Ο Μπράντο, που εκτός από σπουδαίος ηθοποιός ήταν και υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και υποστηρικτής των αυτοχθόνων της Αμερικής, αρνήθηκε να παραλάβει το αγαλματίδιο στις 27 Μαρτίου του 1973.
Πριν από 49 χρόνια, στις 27 Μαρτίου του 1973, ο Μάρλον Μπράντο κλήθηκε να παραλάβει το Όσκαρ καλύτερης ανδρικής ερμηνείας για τον ρόλο του δον Κορλεόνε στην ταινία «Ο Νονός» του Φράνσις Φορντ Κόπολα. Ο διάσημος ηθοποιός, ωστόσο, επιφύλασσε μια δυσάρεστη έκπληξη στην οργανωτική επιτροπή της Ακαδημίας Κινηματογράφου των ΗΠΑ.
Ο Μπράντο, που εκτός από σπουδαίος ηθοποιός ήταν και υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και υποστηρικτής των αυτοχθόνων της Αμερικής, αρνήθηκε να παραλάβει το αγαλματίδιο.
Το έκανε σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την αρνητική και ψεύτικη χροιά υπό την οποία παρουσίαζε ο κινηματογράφος τους Ινδιάνους, συκοφαντώντας τους ασύστολα.
Στη θέση του ο Μπράντο έστειλε τη Σατσίν Λιτλφέδερ, μια Ινδιάνα της φυλής των Απάτσι, η οποία ήταν πρόεδρος της ένωσης των ιθαγενών Αμερικανών ηθοποιών. Η 27χρονη τότε Λιτλφέδερ, η οποία λίγο αργότερα θα εμφανιζόταν γυμνή στο περιοδικό «Playboy» («ήμουν νέα και… χαζή», θα σχολίαζε η ίδια πολλά χρόνια αργότερα), ανέβηκε στο πόντιουμ προκειμένου να μιλήσει δημοσίως για τον ρατσισμό που δέχονταν οι Ινδιάνοι και κυρίως για τον τρόπο με τον οποίο τους παρουσίαζε ο κινηματογραφικός φακός.
Στα χέρια της κρατούσε μια επιστολή 15 σελίδων, την οποία της είχε δώσει ο Μπράντο προκειμένου να τη διαβάσει. Ο παραγωγός της ταινίας «Ο Νονός», Άλμπερτ Ρούντι, την απείλησε ότι θα συλληφθεί αν τη διαβάσει ολόκληρη ή αν μιλήσει παραπάνω από ένα λεπτό, ωστόσο η Λιτλφέδερ βρήκε το θάρρος και μίλησε ανοιχτά για τον ρατσισμό κατά των Ινδιάνων, χωρίς να προχωρήσει στην ανάγνωση όλων των σελίδων (την επόμενη μέρα, πάντως, οι «NewYorkTimes» δημοσίευσαν ολόκληρη την επιστολή του σπουδαίου ηθοποιού).
Στη συνέχεια αρνήθηκε να παραλάβει το βραβείο από τον έκπληκτο Ρότζερ Μουρ και τη συμπαρουσιάστριά του, Λιβ Ούλμαν. Στο ξεκίνημα της ομιλίας της μια μικρή μερίδα των παρευρισκομένων στην τελετή την αποδοκίμασε, ωστόσο μετά το τέλος της η πλειονότητα του κοινού της πρόσφερε ένα θερμό χειροκρότημα.
Η απόφαση του Μάρλον Μπράντο να μη δεχθεί το βραβείο που τόσοι άλλοι ηθοποιοί λαχταρούσαν είχε γίνει εύλογα τότε πρώτο θέμα στα πολιτιστικά δρώμενα των ΗΠΑ, προκαλώντας μάλιστα διχασμό. Πολλοί στήριξαν την κίνηση του Μπράντο, άλλοι στράφηκαν εναντίον του, όμως σε κάθε περίπτωση η πράξη του «Βίτο Κορλεόνε» έμεινε στην ιστορία και συζητιέται ακόμα και σήμερα…
