Γράφει ο Σωτήρης Χήνος
Όσοι δεν το έχετε δει και σκοπεύετε να το δείτε, μία συμβουλή: Μην επιχειρήσετε να διαβάσετε κριτικές και reviews των Ελλήνων κυρίως θεατών. Είτε θα σας αποτρέψουν, είτε στην καλύτερη θα δεσμεύσουν την οπτική σας σε ότι αφορά τον τρόπο θέασης της ταινίας.
Ο Vinterberg, αν εξαιρέσουμε μια θεματική υπέρβαση στη μέση της ταινίας, δημιουργεί ένα κομψοτέχνημα υπό το βάρος μιας προσωπικής του τραγωδίας.
Ο Σκανδιναβικός κινηματογράφος είναι ότι καλύτερο έχει να επιδείξει η Ευρωπαϊκή δραματουργία και όχι μόνο. Τέσσερις φίλοι μεσοαστοί. Δανοί όμως μεσοαστοί, που σημαίνει ότι έχουν αναπτύξει εκλεπτυσμένες απολαύσεις συνδεόμενες με πνευματική καλλιέργεια. Έχουν επιλύσει με τρόπο βιώσιμο και διαχρονικό τις πρωτογενείς ανάγκες. Και από τη στιγμή που τα ζωτικά όργανα χουζουρεύουν από την καλοπέραση, έρχεται ο εγκέφαλος (αυτό που λανθασμένα ονομάζουμε ψυχή), να επιβάλλει τις δικές του αδήρητες ανάγκες.
Πως μπορεί κανείς να αναμετρηθεί με τη μετριότητα του βίου; Με τη μετριότητα των συναναστροφών; Πως μπορεί να ξαναβρεί ενδιαφέρον στην καθημερινότητά του, στην οικογενειακή ζωή, στην επαγγελματική ρουτίνα; O Vinterberg, χρησιμοποιεί σαν λύση το αλκοόλ, όχι για να γυρίσει μια ηθικοπλαστική σαλάτα. Δεν γυρνάει το “Days with wine and roses” ή το “Lost weekend”. Αξιοποιεί τις ευγεργετικές συνέπειες του οινοπνεύματος (που είναι κυρίαρχη συνήθεια στη Δανία), ως πείραμα για το πως μπορεί κανείς να σπάσει τον τοίχο της αδιαφορίας ξαναβρίσκοντας ενδιαφέρον στη στεγνή καθημερινότητα.
Την πρόσκαιρη επιτυχία του πειράματος, την κορύφωση του στόχου την ακολουθεί με βίαιο τρόπο η πτώση.
Γιατί, στην προσπάθειά τους οι ήρωες, υπερβάλλουν, ακολουθώντας ουσία το δρόμο της απουσίας. Δεν παλεύουν, δεν βάζουν κομμάτι τους εαυτού τους, απέχουν και τη θέση τους παίρνει το υποκατάστατο.
Επιστρέφουν πανικόβλητοι στην κανονικότητα. Όμως το πρόβλημα παραμένει εκεί. Αυτούσιο. Το ίδιο. Και εκεί ο Vinterberg, μας κλείνει πονηρά το μάτι. Μας υπενθυμίζει τους πυλώνες της ευζωίας. Διασκέδασε όσο μπορείς, μην βασανίζεις τη ζωή σου με άσκοπες στεναχώριες και μην την ταλαιπωρείς με προσδοκίες.
