Γράφει ο Νίκος Ναούμης, πολιτικός επιστήμονας – συγγραφέας
Τον γνώρισα όπως και όλοι υποθέτω, ως αθλητικογράφο. Τον θυμάμαι με μια τραγιάσκα, να μεταδίδει πληροφορίες από τον αγωνιστικό χώρο σε αγώνα του αγαπημένου μου Παναθηναϊκού τότε, που η ομάδα μεγαλουργούσε στο Champions League και τότε, που εγώ ακόμα είχα την όραση μου.
Τα χρόνια πέρασαν και ο Μένιος Σακελλαρόπουλος, αφού είδε και απόειδε με το τριφύλλι να μαραίνεται, αφοσιώθηκε στη συγγραφή. Υποθέτω τώρα, δεν ξέρω αν αυτή είναι η σωστή πλευρά της ιστορίας…
Πάμε παρακάτω και ας επικεντρωθούμε στα γεγονότα. Τα γεγονότα, λένε ότι ο κ. Σακελλαρόπουλος, έχει εξελιχθεί σε έναν συγγραφέα που τα βιβλία του αγαπιούνται και προκαλούν συζητήσεις στους κύκλους των αναγνωστών. Αν και κάθε χρόνο βγάζει ένα βιβλίο, εμένα δεν με έπειθε… Δεν ήθελα να παραδεχτώ ότι παράτησε τη πανάθα για την συγγραφή μάλλον!
Ξεκίνησα να διαβάζω τα βιβλία του, με αφορμή τα 13 κεριά στο σκοτάδι, για ευνόητους λόγους. Εικόνες οικείες, χώροι γνωστοί, καταστάσεις καθημερινές με χτύπησαν ανελέητα αλλά και πάλι, δεν με έπειθε…
Συνέχισα να διαβάζω κάθε νέο του βιβλίο έκτοτε. Σήμερα, μπορώ να το πω πια πως ναι! Με έχει πείσει ότι είναι ένας από τους καλύτερους συγγραφείς της εποχής μας. Κάθε του βιβλίο έχει σταθερό υπόβαθρο πίσω του, καλή δημοσιογραφική έρευνα και λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά με τα υπόλοιπα βιβλία αντίστοιχης θεματολογίας που κυκλοφορούν.
Το «Ενός λεπτού σιγή», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός, όπως γράφει και ο ίδιος ο συγγραφέας, είναι μια ιστορία αληθινή, βασισμένη σε γεγονότα, τα οποία αντλήθηκαν από μία τυχαία δικογραφία.
Είναι μια ιστορία της διπλανής πόρτας, που θα μπορούσε να έχει συμβεί σε κάθε ελληνικό σπίτι.
Πιο συγκεκριμένα, η πλοκή του περιστρέφεται γύρω από έναν απαγορευμένο έρωτα που απογειώθηκε για να συντριβεί και να φέρει καταστροφή. Έναν άντρα διαλυμένο από το βάρος της απιστίας και έναν γάμο σε εμπόλεμη ζώνη, με δυο παιδιά διαλυμένα από τις καταστάσεις που βιώνουν. Το αποκορύφωμα όλων αυτών, είναι μια γυναίκα, σύζυγος, μάνα και εργαζόμενη όπως εκατοντάδες χιλιάδες εκεί έξω, να καταλήγει στο ψυχιατρείο, εγκαταλελειμένη από οικογένεια και κοινωνία.
Το «Ενός λεπτού σιγή», είναι μία συγκλονιστική ιστορία συζυγικής απιστίας που μας δίνει τροφή για μπόλικη σκέψη, καθώς, τα τελευταία χρόνια, γίνεται όλο και πιο έντονο το θέμα της οικογενειακής βίας, με θύματα κυρίως γυναίκες και παιδιά.
Αξίζει ο κόπος να διαβάσετε αυτό το βιβλίο, άντρες και γυναίκες.
Είναι καλογραμμένο, κυλάει εύκολα και έχω τη γνώμη ότι, όποιος το διαβάσει, ίσως, αναθεωρήσει πολλά πράγματα για τη δική του σχέση, ειδικά αν βρίσκεται εντός γάμου. Είναι όμως και μια ευκαιρία, όσοι είναι αδέσμευτοι, να αντιληφθούν ότι η συμβίωση, είναι ισοδύναμη της θυσίας και η αγάπη, δεν είναι δεδομένη αλλά, πρέπει να παλεύεις καθημερινά για αυτήν.
Τέλος, θα ήθελα να δώσω ένα ακόμα «εύγε» στον κ. Σακελλαρόπουλο, διότι καταφέρνει μαεστρικά να προσεγγίσει την ψυχολογία και των δύο φύλων, εξίσου εντυπωσιακά, κάτι που όσοι γράφουν κυρίως, αντιλαμβάνονται πόσο δύσκολο είναι να κρατήσεις αυτές τις τόσο εύθραυστες ισορροπίες.
