδιαφέρουν μόνο τα deals υπό την εφιαλτική πραγματικότητα των εγκλημάτων πολέμου, των γενοκτονιών, του ρατσισμού, της ξενοφοβίας και του ευτελισμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, αυτή η έκθεση αποτελεί ένα γεγονός καταγγελία – είναι κάτι πολύ περισσότερο από τέχνη.
Ο Γιάννης Ψυχοπαίδης γεννήθηκε στην Αθήνα (1945) όπου και σπούδασε Χαρακτική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, συνεχίζοντας με υποτροφία της Γερμανικής Υπηρεσίας Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών (DAAD) μεταπτυχιακές σπουδές στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου. Εκεί, είχε καθηγητές τον H. Kaspar και τον K. F. Dahmen. Στην Ελλάδα, υπήρξε μέλος της Ομάδας Τέχνης Α και της εικαστικής ομάδας του περιοδικού “Επιθεώρηση Τέχνης”. Συμμετείχε σε ομάδες με πολιτικοποιημένη – κοινωνικοποιημένη καλλιτεχνική δράση και το 1994 εξελέγη τακτικός καθηγητής στην ΑΣΚΤ, όπου δίδαξε έως το 2012. Με έντονες διανοητικές ανησυχίες και αναζητήσεις, έχει εκδώσει βιβλία με τις σκέψεις του και οι θεματικές αφορμές σειράς έργων του ακουμπούν σε προσωπικότητες του στοχασμού, της δημιουργίας και στο έργο λογοτεχνών.
Αν βρεθείτε στην Αίγινα, αξίζει να δείτε τα έργα στο ιστορικό κτήριο του Καποδιστριακού Ορφανοτροφείου και των πρώην φυλακών, διότι “η αφύπνιση της κοινωνίας των πολιτών στηρίζεται πάντα στη ζωντανή μνήμη και στο παράδειγμα” κατά τον δημιουργό, που αντλεί έμπνευση από την ύλη, τον γραπτό λόγο και από απτά ντοκουμέντα όπως οι φωτογραφίες.
“Η τέχνη είναι τόσο πιο αληθινή όχι όσο αναφέρεται στην πραγματικότητα, αλλά όσο κρίνει την πραγματικότητα, αποκαλύπτει αυτό που συγκαλύπτεται κάτω από την επιφάνεια και φανερώνει τους πραγματικούς θύτες και θύματα” σημειώνει στον πρόλογο της έκδοσης για την έκθεση ο Γιάννης Ψυχοπαίδης.
Ο Γιάννης Ρούντος με τον Γ. Ψυχοπαίδη, μπροστά σε πορτρέτο του Μίκη Θεοδωράκη που έχει φιλοτεχνήσει ο ζωγράφος και χαράκτης.
————
* Γιάννης ΡούντοςΈχει διατελέσει στέλεχος διευθυντικής ευθύνης του ιδιωτικού τομέα στις Εταιρικές Υποθέσεις, την Επικοινωνία & Δημόσια Εικόνα και την Επιχειρηματική Υπευθυνότητα & Βιωσιμότητα. Μετά την ολοκλήρωση της επαγγελματικής διαδρομής του, δραστηριοποιείται στον τομέα του Πολιτισμού, των Γραμμάτων και Τεχνών και αρθρογραφεί.
