Ο Επαμεινώνδας Θωμόπουλος (Πάτρα, 1878 – Αθήνα, 4 Ιανουαρίου 1976) ήταν Έλληνας ζωγράφος, που κινήθηκε ανάμεσα στον ακαδημαϊσμό και τον πρώιμο ελληνικό ιμπρεσιονισμό.
Σπούδασε ζωγραφική στην Ιταλία (Νάπολη, Ρώμη και Βενετία) και ήταν γιος του Αλέξη Θωμόπουλου, προέδρου του δημοτικού συμβουλίου Πατρών και γόνου παλιάς οικογένειας της πόλης. Η αδελφή του, Ευτέρπη, είχε παντρευτεί τον βιομήχανο Κωνσταντίνο Πραπόπουλο ενώ πρώτος του ξάδερφος ήταν ο ιστορικός Στέφανος Θωμόπουλος. Διετέλεσε για χρόνια καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και διετέλεσε διευθυντής της σχολής την περίοδο 1948–1949. Το 1945 εκλέχθηκε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και το 1962 διετέλεσε πρόεδρος του ίδιου ιδρύματος. Μεταξύ άλλων τιμήθηκε με τον Ταξιάρχη του ιταλικού στέμματος και με τον Ταξιάρχη αξίας της ιταλικής δημοκρατίας.
Η καλλιτεχνική του δημιουργία εκτείνεται σε διάστημα μεγαλύτερο των εβδομήντα χρόνων ενώ τα περισσότερα έργα του είναι εμπνευσμένα από την ελληνική φύση και την αγροτική ζωή. Πολλά από αυτά φιλοξενούνται στο Δημαρχείο Πατρών και στην Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας. Το 1929 φιλοτέχνησε 16 ελαιογραφίες για λογαριασμό του Δήμου Πατρέων, και τοποθετήθηκαν στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου και στο γραφείο του δημάρχου.
Μαθητές του υπήρξαν πολλοί, γνωστοί αργότερα, ζωγράφοι, όπως ο Απόστολος Λευκάδιος, ο Νίκος Γαΐτης, ο Γιάννης Σπυρόπουλος κ.ά. Έχει επίσης ζωγραφίσει αγιογραφίες στον ναό της Ευαγγελίστριας στην Πάτρα.
Το 1996 ο Δήμος Πατρέων τον τίμησε με μεγάλη έκθεση στην Δημοτική Πινακοθήκη της πόλης.
wikipedia