Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, Συγγραφέας

Ένα ιστορικό μνημείο στο επίκεντρο μιας… παράνοιας! Μιας προσωπικής, κοινωνικής αλλά κυρίως πολιτικής παράνοιας. Εκεί όπου οι δυνατοί κρίκοι της ιστορικής συνέχειας έρχονται αντιμέτωποι με τα φουσκωμένα θέλω μας, τις κοινωνικές απαιτήσεις και τον πολιτικό καιροσκοπισμό.

Μην αφήστε τον τίτλο να σας παραπλανήσει. Δεν πρόκειται για μια μεταφυσική ιστορία.

Το φάντασμα μιας γυναίκας από το ιστορικό παρελθόν που βρήκε βίαιο θάνατο, είναι ίσως το πιο λογικό εξομολογητικό σημείο σε μια υπόθεση απαλλοτρίωσης του ορθολογισμού.

Το κράτος ξεκινά προεκλογικά μια ψηφοθηρική διαδικασία απαλλοτρίωσης ενός οικογενειακού μνημείου, η οποία συνεχίζεται κι αφού αλλάξει ο κάτοχος της εξουσίας. Μάλιστα η αλλαγή, θα φέρει περισσότερη γραφειοκρατία, περισσότερες διαδικασίες, περισσότερα προσχώματα, περισσότερη διαφθορά.

Χρόνια θα χαθούν με την ελπίδα της οικονομικής αποκατάστασης. Οικογενειακές σχέσεις θα αγγίξουν τα όρια αντοχής τους. Συνειδήσεις θα ξεγελαστούν από το όνειρο της επερχόμενης ευδαιμονίας. Άνθρωποι θα αλλοιωθούν από την απατηλή γοητεία της εξουσίας.

Ο Αργύρης Παυλιώτης περιγράφοντας μια ιστορία καθημερινής τρέλας, αποτυπώνει με τον πιο γλαφυρό και αξιόπιστο τρόπο την μετάβαση μιας κοινωνίας.

Η δεκαετία του ΄80, με όλα τα θετικά και τα αρνητικά της ξετυλίγεται μέσα από τις σελίδες του βιβλίου. Οι κομματικοί αξιωματούχοι, οι αργυρώνητοι πολιτικοί, οι δήθεν επαναστάτες που μετατρέπονται σε γρανάζια ενός αναποτελεσματικού συστήματος.

Ένας κεντρικός ήρωας με αξίες, λελογισμένες προσδοκίες και εργατικότητα χάνεται μέσα στα γρανάζια μια μηχανής που πολτοποιεί όποιον τολμήσει να βαδίσει απροετοίμαστος μέσα στο ναρκοπέδιο της. Ίσως μόνο το φάντασμα μια γλυκιάς μνήμης να αποτελεί το ασφαλέστερο καταφύγιο. Ίσως η οπτασία μιας “τρελής” ανακούφισης να αποδεικνύεται το μοναδικό λιμάνι για να γαληνέψει το μυαλό και η ψυχή.

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ιανός.