Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, συγγραφέας

Μια φωνή μπορεί να δηλώσει εμφατικά τον διαρκή πόνο, να σημάνει τον επερχόμενο κίνδυνο, να αφυπνίσει συνειδήσεις, να υπενθυμίσει την αναζήτηση της δικαίωσης.

Οι “Φωνές” της Λιλής Μαυροκεφάλου, από τις Εκδόσεις Κέδρος, επιχειρούν μέσα από την εξιστόρηση του ρου του Ελληνισμού, τις τραγωδίες και τους ηρωισμούς, τις προδοσίες και τους θριάμβουυς του, να αναδείξει όλες τις πλευρές μας, καλές και κακές, δίχως φόβο και πάθος, αφήνοντας τις κραυγές που προκαλούν οι πληγές και τον πόνο που γεννά η αδικία και η καταστροφή, να τρυπήσουν τα αυτιά της συνείδησης στέλνοντας σαφές μήνυμα αναγέννησης.

Τέσσερις γενιές, τέσσερις κρίσιμες ιστορικές εποχές παρελαύνουν μέσω των ηρώων του βιβλίου.

Η μικρασιατική καταστροφή, η γερμανική Κατοχή, η Αντίσταση κι ο εμφύλιος, η δικτατορία και τέλος η μεταπολίτευση. Καθεμιά με το δικό της αποτύπωμα, τα δικά της συναισθήματα, τις δικές της αξίες και τις δικές της αυταπάτες.

Οι ιστορίες των ανθρώπων κάθε περιόδου καταγράφονται από τη συγγραφέα με ευαισθησία αλλά και ρεαλισμό. Δεν ωραιοποιούν, δεν εξωραΐζουν καταστάσεις, γεγονότα και πρωταγωνιστές. Ο πόλεμος, η προσφυγιά, η κυρίαρχη ελευθερία και η καταστρατήγησή της προβάλουν μέσα από τη συγκινητική λογοτεχνική αφήγηση και τις επώδυνες αναμνήσεις ως παθήματα και οδύνες που μόνο ο γνήσιος, ο άδολος ηρωισμός, η αγάπη για τη ζωή και τον συνάνθρωπο έχουν τη δύναμη να τα μετατρέψουν σε διδακτική εμπειρία κι απελευθερωτική διαδικασία.

Ο αντίπαλος των Φωνών αγγίζει και το σήμερα.

Ψάχνει να βρει το φιτίλι της ελπίδας για τον Ελληνισμό, τη σπίθα της αλληλεγγύης και της κατανόησης. Η συγγραφέας δεν θέλει να αφήσει την απαισιοδοξία να κυριαρχήσει. Ο πόνος κάθε φορά “προσφέρει” μια δημιουργική φάση ανάρρωσης. Στο χέρι μας είναι να την εκμεταλλευτούμε για να αναδείξουμε την καλύτερη μας πλευρά.