Γράφει ο Γιώργος Δόλγυρας, αρθρογράφος – συγγραφέας
Ο τίτλος της ποιητικής συλλογής της Βάσω Κανιώτη «Τρεις εποχές και μια άνοιξη» από τις εκδόσεις Νίκας είναι ένα συναισθηματικό ντελίριο μέσα από κάθε εποχή. Θα περιπλανηθείτε μέσα από τις εποχές του χρόνου στον ανθρώπινο συναισθηματικό κόσμο, θα γευτείτε την πίκρα, την λύπη, την χαρά και τον έρωτα κάθε εποχή του χρόνου. Τι είναι άλλωστε η ποίηση εκτός από συναίσθημα; Κάθε λέξη οφείλει σωστά τοποθετημένη να εμπεριέχει και εκφράζει όλο της το συναισθηματικό φορτίο ώστε να διαπερνά και τον αναγνώστη.
Είναι γεγονός πως στις μέρες μας δεν διαβάζουν ποίηση τόσοι πολλοί πιθανόν θεωρώντας ότι είναι κάτι το δυσνόητο ή το ανούσιο ή απλά δεν έτυχε να δοκιμάσουν ποτέ να διαβάσουν ποίηση. Η αλήθεια είναι πως διαβάζοντας την συγκεκριμένη ποιητική συλλογή καταλαβαίνεις πως αξίζει να δώσεις μία ευκαιρία και σε αυτό το λογοτεχνικό είδος.
Το μεγαλείο των τεχνών δεν σταματάει ποτέ και πουθενά άλλωστε. Αν θέλετε λοιπόν να περιηγηθείτε στα σκοτάδια της ψυχής υπό τον κυρτό φακό στο τηλεσκόπιο της ζωής όπως τον εξέφρασε η Βάσω Κανιώτη στην πρώτη της ποιητική συλλογή, δεν έχετε παρά να αποκτήσετε την ποιητική της συλλογή από τις εκδόσεις Νίκας «Τρεις εποχές και μία Άνοιξη».
Με αυτή την επιλογή σίγουρα θα γεμίσετε συναισθήματα και θα ανταμώσετε τις όψεις της ζωής όπως τις εξέφρασε με λέξεις η συγκεκριμένη νέα ποιήτρια στην πρώτη της δυναμική προσπάθεια. Στο μέλλον προβλέπονται δυνατές συγκινήσεις στην συγγραφική της πορεία που αγγίζει όλες τις πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης. Από τη ζωή που γεννιέται την άνοιξη όπου τα λουλούδια ανθίζουν και η φύση οργιάζει, μέχρι τον θάνατο του χειμώνα που παγώνει τα πάντα στο διάβα του.
Απόσπασμα από το ποίημά της: «Να γελάς», το οποίο βρίσκεται και στο οπισθόφυλλο της πρώτης ποιητικής της συλλογής.
Στις αγέλαστες µέρες εσύ να γελάς.
Εσύ να γελάς να ξεθωριάζεις το µαύρο µου.
Εσύ να γελάς να γυρίζει η γη µου γαλήνια.
Εσύ να γελάς να βρίσκει το νόηµά της η ζήση µου.
Εσύ να γελάς πριν ξεψυχήσει η ελπίδα µου…
Στους απαρηγόρητους κόσµους.
Στους βασανισµένους καιρούς.
Στους δυστυχισµένους ανθρώπους.
Και σε όλους αυτούς, εσύ να γελάς… Μ’ ακούς;
Να µου γελάς.
