Γράφει ο Νίκος Ναούμης, πολιτικός επιστήμονας – συγγραφέας

Τα καλά βιβλία, δεν εξαφανίστηκαν. Τα καλά βιβλία γράφονται ακόμα και σήμερα, αν φυσικά ο συγγραφέας που τα γράφει, είναι χαρισματικός και δουλεύει σκληρά.

Ναι, τέτοια βιβλία γράφονται και από συμπατριώτες μας συγγραφείς αν αναρρωτιέστε.

Έκανα την εισαγωγή αυτή, για να σας προτείνω ένα τέτοιο βιβλίο. Για την ακρίβεια, μια διλογία.

Αναφέρομαι φυσικά στο «Τίμημα της Αλήθειας», της Άννας Γαλανού, το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Προσωπικά, θεωρώ το έργο αυτό, ως το εκδοτικό γεγονός της τρέχουσας χρονιάς.

Τα στοιχεία που το καθιστούν ως τέτοιο είναι πάρα πολλά και για να μην κουράσω, θα τα αγγίξω χωρίς πολύ ανάλυση, διότι τα λόγια είναι φτωχά για να το περιγράψουν με ακρίβεια.

Η εν λόγω διλογία, αποτελείται από δύο μέρη. Δύο βιβλία, τα οποία συναντά κανείς όλο το φάσμα των συναισθημάτων της ανθρώπινης ψυχής.

Το πρώτο, φέρει τον τίτλο «Άλλη θάλασσα εκεί». Από τον τίτλο και μόνο, αντιλαμβάνεται κάποιος ότι η θάλασσα, πλαισιώνει τα όνειρα, τις επιθυμίες και τα βαθιά μυστικά τριών ανθρώπων, οι οποίοι εμπλέκονται σε ένα γαϊτανάκι πάθους, έρωτα, αγάπης, αμφισβήτησης και ίντριγκας. Τρεις ζωές, οι οποίες αναζητούν τον δρόμο τους, από την Αθήνα της δεκαετίας του 50’, μέχρι την Αλεξάνδρεια και από εκεί το Αιγαίο και τις ΗΠΑ. Άνθρωποι καθημερινοί, με λάθη, πάθη και επιθυμίες που πιέζουν επιτακτικά να βρουν μια χαραμάδα στον ήλιο και το φως.

Το δεύτερο μέρος που φέρει τον τίτλο «Λιμάνια Ονείρων», έρχεται να ολοκληρώσει το ανθρώπινο αυτό ταξίδι και να αράξει στα απάνεμα λιμάνια της αλήθειας που οι ήρωές της διλογίας αυτής αναζητούν μέσα στον κόσμο και τον χρόνο.

Κεντρικό ρόλο στην διλογία της Άννας Γαλανού, παίζει ο ποιητής της θάλασσας Νίκος Καββαδίας. Μέσω των επιστολών του προς τον κεντρικό ήρωα, ο αγαπημένος ποιητής, διευκολύνει την εξέλιξη της ιστορίας και μας βοηθά να μπούμε βαθύτερα στις ψυχές των ηρώων. Με το έξυπνο αυτό τρικ, η συγγραφέας κατάφερε να πάει την αφήγηση της ιστορίας της σε άλλο επίπεδο, πραγματικά πολύ υψηλό. 

Πραγματικά, το έργο αυτό της Άννας Γαλανού, είναι μια ωδή στις ομορφιές της πατρίδας μας, τον πλούτο της λογοτεχνίας μας και ένα καθαρό ψυχογράφημα της φυλής μας και το πως αυτή εξελίχθηκε στον χρόνο.

Είναι ένα έργο που μας ταξιδεύει χωρίς να κουράζει, από τις βραχοσπηλιές των νησιών μας και τα δαντελωτά μας ακρογιάλια, στην πλούσια παράδοση στις τέχνες και τα γράμματα που αυτός ο τόπος κουβαλά, μέχρι την ξενιτιά και τον ξεριζωμό εκείνης της εποχής αλλά και την σκληρότητα της ζωής στην επαρχία μετά τον μεγάλο πόλεμο.

Θεωρώ ότι αξίζει ο κόπος, το εξαιρετικό αυτό έργο να διαβαστεί και να κοσμήσει τις βιβλιοθήκες μας. Είναι ένα έργο που τιμά τα ελληνικά γράμματα, χαρίζοντάς τους την προσοχή που τους αξίζει, συμβάλλοντας παράλληλα στην άνθηση της ελληνικής εκδοτικής παραγωγής που κατά τη γνώμη μου λαμβάνει χώρα τα τελευταία χρόνια χαρίζοντας μας έργα άξια λόγου