Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, συγγραφέας

Που τίθενται τα όρια ανάμεσα στο νόμο και το έγκλημα, συλλογικά και ατομικά; Πόση διαπλοκή αντέχει ο σύγχρονος κόσμος ανάμεσα σε κέντρα και “παράκεντρα” εξουσίας; Είναι εικονική και ουτοπική η εικόνα μιας κοινωνίας που λειτουργεί με κανόνες που τηρούν οι πάντες και η διαφθορά διώκεται με συνέπεια; Αυτά και πολλά άλλα ερωτήματα αναδεικνύονται μέσα από το μυθιστόρημα Vor Πέρα από τον Νόμο, της Σοφίας Νικολαϊδου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Ένα σύγχρονο αστυνομικό μυθιστόρημα με αφοπλιστικό ρεαλισμό στην χαρτογράφηση των υπόγειων διαδρομών του εγκλήματος που αποτελεί αναπόσπαστο μέρος ενός συστήματος αμοιβαίων εκβιασμών.

Συμμορίες όπως η Vor που σκιαγραφεί το μυθιστόρημα, αποτελούν μια σκληρή πραγματικότητα στη σημερινή Ελλάδα. Το οργανωμένο έγκλημα που έστησε πάνω στα αποκαϊδια του υπαρκτού σοσιαλισμού την άνθιση του, με απευθείας διασύνδεση με την εξουσία σε μια σχέση εξάρτησης και αλληλοεξυπηρέτησης. Κάποιος πρέπει να κάνει τη “βρώμικη δουλειά”. Κάποιος πρέπει να κρατά ζωντανά τα πιο ποταπά μας ένστικτα και να μας κάνει συνένοχους σε ένα έργο δίχως εμφανείς νικητές και ηττημένους, παρά ίσως μόνο την ακεραιότητα των ψυχών μας.

Η Σοφία Νικολαϊδου δομεί ένα σύμπαν βουτηγμένο στο αίμα και τις εγκληματικές εξαρτήσεις που πιθανότατα κρύβονται σε καθέναν μας και περιμένουν τη στιγμή της προσωπικής έκρηξης για να εκφραστούν. Στον πυρήνα του έργου της είναι ο άνθρωπος και η πορεία του προς την εσωτερική εξαθλίωση αλλά και η κοινωνία ως το πεδίο αποσιώπησης του συλλογικού “φόνου” της ανθρώπινης εξιδανίκευσης..

Γραφή με παλμική ταχύτητα, στιγμιότυπα κινηματογραφικά, λογοτεχνική τεχνική.

Το στυγνό να συνοδεύει το λυρικό. Η σκληρότητα να συμπλέει με την ανάγκη καταφυγής στο ιδεατό. Οι ήρωες γνήσια δείγματα μιας εποχής με ειδικά εγκληματικά χαρακτηριστικά, όποια πλευρά κι να υπηρετούν.

Η σύγχρονη ελληνική μυθιστοριογραφία έχει ανάγκη από συγγραφικές προσπάθειες που αναστοχάζονται πάνω στα σαθρά κοινωνικά θεμέλια, διατηρώντας σε υψηλά επίπεδα τόσο το ενδιαφέρον της πλοκής, όσο και τις λογοτεχνικές δεξιότητες. Ειδικά ο χώρος της αστυνομικής λογοτεχνίας που συνηθίζει να μηρυκάζει εισερχόμενα πρότυπα στερώντας από τον αναγνώστη την ταύτιση με το περιβάλλον στο οποίο κινείται και τα προβλήματα του.