Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, Οικονομολόγος – Ψυχολόγος, Συγγραφέας

Η Οδοντωτή Μνήμη αναλαμβάνει ένα τεράστιο έργο και το φέρνει σε πέρας με επιτυχία. Επιχειρεί να αποτυπώσει τις δαιδαλώδεις και συχνά κακοτράχαλες διαδρομές των ενδοοικογενειακών σχέσεων, των επαναλαμβανόμενων, στο χρόνο, συγκρούσεων. Ιχνηλατεί, μέσα από την παράλληλη παράθεση των ιστοριών δύο διαφορετικών γενιών, την “μεταδοτικότητα” των συμπεριφορών, την αναπαραγωγή στερεότυπων.

Μπορεί η αποτυχία να “κληρονομηθεί” ή ηθελημένα την επιλέγουμε; Είμαστε έρμαια των παλαιότερων εμπειριών ή μπορούμε να χαράξουμε νέα πορεία, οποιαδήποτε στιγμή το επιθυμούμε; Οι αναμνήσεις είναι οι συναισθηματικές αλυσίδες που μας κρατούν στάσιμους ή λειτουργούν κι ως εφαλτήριο αναποδογυρίσματος της πραγματικότητας; 

Η Ευρυδίκη Νικήτα κατορθώνει να αναπαραστήσει με πιστότητα το σκηνικό μιας ζωής που επαναλαμβάνεται δίχως να διδάσκεται από τα λάθη της. Οι αμαρτίες των γονιών ταλαιπωρούν τα παιδιά. Γίνονται το μόνιμο βαρίδι από το οποίο, ενίοτε δεν γνωρίζουν πώς να ξεφύγουν, ενίοτε δεν θέλουν ή δεν είναι ακόμη ικανοί να το κάνουν. 

Γνώριμες φιγούρες. Άλλοι καταπιεσμένοι κι άλλοι καταπιεστές, που όμως κατά βάθος τρέφονται από την ίδια ανασφάλεια. Κλείνουν, άραγε, ποτέ οι πληγές; Βρίσκουν οι σχέσεις καινούρια ισορροπία;

Με λόγο εύρωστο και δυναμικό, η συγγραφέας κινείται με άνεση ανάμεσα σε δύο διαφορετικούς κόσμους, δύο διαφορετικούς κώδικες. Η μνήμη που ενώνει τις γενιές, ή θα λειάνει τις αιχμές της διατηρώντας το ανέπαφο το κοινό νήμα ή θα κόψει τον γόρδιο δεσμό απελευθερώνοντας ανεξέλεγκτες αντιδράσεις.