Οι ηθοποιοί Χάρης Τραχανίδης, Θεανώ Κλάδη και Ηρακλής Τσουζίνοβ μιλούν για τους ρόλους τους και τη σημασία της παράστασης «Γεμιστό Τσιγάρο» από τους Βιβιάννα Γιαννούτσου και  Γιάννη Κούλπερ στο Θέατρο Αλκμήνη.

Άνθρωποι με ταλέντο, μεράκι, όρεξη για ζωή και δημιουργία, οι τρεις ηθοποιοί ξεδιπλώνουν τις σκέψεις τους για τους ρόλους τους, αλλά και για την υποκριτική γενικότερα.

Το Γεμιστό Τσιγάρο μάς προσκαλεί σε μία βουτιά στον ενθουσιώδη και ακατέργαστο μικρόκοσμο μιας φοιτητικής παρέας: πέντε φίλων που συναντιούνται για πρώτη φορά -όλοι μαζί- στο πάρτι έναρξης του 2ου έτους της Ιατρικής, ενώνονται και, έκτοτε, γίνονται αχώριστοι.

“Γεμιστό Τσιγάρο”. Τι σας έκανε να πείτε το ναι γι’ αυτή τη συνεργασία;  

Ηρακλής: Η όρεξη που είχα να δοκιμάσω νέα πράγματα. Γενικά όσο είμαι νέος, προσπαθώ να δοκιμάζω πράγματα και να βάζω τον εαυτό μου σε καινούργιες καταστάσεις.

Θεανώ: Κυρίως το κείμενο! Με ενδιαφέρουν πολύ έργα που ασχολούνται με τις ανθρώπινες σχέσεις και τις δυσκολίες τους, με ό,τι κρύβεται πίσω από τις επιλογές και τις πράξεις μας. Το «Γεμιστό Τσιγάρο» είναι ακριβώς ένα τέτοιο έργο.

Χάρης: Το ότι μου άρεσε πολύ το κείμενο και γενικότερα το όλο εγχείρημα που κάνουν ο Γιάννης και η Βιβιάννα. Συν ότι ήταν μια ευκαιρία για εμένα να είμαι μέρος μιας όμορφης δουλειάς παρέα με την Θεανώ και τον Ηρακλή. Και φυσικά το γεγονός ότι γνώριζα όλα τα παιδιά που παίζουμε στην παράσταση, από την σχολή, οπότε ήταν πιο εύκολο το «ναι».

• Γιατί αξίζει να δει το κοινό αυτή την παράσταση; Ποια τα βασικά του σημεία; 

Ηρακλής: Είναι ωραίο να βλέπεις στην σκηνή τα πράγματα που βλέπεις στην καθημερινότητα σου και ακόμα πιο ωραίο είναι να ταυτίζεσαι. Το «Γεμιστό τσιγάρο» είναι μια παράσταση που κάνει και τα δυο αν με ρωτάς ποια είναι τα βασικά σημεία δεν μπορώ να σου πω με βεβαιότητα γιατί είναι ένα έργο που κρύβει πολλά.

Θεανώ: Γιατί μας αφορά όλους. Μπορεί να είναι ένα σύγχρονο κείμενο, όμως το θέμα του —ο εθισμός σε ουσίες, σε καταστάσεις ή και σε ανθρώπους— είναι διαχρονικό. Κάθε θεατής, ανεξαρτήτως ηλικίας, θα αναγνωρίσει κάτι από τον εαυτό του σε αυτή την ιστορία.

Χάρης: Γιατί είναι ένα έργο βγαλμένο από την καθημερινότητα και σίγουρα θα υπάρξουν άνθρωποι που θα ταυτιστούν με τους χαρακτήρες. Και φυσικά γιατί είμαστε 5 νέοι ηθοποιοί με μεράκι και είναι καλό να στηρίζει ο κόσμος το νέο αίμα. Τώρα, τα βασικά σημεία του έργου είναι οι εξαρτήσεις κάθε είδους και το πώς επηρεάζουν τις σχέσεις μεταξύ μιας παρέας φοιτητών που εμπεριέχει έρωτες και αδελφικές φιλίες.

• Ποιοι οι ρόλοι που υποδύεστε; 

Hρακλής: Εγώ υποδύομαι τον Πάνο Αντωνόπουλο ένα εσωστρεφές παιδί που μεγάλωσε στο Αρκούδι Ηλείας με αρκετές φιλοδοξίες και μεγάλο δεσμό στην παρέα του.

Θεανώ: Εγώ είμαι η Ζωή. Μία κοπέλα που φαίνεται ανέμελη και ελεύθερη, αλλά μέσα της κουβαλά ένα μικρό κορίτσι που σταμάτησε να μεγαλώνει τη στιγμή που έχασε τη μητέρα της. Από τότε ψάχνει την αγάπη και την ασφάλεια με λάθος τρόπους και καταλήγει να κάνει επιλογές που της κάνουν κακό, με το κυριότερο, τον εθισμό της στον μπάφο.

Xάρης: Εγώ υποδύομαι τον Χάρη Πετρόπουλο έναν πάρα πολύ έξυπνο φοιτητή ιατρικής που είναι πάντα πρώτος σε βαθμούς, εργασίες, πτυχίο κλπ., πολύ οργανωτικός και υπεύθυνος σε όλα, χωρίς να είναι το απόλυτο φυτό. «Το έχει» που λέμε. Αυτά τα στοιχεία από την άλλη, δεν τα έχει η κοπέλα του η Ζωή και κάπου εκεί υπάρχει πρόβλημα. Βέβαια έχει και αυτός τα αρνητικά του όπως όλοι οι άνθρωποι.

• Έχετε στοιχεία των ρόλων σας κι αν ναι ποια;

Ηρακλής: Όπως και ο Πάνος έτσι και εγώ προσπαθώ να είμαι η φωνή της λογικής και προσπαθώ να συμπαραστέκομαι (ειδικά συναισθηματικά) στους κοντινούς μου ανθρώπους.

Θεανώ: Η αλήθεια είναι ότι βλέπω λίγο τον εαυτό μου στη Ζωή, μόνο όμως στο κομμάτι των ερωτικών σχέσεων. Κι εγώ, όπως κι εκείνη, έχω την τάση να αναζητώ συντρόφους που θα μου προσφέρουν ασφάλεια, που θα είναι εκεί να μου θυμίζουν πως όλα θα πάνε καλά.

Xάρης: Στοιχεία από τον συνονόματο; Σίγουρα θα έχω. Ας πούμε το ότι δεν συμφωνώ με τους ανθρώπους που θέλουν πράγματα στην ζωή χωρίς να προσπαθούν γι’ αυτά.

• Εύκολο ή δύσκολο να υποδύεσαι ρόλους πολύ διαφορετικούς από εσένα; 

Ηρακλής: Πραγματικά δεν μπορώ να σου πω με σιγουριά καθώς είναι και η πρώτη μου παράσταση οπότε δεν έχω και πολύ άποψη σε αυτό. Ρώτα με ξανά σε τρία  χρόνια.

Θεανώ: Είναι δύσκολο, αλλά και πολύ συναρπαστικό. Το να μην είσαι οικείος με τον ρόλο που υποδύεσαι, σε αναγκάζει να ψάξεις και να κατανοήσεις ανθρώπους που είναι διαφορετικοί με εσένα. Και μέσα από αυτή τη διαδικασία οδηγείσαι στο να καταλαβαίνεις τους ανθρώπους γύρω σου, και ίσως κάποιες φορές να δικαιολογείς και τις πράξεις ή τις αποφάσεις τους.

Xάρης: Όλα είναι εύκολα και ταυτόχρονα όλα είναι δύσκολα. Αυτά είναι υποκειμενικά. Θα έλεγα πως έχω κάποια κοινά στοιχεία με τον ήρωα που υποδύομαι, όπως έχω φυσικά και πολλά διαφορετικά ή ας πούμε κάποιες συμπεριφορές που δεν συμφωνώ σαν Χάρης. Εννοείται πως δεν πρέπει ποτέ να κρίνεις τον ρόλο που υποδύεσαι όσο κακός και αν είναι αυτός. Πρέπει να δεις για ποιον λόγο κάνει αυτά που κάνει για να πετύχεις καλή ενσάρκωση (έτσι μου έχουν πει τουλάχιστον παλαιότεροι ηθοποιοί και καθηγητές). Οπότε ακόμα και διαφορετικός να είναι από εσένα ένας χαρακτήρας αν τον «καταλάβεις» γίνεται λίγο πιο εύκολο να τον υποδυθείς.

• Τι σημαίνει το θέατρο για εσάς; 

Hρακλής: Το θέατρο είναι ένας καθρέπτης της πραγματικότητας που έχει την μαγική ικανότητα να ακουμπάει κάθε ψυχή σε μικρό ή μεγάλο βαθμό. Mου αρέσει που είμαι μέρος αυτού και ανυπομονώ να πάρω μέρος και σε πολλά νέα πρότζεκτ.

Θεανώ: Δημιουργία σημαίνει για μένα.

Xάρης: Τώρα αυτή η ερώτηση είναι πολύ βαριά. Εγώ προσωπικά είμαι πολύ νέος υποκριτικά για να κάνω τέτοιες δηλώσεις. Έχω ακόμα να μάθω πάρα πολλά σε θέατρο και κάμερα. Χωρίς να υποτιμώ τον εαυτό μου. Κάντε μου την ερώτηση σε 10 χρόνια . Παρ’ όλα αυτά για να απαντήσω στην ερώτηση, θα μπορούσα να πω πως είναι έκφραση και ανταλλαγή ενεργειών με ηθοποιούς και κοινό.

• Ποιο το έναυσμα που σας ωθήσετε να ασχοληθείτε με την υποκριτική; 

Ηρακλής: Το κίνητρό μου για να γίνω ηθοποιός σε άμεσο επίπεδο ήταν όπως προανέφερα η όρεξη μου να δοκιμάζω νέα πράγματα στην ζωή σε έμμεσο επίπεδο. Μπορώ να πω ότι από πολύ μικρός ήθελα να τραβάω την προσοχή, υπήρχαν περιπτώσεις (μου έχει πει η μαμά μου ) που άκουγα μουσική από street performers και χωνόμουν στο πλήθος να χορέψω.

Θεανώ: Δεν υπήρχε κάποιο συγκεκριμένο, απλώς το είχα σαν ιδέα από πολύ μικρή. Σαν να ήταν πάντα εκεί, και απλά περίμενε τη στιγμή να γίνει εν τέλει πράξη.

Xάρης: Η τρέλα μου! Αλλά επειδή δεν είναι μόνο ένα θα τα πω με bullets. Η μαγεία του κινηματογράφου, μια γνωριμία με έναν φίλο-κολλητό, ένα ταξίδι στο LA και η συνειδητοποίηση του ότι θέλω να ζήσω πολλές ζωές σε μία. Άρα μόνο μέσω της υποκριτικής. Συν το ότι μου αρέσουν οι προκλήσεις και το να πετύχεις στην υποκριτική το θεωρώ μεγάλη πρόκληση.

• Νιώθετε την ανασφάλεια του επαγγέλματος αυτού; Σκεφτήκατε ποτέ να κάνετε και κάτι άλλο;

Ηρακλής:  Η αλήθεια είναι πως ακόμα και σήμερα σκέφτομαι αν θέλω να κάνω και κάτι άλλο. Αλλά όχι λόγω ανασφάλειας για το επάγγελμα αλλά λόγω των συνθηκών της σύγχρονης εποχής.

Θεανώ: Υπάρχει ένας διαρκής φόβος, αλλά μέχρι στιγμής νιώθω αρκετά τυχερή. Πάντα θα υπάρχουν οι όροι «ανασφάλεια» και «αβεβαιότητα» στο μυαλό μου, αλλά θέλω να το ευχαριστηθώ χωρίς να σκέφτομαι το plan b.

Xάρης: Ναι, αλλά δεν με φοβίζει. Όπως είπα πριν, μου αρέσουν οι προκλήσεις. Άρα δεν με ενοχλεί η ανασφάλεια, ίσα-ίσα με κάνει να μην επαναπαύομαι σε ένα safe/ comfort zone. Όσον αφορά το αν σκέφτηκα να κάνω ποτέ κάτι άλλο. Καταρχάς έκανα διάφορα επαγγέλματα για πολλά χρόνια πριν ασχοληθώ με την υποκριτική, με πρώτο και κύριο την εστίαση σε Ελλάδα και εξωτερικό. Επειδή, λοιπόν, μπήκα σε λίγο μεγαλύτερη ηλικία στην υποκριτική από ότι οι περισσότεροι, ήμουν πολύ συνειδητοποιημένος για αυτή μου την απόφαση. Άρα αυτό θέλω να είναι το βασικό μου επάγγελμα, χωρίς να σημαίνει ότι στο μέλλον δεν θα ασχοληθώ με σκηνοθεσία, σενάριο, τραγούδι, βιβλία κλπ. Ίσως κάνω και κάτι εκτός υποκριτικής όπως είναι οι επιχειρήσεις για παράδειγμα.

• Τηλεοπτικά σας συναντάμε κάπου; Ή θα θέλατε να μοιραστείτε κάποιο άλλο επαγγελματικό βήμα;

Θεανώ: Αυτή την περίοδο συμμετέχω στη σειρά του ANT1 «Γιατί ρε Πατέρα;», σε σκηνοθεσία Γιάννη Παπαδάκου και σενάριο του Αντώνη Ανδρή, αλλά και για δεύτερη χρονιά στην κωμωδία του Mega «Έχω Παιδιά», του Λάμπρου Φισφή, σε σκηνοθεσία Διονύσιου Φερεντίνου.

Χάρης: Ναι, με συναντάτε. Θα υποδύομαι τον Γιώργο Μπέκο, έναν κακό τύπο, στην νέα σειρά του Alpha, “Να Μ’ Αγαπάς”. Επίσης, το καλοκαίρι έπαιξα σε μια ταινία μικρού μήκους στην Στοκχόλμη, που είναι στην διαδικασία του μοντάζ, άρα περιμένουμε να βγει σύντομα και τώρα ετοιμάζομαι για ένα νέο short film στην Ελλάδα που θα ξεκινήσουμε γυρίσματα τέλη Οκτώβρη.

Πληροφορίες:

Κείμενο / Σκηνοθεσία:

Βιβιάννα Γιαννούτσου, Γιάννης Κούλπερ

Παίζουν

Χάρης: Χάρης Τραχανίδης

Ζωή: Θεανώ Κλάδη

Πάνος: Ηρακλής Τσουζίνοβ

Άρτεμις: Βιβιάννα Γιαννούτσου

Μιχάλης: Γιάννης Κούλπερ

Μουσικός επί σκηνής: Papazό

*Κατάλληλο για άνω των 15 ετών

Η παράσταση περιέχει ακατάλληλη φρασεολογία και κάπνισμα επί σκηνής

Θέατρο Αλκμήνη, κάθε Δευτέρα στις 21.30.