Γράφει ο Γιώργος Δόλγυρας, αρθρογράφος – συγγραφέας
Κατά της τηλεοπτική σειράς του Άγιου Παΐσιου που προβάλλεται από το Mega στράφηκε ο συγγραφέας και πρώην βουλευτής. Με αποτέλεσμα να μηνυθεί από το εκκλησιαστικό σάιτ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ONLINE, το οποίο του ζητά το ποσό των 200.000 ευρώ ως αποζημίωση για Δημόσια υποκίνηση βίας ή μίσους με βάση το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο (συγκεκριμένα το 1ο άρθρο) καθώς προσβάλει το κοινό πλειοψηφικό θρησκευτικό αίσθημα των Ελλήνων και Ελληνίδων.
Με την ανάρτησή του στο Facebook o Πέτρος Τατσόπουλος αναφέρει χαρακτηριστικά με έναν ευφάνταστο προσωπικό του αυτοσχέδιο διάλογο:
«-Πώς πάει, άγιε πατέρα; Προχωράει το πρότζεκτ με την αποβλάκωση;
-Μια χαρά προχωράει, τέκνο μου. Έχουμε όμως ακόμη τεράστια περιθώρια.
-Να αποβλακωθούμε περισσότερο;
-Όχι. Να εκδηλώσουμε την αποβλάκωσή μας πιο απενοχοποιημένα».
Ας δούμε λίγο και το άρθρο 5 του Συντάγματος:
Άρθρο 5: (Ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας, προσωπική ελευθερία)
- Kαθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Xώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη.
- Όλοι όσοι βρίσκονται στην Eλληνική Eπικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας τους, χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής, γλώσσας και θρησκευτικών ή πολιτικών πεποιθήσεων. Eξαιρέσεις επιτρέπονται στις περιπτώσεις που προβλέπει το διεθνές δίκαιο.
Aπαγορεύεται η έκδοση αλλοδαπού που διώκεται για τη δράση του υπέρ της ελευθερίας.
- H προσωπική ελευθερία είναι απαραβίαστη. Kανένας δεν καταδιώκεται ούτε συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται ούτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο περιορίζεται, παρά μόνο όταν και όπως ορίζει ο νόμος.
Όπως ορίζει λοιπόν το Σύνταγμα, ο καθένας είναι ελεύθερος να εκφράζεται εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων, το Σύνταγμα και τα χρηστά ήθη. Τι σημαίνει άραγε αυτό το τελευταίο; Απαντώ: Τα χρηστά ήθη είναι άγραφη πηγή δικαίου. Ως χρηστά ήθη ορίζονται οι αντιλήψεις του μέσου συνετού ανθρώπου.
Συνεπώς ο κ. Τατσόπουλος έσφαλε και δε προσπαθεί κανένας να τον φιμώσει, πόσο μάλλον η εκκλησία.
Ο ίδιος προσβάλει το κοινό αίσθημα. Επιπλέον σε επίπεδο επιχειρημάτων οι αφορισμοί είναι το καταφύγιο του ανεπαρκή. Θα περίμενε κανείς από έναν διανοούμενο συγγραφέα να έχει την ικανότητα να επιχειρηματολογεί με κάποιον τρόπο. Βέβαια οφείλουμε να δείξουμε και μία κάποια κατανόηση καθώς ο ίδιος κυκλοφόρησε το νέο του βιβλίο: «Το όπιο του λαού» από τις εκδόσεις Μεταίχμιο με πρόδηλο το θέμα που αναπτύσσει και χρειάζεται διαφήμιση.
Προσωπικά δεν έχω δει τη σειρά και δε ξέρω και αν θα το κάνω. Αμερόληπτοι είτε δηλώνουν άθεοι είτε ορθόδοξοι χριστιανοί, αναφέρουν πως πρόκειται για μία καλογυρισμένη σειρά με δυνατές ερμηνείες (πράγμα αναμενόμενο από το δυνατό καστ ηθοποιών που συμμετέχουν σε αυτή).
Ο συνετός τρόπος πάντως είναι να κρίνεις κάθε τι με βάση τα ποιοτικά χαρακτηριστικά και όχι τα προσωπικά ιδεολογικά σου πιστεύω, ειδικά όταν πρόκειται για τέχνη κάτι το οποίο είναι υποκειμενικό.
Αλίμονο αν αρχίσουμε να αφορίζουμε ή να προσπαθούμε να μηδενίσουμε οτιδήποτε δεν είναι σύμφωνο με τις αρχές και τα πιστεύω μας. Απαράδεκτη η προσπάθεια φίμωσης της παράστασης του Ζαραλίκου. Απαράδεκτα τα επεισόδια και το κατέβασμα της παράστασης: ‘’Corpus Christi” στο θέατρο Χυτήριο καθώς και η απόπειρα κατεβάσματος της παράστασης: «Η ώρα του διαβόλου», στο θέατρο Αριστοτέλειον, παλαιότερα.
Απαράδεκτη και η συμπεριφορά του αμφιλεγόμενου πανελίστα κ. Πέτρου Τατσόπουλου αν και έχει ομολογουμένως το ελαφρυντικό ότι πρέπει να προκαλέσει ντόρο για να πουλήσει το νέο του βιβλίο «Το όπιο του λαού» από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Ας του το διαφημίσουμε λίγο ακόμα να μη κοπιάζει και ιδροκοπάει ο ίδιος μάταια πάνω από το πληκτρολόγιο του ολημερίς και ολονυχτίς…
