Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, συγγραφέας
Ένα μυθιστόρημα για την απώλεια; Μια ιστορία για τις σχέσεις πατέρα – γιου και τις συνέπειες της απουσία του ανδρικού προτύπου; Μια ιστορική περιήγηση στην Ελλάδα των πιο σκληρών περιόδων; Ένα εσωτερικό υπαρξιακό ταξίδι στην αναζήτηση νοήματος στη ζωή;
Το νέο βιβλίο του Άγγελου Χαριάτη “Η σκιά του πατέρα” από τις εκδόσεις 24 Γράμματα, είναι όλα αυτά και κάτι παραπάνω.
Αποτελεί ένα λογοτεχνικό κομψοτέχνημα με ανάδειξη αξιοζήλευτων συγγραφικών ικανοτήτων.
Ένας ήρωας με όνομα που προσδιορίζει ταυτόχρονα την ευαισθησία του (Υάκινθος) αλλά και το εγγενές κωμικοτραγικό στοιχείο της ύπαρξης και τον φόβο που την συντροφεύει (Πορδαφήκας).
Ο Υάκινθος βρίσκεται κάτω από τη διπλή σκιά του πατέρα του. Μια εσωτερική σκιά, με την έλλειψη της στοργής και των κοινών εμπειριών να διαμορφώνουν καίρια τον χαρακτήρα του. Άλλοι αντιμετωπίζουν την απώλεια με θυμό κι αντιδραστικότητα. Άλλοι, όπως ο ήρωας μας, γίνονται εσωστρεφείς και παθητικοί. Αποφεύγει τη ζωή, καθετί που θα ομόρφυνε τη ζωή του. Αποφεύγει τη χαρά λες και τρομάζει ότι κι αυτή θα τον απογοητεύσει και θα τον πληγώσει.
Υπάρχει όμως και μια εξωτερική σκιά του πατέρα. Θα την ανακαλύψετε στην πορεία του βιβλίου. Επηρεάζει, σχεδόν οργανώνει, το πλαίσιο της ζωής του, τη δουλειά, τον τόπο κατοικίας. Ένα αόρατο δίχτυ προστασίας που δεν είμαι σίγουρος ότι βοηθά τον Υάκινθο να αντιμετωπίσει κατάματα τους φόβους του και να τους ξεπεράσει. Μια ανωφελη ασφάλεια που μάλλον τον κράτα ακόμη πιο ακίνητο, πιο ανενεργό, πιο βολεμένο σε μια φαινομενικά τακτοποιημένη καθημερινότητα.
Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί ευφυώς το εύρημα των επιστολών του πατέρα που έρχονται, η μία μετά την άλλη, να ταράξουν την ηρεμία του γιου του.
Επιστολές που τον φέρνουν σε επαφή με πρόσωπα που έπαιξαν το δικό τους ρόλο στη ζωή του Τριαντάφυλλου Πορδαφήκα. Άτομα στα όρια του κοινωνικού περιθωρίου που ίσως να δίνουν μια αντιφατική οπτική στον Υάκινθο. Μια ετερόκλητη σύνδεση αφηγήσεων που μπερδεύει κι αποσυντονίζει τον κεντρικό χαρακτήρα του βιβλίου, θέτοντας τον σε μια επίπονη διαδικασία που εσωτερικής αναδόμησης. Η αυτοκυριαρχία χάνεται. Τα συναισθήματα αποκτούν ένταση.
Μέσα σε αυτή τη διαδρομή αποκτούμε κι εμείς μια καθαρή εικόνα για την ανθρωπογραφία μιας εποχής ασταθούς Δημοκρατίας, με μεγάλες περιόδους ουσιαστικής απωλεγαα της.
“Η σκιά του πατέρα”, θα σας συγκινήσει, θα σας προβληματίσει, θα σας φέρει σε επαφή με τις δικές σας ανοιχτές πληγές.
Ο Άγγελος Χαριάτης κατορθώνει να παρουσιάσει ένα μυθιστόρημα που συνδυάζει τους δυνατούς κεντρικούς χαρακτήρες με τους λειτουργικούς δευτεραγωνιστές, τον κοινωνικό σχολιασμό με την υπαρξιακή αναζήτηση. Επιχειρεί και καταφέρνει να προσθέσει εποχούμενα συγγραφικές τεχνικές, καταθέτοντας ένα έργο που επάξια κερδίζει τον χαρακτηρισμό του λογοτεχνικού έργου, με την πλήρη έννοια του όρου.
