Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, Συγγραφέας
Πόσους και πόσους δεν έχει εμπνεύσει νύχτα; Όχι η έναστρη, ρομαντική βραδιά. Η νύχτα με την πιο “επαγγελματική” της έννοια. Τα ένοχα μυστήρια και τα κρυμμένα μυστικά που τη συντροφεύουν. Οι άνθρωποι, άλλοτε εγκληματικές φυσιογνωμίες κι άλλοτε καταπιεσμένες φιγούρες που την υπηρετούν. Η διεστραμμένη γοητεία και η ηδονική απέχθεια που τη συνοδεύουν.
Η Αλεξάνδρα Αγγελοπούλου καταπιάνεται με τα βαθιά νερά της νύχτας. Το πιο άγριο πρόσωπο της. Νονοί, εμπόριο λευκής σαρκός, ναρκωτικά. Εκμετάλλευση. εξευτελισμός, κάλπικα όνειρα. Η αποτρόπαια εικόνα της, αποκαλύπτεται καθώς σκίζεται το διαφανές πέπλο της, Trafficking, αντικρουόμενες συμμορίες, διεφθαρμένοι αστυνομικοί, με μοναδικά θύματα νεαρά κορίτσια που καταλήγουν έρμαιο στα “επιδέξια” χέρια τους.
Κάπου ανάμεσα σε όλη αυτή τη σαπίλα, υπάρχει περιθώριο για πραγματικό έρωτα, για αγάπη, για ευαισθησίες; Ίσως. Ίσως πάλι ακόμη κι αυτός ο έρωτας να είναι μια αναγκαία συναισθηματική προκάλυψη για να καλύψει το τεράστιο βάρος της προσωπικής ευθύνης.
Ένας ατρόμητος κεντρικός ήρωας που ξεφεύγει διαρκώς από τις δαγκάνες του νόμου, ο οποίος κι αυτός κλείνει διαρκώς το μάτι στην παρανομία και ζητά νομή της νυχτερινής “εξουσίας”. Και μια κοπέλα, ένα παιδί ακόμα, που ερωτεύεται με πάθος κι αρνείται να δει το κτήνος στα μάτια του αγαπημένου της. Δέχεται κάθε δικαιολογία, ξεγελιέται με κάθε απολογία. Πιστεύει αληθινά στο θαύμα της αγάπης κι ας συνηγορούν όλα στο ακριβώς αντίθετο.
Η αφήγηση είναι ωμή και σκληρή, εκεί όπου δεν χωρά η περίτεχνη λογοτεχνία αλλά και καθηλωτικά παραστατική εκεί όπου οι εικόνες πρέπει να ξεπηδήσουν με ορμή. Οι χαρακτήρες αποκαλύπτουν όλες τις πλευρές τους, καλές και κακές. Είναι άτομα με αδυναμίες και δυνατότητες, με όνειρα που γίνονται εφιάλτες, με στόχους που παραμένουν δυνητικές πιθανότητες.
Η συγγραφέας δεν ωραιοποιεί τις καταστάσεις, ούτε υπερβάλλει. Δείχνει όσα συμβαίνουν γύρω μας και συχνά παριστάνουμε ότι δεν υπάρχουν. Μας παρακινεί να ταυτιστούμε, να συναισθανθούμε τον πόνο όσων υπόκεινται στα πάθη της νύχτας. Να νιώσουμε την αφέλεια και τον ρομαντισμό όσων επιμένουν να αγνοούν την πικρή αλήθεια της νύχτας. Και το κατορθώνει με εξαιρετικό τρόπο, αφήνοντας στο τέλος μια αχτίδα ελπίδας να τρυπώσει μέσα από ένα στενό περιθώριο αισιοδοξίας.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Υδροπλάνο. Περισσότερες πληροφορίες:
