Γράφει η Άννα Ζανιδάκη

Δε μου χες πει Θεούλη μου τι άτιμη φάρα είναι κάποιοι άνθρωποι και τους αγαπούσα όλους χωρίς εξαίρεση.

Δε μου χες δείξει την κακία τους και το μίσος τους απέναντί μας, ενώ όσο τους εξυπηρετούμε κάνουν τα στραβά μάτια.

Άκουσα σε μια συζήτηση που χε ο γιατρός που με εξέταζε, που προσπαθούμε να με σώσει, αλλά βλέπεις ο κακός ο ανθρωπος, φρόντισε να τον αναγκάσει να με στείλει στην αγκαλιτσα σου.

Ξέρεις Θεούλη μου, δε φοβάμαι γιατί έχω μάθει να αγαπάω όποιον με δημιούργησε και κυρίως να θέλω να φύγω απ αυτόν τον κόσμο , που με πόνεσε και σκότωσε άδικα το σώμα και την ψυχούλα μου.

Γιατί να ξέρεις Μεγαλοδύναμέ μου, έχουμε και μεις ψυχή ,τα ζωάκια, που θέλουν να μας παιδεύουν και να μας φορτώνουν με πολλά βάρη, λες και δεν έχει αύριο.

Επιτέλους θα ρθω σε σένα που μ αγαπάς και θα με φροντίζεις αιώνια.

‘Ισως και να βρω και τους δικούς μου, αφού παρακαλάω αν είναι κάποιος εδώ στη γη ή να κρυφτεί ή να τρέξει να φύγει μακριά απ τους κακούς ανθρώπους.

Φυσικά είναι και οι καλοί ,που του φωνάζουν και θέλουν να τον τιμωρήσουν, αλλά τελευταία εδώ στη γη έμαθα ,πως όσα γράμματα ξέρεις πιο πολλά απ τους άλλους και έχεις θέσεις δυνατές κάνεις κουμάντο τους άλλους και κερδίζεις απ το να σαπίσεις στη φυλακή.

Αλήθεια Θεούλη μου δεν μου είπες πως κάποιοι άνθρωποι τάχα θέλουν να σώσουν τους συμπατριώτες τους,αλλά καλά καλά είναι χωμένοι μέσα στα καζάνια της Κόλασης εδώ και χρόνια.

Τι θα κάνουμε γι αυτούς, θα τους αφήσεις να κυκλοφορούν ανενόχλητοι και ανεξέλεγκτοι;

Δεν πρέπει να τιμωρηθεί αυτός ο κακός ο άνθρωπος , που με βασάνισε και τώρα δεν έχει το κουράγιο και τα κότσια να αναλάβει την ευθύνη ξέροντας πως ο κόσμος δεν τρώει πια κουτόχορτα όπως μας τάιζαν, αλλά φαγάκι που τους το χαρίζεις μ αγάπη και γενναιοδωρία εσύ!

Άνοιξε την αγκαλίτσα σου Θεούλη μου και όπου να ναι ξεκινάω για το ταξιδι μου εκεί πάνω ψηλά στα δικά σου Ουράνια Στερεώματα.

Μα δε θα ξεχάσω πετώντας για να σε φτάσω και να σε νιώσω δίπλα μου , με την ουρίτσα μου να σχεδιάσω γράμματα και η ψυχούλα μου που θα φτερουγισει να τους γράψει.

ΘΑ ΤΑ ΠΩ ΟΛΑ ΣΤΟ ΘΕΟΥΛΗ ΜΟΥ!
ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΜΟΥ Ο ΘΕΟΣ ΔΕ ΘΑ ΞΑΝΑΚΑΤΕΒΩ ΣΤΗ ΓΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΒΑΣΑΝΙΣΕΤΕ ΚΑΙ ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ! ΑΝΝΑ ΖΑΝΙΔΑΚΗ.