Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, Συγγραφέας

Ένα μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, όπως συνηθίζουμε να τα λέμε, μπορεί να είναι μια απλή αποτύπωση μελλοντικής ουτοπίας και τεχνολογικής εξιδανίκευσης. Μπορεί όμως να είναι να είναι και μια μεγάλη ευκαιρία να εκφραστούν φόβοι και αγωνίες για τις κοινωνικές εξελίξεις, για τις ανθρώπινες σχέσεις, για τις αξίες και τις προτεραιότητες μας, για τη φύση της εξουσίας.

Στις 204 σελίδες του “Outlaw”, ο Γιώργος Σταφυλάς χρησιμοποιεί το περιβάλλον μιας φανταστικής μελλοντικής πολιτείας για να καταγράψει τη αντίδραση του στην τάση για προσωπική απομόνωση, για κοινωνική αποχαύνωση, άκρατο καταναλωτισμό και ηδονολατρεία, για εξουσιαστικό αυταρχισμό. 

Η αυταρχική επικυριαρχία της αυθεντικότητας της γνώσης, απέναντι στην ατομική επιλογή. Η επιβολή του “σωστού” που κάποιοι γνωρίζουν καλύτερα από εμάς, απέναντι στην εξερεύνηση της γνώσης. Ο απόλυτος έλεγχος των κινήσεων, απέναντι στην ωριμότητα μέσω του “λάθους”.

Το σθένος ενός Outlaw, ενός ανυπάκουου, εξοβελισμένου από το σύστημα, θα αποτελέσει τη ρωγμή στο φαινομενικά απρόσβλητο κέλυφος ενός καθεστώτος;

Τι είναι πραγματικά η ελευθερία; Πού αρχίζει και πού τελειώνει το όριο της και πότε το συλλογικό καλό επιβάλλει τον πρόσκαιρο περιορισμό της; Πόσο σημαντική είναι η αξιοποίηση της τεχνογνωσίας στην πολιτική και πώς διασφαλίζεται η δημοκρατικότητα των αποφάσεων; Αυτά και άλλα υπαρξιακά ζητήματα απασχολούν τον συγγραφέα που επιχειρεί να δώσει τις δικές του απαντήσεις.

Με αναφορές από Hunger Games μέχρι Όργουελ κι από Terminator μέχρι Χάξλεϋ, το Outlaw (το πρώτο μέρος μιας τριλογίας) έρχεται να αποτυπώσει το ενδεχόμενο μιας τρομακτικής προοπτικής. Με μεστό λόγο, περιγραφική δεινότητα, ολοκληρωμένους χαρακτήρες με δυνατότητες και πάθη, ο Γιώργος Σταφυλάς καταθέτει ένα επιτυχημένο εγχείρημα. Συνδυάζει αρμονικά τη λογοτεχνία με την κοινωνική κριτική, την πεζογραφική αφήγηση με την φιλοσοφική αναζήτηση.