Γράφει η Άννα Ζανιδάκη

Ζήσε , απόλαυσε και χαμογέλα της ζωής, που το μόνο που ξέρει, χρόνια τώρα , είναι να μας ελέγχει τις δυνάμεις και τις ισορροπίες μας.

Είναι εκείνο το συναίσθημα, που θα γεμίζει την ψυχή σου και όλα σου τα κύτταρα, με την ευχαρίστηση στο Ζενίθ τους, ώστε κάθε τους κραυγαλέα ευχαρίστηση, να γίνεται το πολυπόθητό τους όνειρο , πραγματοποιήσιμο π άντα.

Αγγίζουμε αυτά που είναι σε θέση να τα δούμε να πραγματοοποιούνται δίπλα μας και ένα παραπάνω, εκείνα που θέλουμε να νιώσουμε και να συναισθανθούμε.

Ας δούμε μια φορά και τους ίδιους μας τους εαυτούς, αφού έχουμε καταφέρει να συνάψουμε τις άρτιες σχέσεις ή επί των πλείστων με τους γύρω μας, ώστε να καλλιεργήσουμε κι εμείς τα γόνιμα εδάφη της καρδιάς μας.

Παρατείνοντας καιρούς και διαστήματα ασιτείας της και δη πεννίας των κραδασμών της,, καιρός είναι να πράξουμε κατά τα δικά μας θέλω και να αυξήσουμε τις κλίμακες της αδρεναλίνης μας ο καθένας.

Ξεσπάστε και νιώστε ελεύθεροι, σε επιτρεπτά πάντα όρια ή και μη, αρκεί να μην κάνουμε κακό σε άλλον.

Ας μας αφήσουν επιτέλους να νιώσουμε και να δράσουμε ,με τα δικα΄μας μέτρα και σταθμά, καθώς και με τους δικούς μας ορισιμούς, αλάργα απ τους δικούς τους κατά το δοκούν τους περιορισμούς.

Ξεφύγετε και μια φορά , δεν θα γίνει και κάτι, θα σας πω και θα σας το τονίσω, στα πλαίσια της ευχαρίστηςης και της ηδονής, εκείνων των κραυγαλέων στιγμών της ζωής μας, που επιτρέπουμε να αντέξουμε και κυρίως να τις αντιπαραταχθούμε στο τέλος, έχοντας στο σώμα και το μυαλό μας, εκείνη την έκρηξη.

Μα όταν συνέρχεται η λογική και υποχωρεί, απ την έλευση εκείνων των γιγάντιων κυμάτων και τερατόμορφων συναισθημάτων, μα με μορφές αγνές και καθησυχαστικές, τότε έρχεται και η βολή και ξεβολεύεται.

Τρανεύει η αντίσταση και η αντίδραση , για το άνθρωπος είμαι,έρχεται και χωρίς να κοπιάσει, σκεπάζει την κάθε δική μας υπερβολή.

Φώτο: Έργο του δημιουργού του Σπύρου Κατσίκη