/Η ελληνική τηλεοπτική μυθοπλασία παίρνει εκδίκηση!

Η ελληνική τηλεοπτική μυθοπλασία παίρνει εκδίκηση!

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, Συγγραφέας

Είναι αλήθεια ότι η ελληνική τηλεόραση μας έχει κάνει να δεινοπαθήσουμε. Η επιδρομή των realities ΄και η μεγάλη επιτυχία κάποιων από αυτά. περιόρισε αρκετά τα σήριαλ ή τα έβαλε σε δεύτερη μοίρα. Το prime time κατακλύστηκε με επίδοξα φωνητικά ταλέντα, φιλόδοξους σεφ και επιβιώσαντες σε ακραίες καταστάσεις συμβίωσης!

Οι Άγριες Μέλισσες έσωζαν, κάπως, την τιμή της ελληνικής μυθοπλασίας. Με πολύ αξιόλογο κάστ, με θεατρικές περγαμηνές κι ένα ενδιαφέρον σενάριο, ανεξάρτητα από τις επιμέρους υπερβολές, αφυδατωμένες ιστορικές προσεγγίσεις και τη σταδιακή μετατροπή του σε αγροτική… Δυναστεία!

Η Αγγελική υπήρξε μια προσπάθεια παραπάνω ανάδειξης του θέματος της κακοποίησης τω γυναικών, με διακριτούς χαρακτήρες και ψυχαναλυτικά μονοπάτια. ο Σκοτεινός Δρόμος μια αστυνομική σειρά που επάξια θα στεκόταν σε πλατφόρμες όπως το Netflix, και Τα καλύτερα μας χρόνια, έδειξαν πώς συνδυάζεται αρμονικά η κωμική πλευρά με την ιστορική αναδρομή και τον κοινωνικό προβληματισμό.

Η φετινή χρονιά φαίνεται, από νωρίς, να τοποθετεί τον πήχη των σειρών ακόμη ψηλότερα και των realities ακόμη χαμηλότερα.

Από τη μια, ο Σασμός και η Η γη της ελιάς, με παρόμοια θεματολογία. Η βεντέτα με μυθιστορηματική μορφή στην πρώτη περίπτωση και πιο πειστικές ερμηνείες, και με πιο κλισέ σεναριακή μανιέρα και άνισες ερμηνείες, στη δεύτερη. Αξιοπρεπείς, τουλάχιστον, προτάσεις που κατατρόπωσαν τα realities που βρέθηκαν απέναντι τους. Κι έρχονται νέες εξαιρετικές επιλογές να προστεθούν στο οπλοστάσιο της φετινής ελληνικής μυθοπλασίας.

Το Κομάντα και Δράκοι, εισέβαλλε ανέλπιστα ως μια κατηγορία μόνο του. Σειρά μυστηρίου κι επιστημονικής φαντασίας με εξαίσια σκηνοθετική ματιά, φωτογραφία και ιδιαίτερους ανήλικους κι ενήλικους πρωταγωνιστές, φαίνεται πώς θα εξελιχθεί σε μια από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις των τελευταίων ετών. Σιγά, σιγά θα προστεθούν και σειρές της δημόσιας τηλεόρασης πάνω σε διαχρονικά κείμενα σημαντικών λογοτεχνών για να ολοκληρωθεί μια σεζόν με αρκετές εναλλακτικές, ποιοτικές προτάσεις.

Δεν τρέφω αυταπάτες ότι θα τελειώσουμε με το φαινόμενο των realities.

Το γραφικό νυφοπάζαρο του Bachelor, οι “μεγάλες” φωνές του Voice δίχως μέλλον, η “μαγειρική” ίντριγκα του Master Chef, και η ψευτογκλαμουριά του GNTM θα συνεχίσουν να γοητεύουν πολλούς, η εξαθλίωση του Survivor και τους Big Brother. Όμως, η έστω και μερική αντίδραση του τηλεοπτικού κοινού και η στροφή ενός μέρους του σε πραγματικά ψυχαγωγικές εκπομπές και προϊόντα προσεγμένης μυθοπλασίας είναι μια αρχή, ένα πρώτο σημάδι συλλογικών αντανακλαστικών.