/Βιβλιοκριτική: Ανάμνηση επόμενων ρηγμάτων (Ευάγγελος Ρουσσάκης)

Βιβλιοκριτική: Ανάμνηση επόμενων ρηγμάτων (Ευάγγελος Ρουσσάκης)

Γράφει ο Γιώργος Δόλγυρας, αρθρογράφος – συγγραφέας

Η ποιητική συλλογή του Ευάγγελου Ρ. Ρουσσάκη «Ανάμνηση επόμενων ρηγμάτων» από τις Εκδόσεις Φεγγίτης είναι ένα υπαρξιακό ντελίριο γραμμένο σε ελεύθερο στίχο.

Κάθε ποίημα αποτελεί ουσιαστικά μία αυτοτελή ιστορία καταστροφής και ολέθρου, πόνου και απελπισίας. Ένα γκρέμισμα στο βάραθρο της απελπισίας για τον πρωταγωνιστή. Δραπετεύει και προσπαθεί να βγει στο φως. Παλεύει με τον εαυτό του, με την ύπαρξή του, με την ίδια του τη ψυχή. Κατασπαράζει τα σπλάχνα του. Βυθίζεται στο σκοτάδι, ξαναδραπετεύει από αυτό και ξαναβυθίζεται.

Οι στίχοι του ποιητή σε αγγίζουν όσο λίγοι, ειδικά σήμερα σε μία εποχή παρακμής όπου την τέχνη της συγγραφής την κατέχουν ελάχιστοι. Στη ποίηση οι λέξεις γίνονται καρφιά και πρέπει να μπήγονται βαθιά τρυπώντας τον αναγνώστη πέρα για πέρα, ειδάλλως έχεις αποτύχει ως δημιουργός ποιητής.

Πρόκειται για μία αναβίωση και μετεξέλιξη του «καρυωτακισμού» σε μεγάλο βαθμό, ορισμένες φορές πιο σκοτεινή και μακάβρια με την ελπίδα όμως να αχνοφαίνεται στο βάθος.

Ο ποιητής ως άλλος Προμηθέας υπομένει κάθε βράδυ αλυσοδεμένος στο βράχο του, καταραμένος από τους θεούς, το μαρτύριό του. Ο γύπας έρχεται και του τρώει τα σπλάχνα τα οποία όμως ξαναγίνονται και τότε επανέρχεται το αρπακτικό να τον κομματιάσει και πάλι.

Διαβάζοντας αυτή την ποιητική συλλογή, η απαράμιλλη γοητεία της συντριβής θα ξεδιπλωθεί μπροστά σας με νότες ενός μελαγχολικού βιολιού να παίζει, καθώς η μουσική γλυκά σας συντροφεύει στα στενά σοκάκια του Άδη.

Ρομαντισμός στο ημίφως. Ατέρμονοι έρωτες, γλυκιά η μελωδία της παρακμής σε μία δυνατή ποιητική συλλογή που θα μείνει για πάντα στη μνήμη σας.

Αποκτήστε την αν θέλετε να γευτείτε ένα ταξίδι που θα οξύνει όλες σας τις αισθήσεις μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου. Πρόκειται για μία μοναδική εμπειρία η οποία σπάνια προσφέρεται στη σύγχρονη λογοτεχνία. Ο ποιητής Ευάγγελος Ρουσσάκης θα σας προσφέρει δυνατές συγκινήσεις μέσω αυτού του ιδιαίτερα μοναδικού έργου του.

Ποίηση διαβάζουν λίγοι σήμερα και την κατανοούν λιγότεροι αλλά το συγκεκριμένο έργο χαρακτηρίζεται από την έντονη γλαφυρότητά του και νιώθεις ότι διαβάζεις αυτοτελείς αφηγηματικές ιστορίες απόλυτα άρτια λογοτεχνικά δοσμένες.