Γράφει η Πολυξένη Ζαρκαδούλα
«Η νύφη της απέναντι πολυκατοικίας» της συγγραφέως Ιωσηφίνας Τσουμπή που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Διάνοια» είναι ένα βιβλίο που από τον τίτλο του και μόνο μας εξάπτει τη φαντασία καθώς ο τίτλος του είναι αινιγματικός. Το περιεχόμενό του είναι αισθηματικό και κοινωνικό. Ρίχνει φως στα σκοτεινά στοιχεία των χαρακτήρων και αναδεικνύει τα κίνητρά τους. Καθώς δεν αφηγείται απλά τα γεγονότα αλλά σου δείχνει και τις αιτίες που κρύβονται πίσω από αυτα. Και εδώ διαφαίνεται η έρευνα που έχει κάνει η συγγραφέας στο να δημιουργήσει με αριστοτεχνικό τρόπο χαρακτήρες αλλά και στο να υπερασπιστεί τις ιδαίτερες πλευρές τους. Ωστόσο ακόμα και τις δύσκολες πλευρές των χαρακτήρων δεν τις εξιστορεί απλά αλλά συμπονά τους ήρωές της και για αυτό κατά κάποιον τρόπο τους συγχωρεί για την απρέπειά τους καταδεικνύοντας τα άσχημα στη ζωή τους και στηλιτεύοντας τις συνθήκες ζωής τους χωρίς να ξεχνά τη ρήση «Μην κρίνεις για να μην κριθείς». Και εδώ κάπου φαίνεται ο φιλάνθρωπος χαρακτήρας της προσωπικότητας της Ιωσηφίνας Τσουμπή μιας και η συγγραφέας τα τελευταία είκοσι χρόνια ασχολείται ενεργά με φιλανθρωπικές εργασίες. Επιπλέον δείχνει πόσο πολύ αγάπησε τους ήρωές της.
Στο βιβλίο της ασχολείται με θέματα σύγχρονα όπως ο έρωτας, η μοναξιά, η απιστία.
Ο έρωτας είναι η πηγή και αρχή των πάντων. Όχι όμως ο εφήμερος, ο επιπόλαιος αλλά ο πραγματικός έρωτας που γίνεται αγάπη με την πάροδο των χρόνων και τίποτα δεν μπορεί να τον υπερκεράσει. Ειδικά ο έρωτας είναι διάχυτος σε όλο το έργο μιας και αυτό είναι το ζητούμενο. Ο απόλυτος έρωτας αυτός που δε λογαριάζει τίποτα στο διάβα του και παραμένει αναλοίωτος στον χρόνο. Η αγάπη που δε βλέπει μονόπλευρα τα πράγματα και νοιάζεται τον άλλον, τον αγκαλιάζει σαν χάδι και δεν τον πνίγει. Έρχεται σε αντιδιαστολή με τις μονομερείς σχέσεις. Η μοίρα είναι ένα άλλο στοιχείο του βιβλίου που διαπραγματεύεται ο συγγραφέας και το διατρέχει από την αρχή. Ένα θέμα που ταλανίζει το βιβλίο μέχρι λίγο πιο πριν τα μισά είναι η προσπάθεια της ηρωΐδος να κρατήσει έναν γάμο τελειωμένο. Ένα πρόβλημα που το βλέπουμε πολύ και στη σύγχρονη εποχή, σχέσεις μισοτελειωμένες στις οποίες παιδεύονται άνθρωποι και ταλανίζονται ψυχές. Άνθρωποι από διαφορετικούς κόσμους που σμίγουν και ύστερα μπερδεύονται σε σχέσεις που κανένας από τους δύο δεν περνάει καλά.
Η μοναξιά που είναι καλύτερη από από το να κάνει εκπτώσεις στη ζωή του ο άλλος. Η μοναξιά που σε βοηθά να αφουγγραστείς τις ανάγκες και τα βαθύτερα «θέλω» σου, αυτή που όταν είναι συνοδοιπόρος σε βοηθά στην προσωπική σου εξέλιξη και στο πλάσιμο ενός καλύτερου εαυτού. Ένα άλλο θέμα με το οποίο καταπιάνεται η συγγραφέας είναι η απιστία. Η απιστία που πληγώνει, καταρρακώνει τον άνθρωπο που την υφίσταται και μειώνει τον αμετανόητο που προβαίνει στην πράξη αυτή και ευτελίζει τον έρωτα. Παράλληλα με τον έρωτα που τόσο όμορφα περιγράφει ο αφηγητής προσδίδει και χαρακτηριστικά πολιτικά και ιστορικά καθώς αφηγείται γεγονότα της ιστορίας και ενημερώνει για τις πολιτικές εξελίξεις που ακολουθούν. Κάποια κοινωνικά θέματα που θίγονται είναι ο θεσμός της οικογένειας, η ειρήνη: «Στην προσωπική ειρήνη πρέπει να περιλαμβάνεται η ελπίδα που έχουμε μέσα μας για το καλό και το αληθινό, επίσης η ύπαρξη αρμονίας στην καθημερινότητά μας με τους ανθρώπους και ειδικά με τους αγαπημένους μας συγγενείς ή φίλους».
Όλο το βιβλίο θα μπορούσαμε να πούμε πως έχει μορφή ημερολογίου καθώς τα κεφάλαια χωρίζονται σε έτη.
Η συγγραφέας, Ιωσηφίνα Τσουμπή, αγόγγυστα μας περιγράφει τις ζωές εκείνης και εκείνου στο βάθος χρόνων, τις ταλαιπωρίες από τις οποίες περνούν δια πυρός και σιδήρου, τα παθήματα και τις ατυχίες της ζωής, τα λάθη που σαν θνητοί στα οποία υποπέπτουν αλλά και τις χαρές στις ζωές τους. Εκείνος και εκείνη δύο επίθετα με τα οποία μπορεί να ταυτιστεί πολύ εύκολα ο αναγνώστης και να βάλει στη θέση των ηρώων τον εαυτό του. Να αγαπήσει, να πονέσει, να θυμώσει συνοδοιπόρος στα παθήματά τους. Οι ηθικές αξίες για την ηρωΐδα όπως και για τον ήρωα είναι πάνω από όλα, έτσι η έννοια της αξιοπρέπειας, του σεβασμού, της εντιμότητας, της καλοσύνης, του νοιαξίματος που τους διακατέχουν και εφορμούν από περιστατικά των ζωών τους που εκτυλίσσονται στις σελίδες του βιβλίου αναδεικνύονται στον κύριο λόγο που θα έπρεπε να έχουν στις ζωές όλων μας. «Η νύφη της απέναντι πολυκατοικίας» είναι γεμάτη από αντιθέσεις. Μέσα από τις αντιθέσεις φωτίζονται τα σκοτεινά στοιχεία κάποιων από τους ήρωες και έρχονται σε αντιδιαστολή με τις θετικές πλευρές των υπολοίπων για να αναδείξουν τις αξίες που παίζουν μείζονα ρόλο για τη συγγραφέα στη ζωή.
Ο αφηγητής στα γεγονότα δεν εμπλέκεται, είναι εξωδιηγητικός αφού δε μετέχει στη δράση και με φράσεις του ακονίζει τον νου και την περιέργεια του αναγνώστη για το παρακάτω της ιστορίας. Πολλές φορές προοικονομεί με σχόλια που αφορούν στο μέλλον και αφουγκράζεται τις ανησυχίες του αναγνώστη με τα οξυδερκή σχόλιά του. Αφηγητής και συγγραφέας εμπίπτουν. Στο έργο «Η νύφη της απέναντι πολυκατοικίας» δείχνει κεντρικός ήρωας να είναι η νύφη αλλά υποκρύπτεται και ο ρόλος ενός άλλου του άνδρα. Ο λόγος της απλός και ανεπιτήδευτος ρέει ευκατανόητα και γίνεται αντιληπτός χωρίς να κουράζει και να μπερδεύει τον αναγνώστη Ένα μυθιστόρημα που περικλείει μια ζωή μέσα στις σελίδες του, ξεκινά το 1979 και φτάνει μέχρι το 2020.
Καταλήγοντας, είναι ένα μυθιστόρημα για κάθε αναγνώστη που θέλει να αφουγγραστεί αλλά και να ψυχαγωγηθεί.
Κρύβει τη δύναμη ψυχής της συγγραφέως του και μας μεταλαμπαδεύει αρετές που ακόμα και σήμερα (μιας και φτάνει μέχρι και το σήμερα) είναι το ζητούμενο και επιθυμητό για κάθε άνθρωπο. Ο καθέ αναγνώστης που θα το πάρει στα χέρια του θα ταξιδέψει μέσα από τις σελίδες σε έναν κόσμο του χθες με το σήμερα, σε έναν φαντασιακό και πραγματικό κόσμο μέσα από τις εικόνες που τόσο αριστοτεχνικά μας δίνει η Ιωσηφίνα Τσουμπή.
