Αλκιβιάδης Μαλλίδης – Θεός και διάβολος σε μια παρτίδα σκάκι

Δίσταζαν και οι δύο να ξεκινήσουν
Ακουγόταν μια μελωδία
μαζί με θόρυβο
από το βάθος της σάλας
Είχαν φτιάξει έναν διάκοσμο υποβλητικό,
με μισό ουρανό ημέρα και νύχτα το άλλο μισό
Ύστερα ακούγονταν εύθυμα βιολιά
αλλά εκείνοι έμεναν σοβαροί,

αμίλητοι, στοχαστικοί
ενώπιον του Χρόνου
Συλλογίζονταν την πρώτη κίνηση,
την ώρα που γεννιόταν ένα αγόρι

Με τη σκέψη άρχισαν συγκλονισμένοι να κινούν
τους λευκούς ίππους και τους μαύρους,
τους πύργους τους λευκούς και τους μαύρους,
το λευκό βασιλιά και τη μαύρη βασίλισσα,
τα πιόνια τα σαστισμένα,
υπάκουα, ρωμαλέα,
ήταν οι δύο ψυχές μου
σε θέση μάχης