Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, συγγραφέας

Η ποίηση αποτελεί μια πύλη στο ασυνείδητο αλλά ταυτόχρονα οφείλει να υπηρετεί και το ρεαλισμό, αποτυπώνοντας τα διλήμματα κάθε εποχής. Η ποιητική συλλογή της Ανδρεάνας Σαπρίκη από τις εκδόσεις Μετρονόμος, υπηρετεί με συνειεια και πληρότητα και τους δύο αυτούς σκοπούς.

Το “Εκμαγείο” της, σμιλεύει τις υπαρξιακές μας ανησυχίες και αναφέρεται σαφώς στις μάσκες και τα προσωπεία που εναλλάσσονται ως πρόσκαιρες εικόνες ενός εαυτού διχασμένου ανάμεσα στις ανάγκες και τις υποχρεώσεις, στις επιθυμίες και στις ευθύνες.

Η Σαπρίκη δεν κρύβει την αγάπη της τόσο για την παράδοση και την κλασσική γραφή, όσο και για τον μεταμοντέρνο ποιητικό λόγο. Δεν εγκλωβίζεται σε δεδομένα σχήματα και φόρμες. Πειραματίζεται στα πλαίσια της ελεύθερης ποίησης και κινείται με άνεση ανάμεσα στη λυρικότητα, το σουρεαλισμό και τον πραγματισμό.

Τα ποιήματα του “Εκμαγείου” δεν κραυγάζουν, δεν κινούν επιδεικτικά το δάχτυλο, αποζητώντας συνειδησιακή εκδίκηση για τήν αδικία και το ψέμα που μας περιβάλλει. Εκδηλώνει γνήσιο ενδιαφέρον για φλέγοντα κοινωνικά ζητήματα και ψάχνει στον ανθρώπινο υπαρξιακό πηλό εκείνη τη δύναμη που θα ωθήσει τις μορφές μας προς τη λαμπερή πλευρά της ζωής.