Γράφει ο Νίκος Ναούμης, Συγγραφέας
Πριν λίγες μέρες, ξεκίνησε το ταξίδι του το «Νυχτερινό Τρένο», το νέο βιβλίο της Κατερίνας Θεοδώρου, από τις πρότυπες εκδόσεις Πηγή. Νιώθω ωστόσο την ανάγκη, να γράψω δυο λόγια για το προηγούμενο έργο της, το «Εκείνη», που κυκλοφόρησε το 2018 από τις εκδόσεις Λυκόφως και όλοι μιλάνε γι’ αυτό, όταν αναφέρονται στη λογοτεχνία τρόμου ή, λογοτεχνία του φανταστικού.
Ομολογώ ότι δεν είμαι θαυμαστής του εν λόγω είδους λογοτεχνίας. Ωστόσο, είμαι θαυμαστής της Κατερίνας Θεοδώρου και αυτό ήταν αρκετό για να μπω στη διαδικασία να διαβάσω ένα βιβλίο της κατηγορίας αυτής.
Τη θαυμάζω πρώτα απ’ όλα για τη θετική ενέργεια που εκπέμπει, για το ότι είναι μια άριστη εκπαιδευτικός δεύτερον, τρίτον διότι έχει δημιουργήσει μια υπέροχη οικογένεια με τον επίσης εκπαιδευτικό Βασίλη Ζαγκότα και
Τέταρτον, μας ενώνει ο Αστακός Ξηρομέρου Αιτ/νίας!
Το «Εκείνη», θα έλεγα ότι είναι ένα σκοτεινό παραμύθι, για λίγο μεγάλα παιδιά. Μπορεί να διαβαστεί και από λίγο μικρότερα όμως. Αυτό, διότι σε αυτό το βιβλίο, δεν κυριαρχεί τόσο ο τρόμος, το αιματοκύλισμα και ο φόβος, Εκείνο που παίζει κυρίαρχο ρόλο, είναι τα σκοτεινά ένσικτα που αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης δομής. Μέσα από τις γραμμές του παραμυθιού αυτού, οι αναγνώστες θα αντιληφθούν πόσο εύθραυστες είναι οι ισορροπίες ανάμεσα στο καλό και στο κακό, το φως και το σκοτάδι, την αγάπη και το μίσος, συναισθήματα που πρέπει να μπορούμε να αναγνωρίζουμε από μικρή ηλικία και για να το κάνουμε αυτό, θέλει πολύ δουλειά.
Η υπόθεση
Η νεαρή Λευκή είναι πανέμορφη. Αλλά είναι και πανούργα. Δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε μέσο, για να ικανοποιήσει την απληστία και τη βουλιμία της. Με την ίδια συμπεριφορά αντιμετωπίζει και τους φιλότιμους και εργατικούς νάνους, οι οποίοι θα τη φιλοξενήσουν στο σπιτάκι τους στο δάσος και θα την εντάξουν στην οικογένειά τους.
Στις παρυφές του δάσους, όπου η Λευκή κάνει περιπάτους για να μαζεύει βότανα τα οποία σκοπεύει να χρησιμοποιήσει για να πετύχει τους στόχους της, θα γνωρίσει και θα ερωτευτεί τον Μάρκο. Στον όμορφο νεαρό θα εκμυστηρευτεί ένα σατανικό της σχέδιο που πιστεύει ότι θα την οδηγήσει στην ευδαιμονία.
Λίγα λόγια ακόμα
Εκείνο που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, ήταν ο τρόπος γραφής αυτού του βιβλίου. Με κεφάλαια που κυλούσαν γρήγορα και δεν σε κούραζαν, με εξαιρετική επιμέλεια στη χρήση της ελληνικής γλώσσας, καθώς επίσης και αρμονία που παρουσίαζε η εναλλαγή ανάμεσα στην αφήγηση και στις παρεμβάσεις με τη μορφή επιστολών σε πρώτο πρόσωπο, ένα ιδιαίτερα αγαπημένο στυλ γραφής για τα δικά μου γούστα.
Έχω την αίσθηση πως αν το βιβλίο αυτό είχε γραφτεί από κάποιον συγγραφέα από τη βόρεια Ευρώπη, θα μιλούσαμε σίγουρα για ένα φαινόμενο. Ωστώσω, εδώ είναι Ελλάδα και η αναγνώριση… αργεί πολλές και όχι μια μέρα.
Συμπέρασμα
Όσοι θέλετε να προβληματιστείτε λίγο και να ψάξετε βαθιά μέσα σας, καλό θα ήταν να αναζητήσετε το βιβλίο «Εκείνη» της Κατερίνας Θεοδώρου, ανεξαρτήτως αν διαβάζετε λογοτεχνία του φανταστικού. Είναι τέτοιος ο τρόπος γραφής αυτού του βιβλίου, που είμαι βέβαιος ότι θα το απολαύσετε.