Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη

Το ημερολόγιο το δηλώνει ξεκάθαρα: το καλοκαίρι κάνει τα πρώτα του βήματα.

Μπορεί να ονειρεύεσαι εξορμήσεις σε καλοκαιρινούς προορισμούς, αλλά σκέφτεσαι και τη ζέστη που είναι ανυπόφορη και στάζει ανελέητα στο κορμί.

Δεν παλεύεται ο καυτός ήλιος, κάνεις ένα μπάνιο και μετά από λίγα λεπτά στάζεις πάλι.

Και έρχεται η λύση, μία μοναδική εφεύρεση που κάνει ευχάριστη ακόμα και την καλοκαιρινή ζέστη, ακόμα και αν προκαλεί εγκεφαλικά στον υψηλό λογαριασμό της ΔΕΗ.

Και αυτή η εφεύρεση δεν είναι άλλη από το κλιματιστικό, το οποίο ενώ ξεκίνησε από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής για να διευκολύνει μέρη όπου συρρέει μεγάλος πληθυσμός, όπως κέντρα νυχτερινής διασκέδασης, κατέληξε να γίνει αναπόσπαστο κομμάτι κάθε εστίας.

Όσοι δεν αντέχουν να σκεφτούν το καλοκαίρι χωρίς κλιματιστικό, αξίζει να ανάψουν ένα κεράκι στη μνήμη του Γουίλις Κάριερ, του πρώτου ανθρώπου που ανέπτυξε μία συσκευή που ελέγχει την ποιότητα του αέρα, τον καθαρίζει και ορίζει την υγρασία του.

Στις 17 Ιουλίου του 1902, έμελλε να βγει στη δημοσιότητα μία εφεύρεση που θα έδινε οριστική λύση στο βασανιστικό πρόβλημα του καύσωνα, με αποτέλεσμα να έχουμε μία μεγάλη καινοτομία που άλλαξε άρδην την αίσθηση χαλάρωσης και ευζωίας τόσο σε μέρη με ανθρώπινες δραστηριότητες, τόσο και την ιδιωτική ζωή μέσα στα τετραγωνικά χιλιόμετρα του σπιτιού μας.

Ο Κάριερ κατάφερε με την σπουδαία εφεύρεσή του να αναβαθμίσει και τη δική του ζωή, αφού απέκτησε οικονομική ευμάρεια και δημοφιλία, ενώ έλαβε το Πτυχίο Μηχανικής το 1935 και τον τίτλο του Επίτιμου Διδάκτορα το 1942.

Όποτε φυσάει απαλό αεράκι, αξίζει να αφιερώσεις ένα λεπτό στη μνήμη του ανθρώπου που τιθάσευσε τη βελτίωση και επεξεργασία του σημείου δρόσου..