/Βιβλιοκριτική: Σκοτεινές Υποθέσεις (συλλογικό έργο)

Βιβλιοκριτική: Σκοτεινές Υποθέσεις (συλλογικό έργο)

Γράφει ο Πέτρος Χατζησωτηρίου, φαρμακοποιός – κριτικός λογοτεχνίας

Εφόσον το έργο είναι συλλογικό, η όποια άποψη εκφραστεί οφείλει να αφορά τον τόμο ως ενιαίο έργο. Άλλωστε δεν είναι δίκαιο κι ούτε σωστό από καμία άποψη να κριθεί ο κάθε συγγραφέας από ένα μικρό του διήγημα που γράφεται επί σκοπού συμμετοχής σε ένα συλλογικό έργο. 

Πρόκειται λοιπόν για ένα στοίχημα όπως αποκαλύπτει και το οπισθόφυλλο.

Το στοίχημα ήταν να «συγκατοικήσουν» μεταξύ των δύο εξώφυλλων επτά διαφορετικά στυλ γραφής.

Πράγματι το ιδιαίτερο προσωπικό στυλ γραφής του κάθε συγγραφέα εγγυάται για την επιτυχία του εγχειρήματος. Κανείς συγγραφέας δεν συνέπεσε με κανέναν όχι μόνο στο θέμα της ιστορίας του αλλά και στο στυλ, στο ύφος ακόμα και στη μηχανιστική του διηγήματος που παρέδωσε. Αυτό καθιστά από μόνο του το έργο μοναδικό ως προς το ότι δίνει ένα μεγάλο πλεονέκτημα στον αναγνώστη, αυτό του να πάρει μια ιδέα από το πώς γράφει ο καθένας από τους συγγραφείς που συμμετέχουν σ’ αυτό. 

Η γραφή είναι έντονη, κοφτή, ασθμαίνουσα θα έλεγα, σε μια εμφανή προσπάθεια να υποβάλλει μια ατμόσφαιρα έντασης και αγωνίας.

Στις περισσότερες από τις εφτά ιστορίες αυτό επιτυγχάνεται άριστα. Στις υπόλοιπες προεξάρχει η νηφάλια κατάθεση άποψης επί θεμάτων που απασχολούν τη σύγχρονη κοινωνία. Μπορεί αυτό να ακούγεται με δυσπιστία από κάποιον που περιμένει να διαβάσει ένα σύνολο διηγημάτων «εγκλημάτων, μυστηρίου κι αγωνίας» αλλά ας το κατατάξουμε στα σημεία που θα εξάψουν την περιέργεια του αναγνώστη και θα τον παρακινήσουν να σπεύσει να διαπιστώσει την ακρίβεια αυτής της υπόσχεσης. 

Οι ιστορίες είναι αληθοφανείς με σωστή αναλογία φαντασίας και ρεαλισμού και κρατούν το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος τους.

Ο παρατηρητικός αναγνώστης θα διαπιστώσει ότι δύο από αυτές πρέπει να έχουν γραφτεί αρκετά χρόνια πριν και ίσως λόγω μικρής έκτασης δεν μπόρεσαν ως τώρα να εκδοθούν. Αυτό βέβαια σε καμία περίπτωση δεν μειώνει την αξία τους ή τη λειτουργικότητα του ενιαίου συνόλου.

Οι ιστορίες στις «Σκοτεινές Υποθέσεις» λαμβάνουν χώρα γύρω μας, δίπλα μας, οι ήρωές τους ζουν στη διπλανή μας πόρτα. Υπ’ αυτήν την έννοια θα μπορούσε κάλλιστα ο τίτλος του τόμου να ήταν «Ζωντανές Υποθέσεις» και να μην άλλαζε τίποτα στο στοίχημα. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει πάντως να παραδεχτούμε ότι μιλάμε για ένα εγχείρημα που κατάφερε να κινητοποιήσει για την ολοκλήρωσή του όλη την «Εθνική Ελλάδος» της Αστυνομικής Λογοτεχνίας.

Το τελευταίο διάστημα βρήκαν θέση στα ράφια των βιβλιοπωλείων κι άλλες τέτοιες συλλογικές προσπάθειες.

Ας μου επιτραπεί να πω ότι η πιο τίμια πρόταση απ’ όλες είναι αυτή για την οποία συζητάμε.

Όσοι δεν είχαμε την τύχη ως τώρα να διαβάσουμε τέτοια συλλογικά έργα ας το δούμε ως ένα νέο είδος λογοτεχνίας κι ας ξεκινήσουμε από το πιο  πολλά υποσχόμενο,  τις «Σκοτεινές Υποθέσεις» από τις εκδόσεις Κύφαντα.

 

4,0/5,0