Γράφει ο Νίκος Ναούμης, Πολιτικός Επιστήμονας – Συγγραφέας
Μια γυναίκα που αγαπιέται όσο λίγοι
Αναμφισβήτητα, είναι το πρόσωπο των ημερών για όλους εμάς που αγαπάμε το βιβλίο. Είναι μια γυναίκα που εκπέμπει φως και αγάπη. Αγάπη για μια χώρα η οποία δεν την γέννησε αλλά της άνοιξε την μεγάλη αγκαλιά της για να της πει ένα μεγάλο «ευχαριστώ». Ένα «ευχαριστώ» γιατί ανυστερόβουλα και με κάθε κύτταρο της ύπαρξης της, η Βρετανίδα συγγραφέας Victoria Hislop, ζει και αναπνέει για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Όχι για τα όμορφα τοπία της όπως η ίδια δήλωσε αλλά και κυρίως, για τα προβλήματα της.
Την γνωρίσαμε όλοι μέσα από το βιβλίο της «το νησί», το οποίο μεταφέρθηκε με επιτυχία και στην τηλεόραση και αφορά την ιστορία της Σπιναλόνγκας, την αποικία των λεπρών. Έκτοτε, έχει γράψει κι άλλα βιβλία που έγιναν όλα παγκόσμια best seller και αν κανείς εξαιρέσει το έργο της «ο γυρισμός», όλα τα υπόλοιπα αναφέρονται στην πατρίδα μας, την ιστορία μας, στα ήθη και στα έθιμα μας.
Το τελευταίο της βιβλίο με τίτλο «Όσοι αγαπιούνται» που κυκλοφόρησε το 2019 από τις εκδόσεις Ψυχογιός, δεν αποτελεί εξαίρεση και αναφέρεται και αυτό στην Ελλάδα και τη σύγχρονη ιστορία της, την ιστορία του εμφυλίου. Ενός εμφυλίου που πλήγωσε τη χώρα μας και που τα κατάλοιπα της, ταλανίζουν κατά τη γνώμη μου ακόμα και σήμερα την κοινωνία μας.
Η πλοκή του βιβλίου εκτυλίσσεται γύρω από μια τυπική ελληνική οικογένεια που ζει στο κέντρο της Αθήνας και η αφήγηση ξεκινάει από τα δύσκολα χρόνια του Μεσοπολέμου.
Κεντρική ηρωΐδα του βιβλίου είναι η γιαγιά της οικογένειας, που από ένα καπρίτσιο της μοίρας, βρέθηκε να είναι υπεύθυνη για το μεγάλωμα τεσσάρων παιδιών, των εγγονιών της. Με όποιον τρόπο μπορεί, με τα πενιχρά μέσα που διαθέτει και με την οικονομική ύφεση παρούσα, η κυρία Κοράλη τα βγάζει πέρα κουτσά – στραβά. Εκείνο όμως που δεν μπορεί να καταφέρει, είναι να αποτρέψει τα εγγόνια της από την πολιτικοποίηση και την δίψα τους για πολιτική δράση. Αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος, είναι η οικογένεια να χωριστεί στα δύο. Έτσι, τα δύο εγγόνια γοητεύονται από την παρουσία του Μεταξά και τα άλλα δύο, διαλέγουν το απέναντι στρατόπεδο. Η Ελλάδα θέλοντας και μη μπαίνει στον πόλεμο που θα σφραγίσει τη μοίρα της Ευρώπης και του κόσμου. Η κακουχίες και η πείνα, θα χτυπήσει και την οικογένεια της κυρίας Κοράλη. Η γιαγιά όμως θα είναι εκεί να κρατάει την ισορροπία στο σπίτι της και να σβήνει τις φωτιές. Η γιαγιά θα είναι παρούσα, ακόμα και όταν ο πόλεμος θα τελειώσει και ο αδελφοκτόνος εμφύλιος θα εμφανιστεί στο κατώφλι της…
Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου «Όσοι αγαπιούνται», η Victoria Hislop καταγράφει με μυθιστορηματικό τρόπο, τη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας. Χωρίς να ωραιοποιεί καταστάσεις, κρατά με μαεστρικό τρόπο την απαιτούμενη ισορροπία ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα που εμφανίζονται δεξιά και αριστερά από τη νεκροζώντανη Ελλάδα εκείνης της περιόδου. Με απαράμιλλη μαεστρία, βάζει καλά στο μυαλό του αναγνώστη τη σύγχρονη ιστορία της χώρας, κάτι που κανείς μας ίσως δεν κατάφερε να «παπαγαλίσει» στο σχολείο. Καταφέρνει μέσα από το κείμενο της, να σβήσει ακόμα και φωτιές που σιγοκαίνε μέσα μας. Αυτό μόνο η πένα της Victoria Hislop θα μπορούσε να το καταφέρει…
Το «Όσοι αγαπιούνται», είναι ένα βιβλίο πραγματικό κόσμημα και αξίζει να διαβαστεί ανεπιφύλακτα. Κατά την άποψη μου, θα μπορούσε το βιβλίο αυτό, να αποτελέσει συμπλήρωμα στα βιβλία ιστορίας που διδάσκονται στο σχολείο.
Κλείνοντας, θα ήθελα να γράψω μία φράση που ακούστηκε κατά την τελετή με την οποία η Πολιτεία απένειμε την ελληνική υπηκοότητα στην συγγραφέα και ειπώθηκε από την ΠτΔ κα Αικ. Σακελλαροπούλου και με την οποία συμφωνώ απόλυτα, «η Victoria Hislop ήταν Ελληνίδα πολύ πριν γεννηθεί»!
